Schilderen en loslaten

Komt het omdat ik nu teveel afgeleid ben door het Magazine waar ik aan werk of heeft het toch nog iets met die oude faalangst te maken?

Ik heb toch moeite om te schilderen bij het KWA

A.s. Maandag gaan we tekenen bij de buren in de manege . Ik verheug me daar op want dan heb ik houvast en weet ik wat ik moet doen. Natuurlijk breng ik er niets van terecht, want tekenen is niet mijn sterkste kant en paarden in beweging snel tekenen vind ik het moeilijkst dat er is, maar ik vind het toch leuk om te doen en daardoor merk ik dat mijn oude faalangst me geen parten meer speelt, maar om vrij te werken zoals ik het thuis doe, dat lukt me niet op het KWA. Schilderen wat ik wil en wat ik ermee wil laten zien, was daar ook niet mijn bedoeling dus ga ik  wel gewoon door met oefenen en lekker bezig zijn met anderen.

Voor andere dingen schilderen, daar heb ik gewoon mijn eigen omgeving en de rust voor nodig van weglopen, stoppen en weer verder gaan. Er staan meestal meerdere dingen klaar om iets aan te kunnen doen.

Thuis werk ik nu weer verder aan dit doek waar ik in vastliep

http://magazijn.blogspot.nl/2012/11/making-of-koude-vis.html


Misschien is het wel een hopeloze zaak en gaat er uiteindelijk de witkwast overheen. Dat doe ik wel vaker als het me niet bevalt. Ook dat is loslaten en opnieuw beginnen. En het is verwonderlijk wat er dan weer voor nieuwe dingen in naar voren komen. Het blijft voor mij een kwestie van aandachtig kijken en soms komt er alleen al door te kijken iets naar boven.

Wat het uiteindelijk gaat worden???
Ik weet het ook nog niet hoor.

Aandachtig bewustzijn

Zit je achter je computer?

Laat alles maar eens even los en ontspan.

Strijk je voorhoofd in gedachten glad en maak je ogen zacht.
Je lippen liggen losjes op elkaar het puntje van je tong tegen je verhemelte. Een warme vochtige ronde mond

Laat je schouders maar zakken.
Laat maar los

Zucht maar eens een keer wat dieper.

Merk hoe je adem in en uitstroomt merk aandachtig op. Denk niet dat je  iets  moet veranderen of moet helpen.

Adem komt en gaat vanzelf.
Merk de ademruimte in jezelf en de leegtepauze na de uitademing en als vanzelf volgt de inademing. Je hoeft er niets voor te doen.

Je bent ruimte en je bent in ruimte. Merk de ruimte op in en om je.  Je bent er door en in opgenomen. Je bent er één mee. Als er geen ruimte was, was jij er ook niet. Doe je ogen dicht en merk op.



Als je gedachten wegdwalen breng ze weer terug naar dit (korte) opmerken en de rust die je kunt vinden in de ruimte van je zijn.

Blijf zo maar eens even in rust en ruimte.

Vind je het plezierig?
Doe het deze week vaker.

Eindelijk

Ik heb gehoord dat het mooie weer eraan komt.
Niet alleen gehoord, maar ook gezien en gevoeld afgelopen zondag in de Heemtuin. Kijk de knopjes aan de bovenrand begonnen al te glimmen van plezier

En ik spotte zowaar een eerste kleine vosvlinder op het topje van een heel voorzichtig ontluikend groothoefbladbloempje.

En nu begint mijn externe harde schijf rood gloeiend aan te lopen en rare kuren te vertonen van het harde werken vandaag aan het Magazine en ga ik na deze mededeling even lekker uitrusten. Kan dat ding ook weer even bij bloed komen

 :-)

Tot morgen

Hard werken

Het leven is heel afwisselend. Soms kabbelt het rustig verder en heb je alle tijd om te doen wat op het lijstje staat. Maar er zijn zo van die tijden dat alles tegelijk op je afkomt.

Ben ik nou de enige bij wie het hollen of stilstaan is?

Nou in dat hollen ben ik nu terecht gekomen. Ik merk dan altijd weer dat heel even de angst toeslaat dat ik geen tijd genoeg heb en dingen niet op tijd kan doen. Daar moet ik voorzichtig mee zijn, want dat levert stress op. Even een paar stapjes achteruit en naar mezelf kijken. Ik vertel mezelf dat ik niet meer dan één ding tegelijk kan doen en de rust moet bewaren. Meestal helpt het wel want de meeste dingen en de grootste druk zit in het hoofd en dat heeft dan weer een uitwerking op het lijf. Dus alles met aandacht en op zijn eigen tijd afwerken is de leus.

Ik vind het een uitdaging om er op de juiste manier mee om te leren gaan, maar dat lukt me niet altijd en ik moet dan ook oppassen dat ik niet kriebelig word als ik de voorbereidingen voor de volgende dag, die vervelende huishoudelijke klusjes zoals aanrecht opruimen want als ik dat niet doe dan loopt het de volgende ochtend in de soep, nog op het laatste moment voor het slapen gaan moet doen, want dan heb ik het echt wel gehad en wil naar bed.

En het meest opmerkelijke is dan als ik de eerste dag 'doorben' en al een gedeelte heb afgewerkt van de hoeveelheid die er ligt te wachten, ach dan valt het allemaal nog wel mee. Dat zou ik me meer van te voren moeten bedenken. Er van te voren rekening mee houden dat ik niet meer dan een ding tegelijk kan doen en dat het dan best wel goed komt. De rust in mezelf bewaren dat is wat het leven leefbaarder maakt. En zo is de cirkel weer rond.

Wat er dan ligt te wachten nu? De lay out voor het nieuwe Magazine en alle andere persoonlijke afspraken enz. komen daar dan bij.

Hieronder een kleine impressie van het vorige nummer. En nu weer hard aan de slag met het nieuwe.