maandag 9 september 2013

Laat los

Vanmorgen ga ik weer schilderen in het open atelier en ik weet niet wat ik zal gaan doen en hoe het moet gaan. Ik voel me onzeker. We kunnen schilderen wat we willen maar Annemarie geeft een maandopdracht waar ik wel graag aan wil werken maar ik heb er geen grip op. Spelen met kleuren en andersom denken. Niet de eigenlijke kleuren gebruiken maar werken zoals 'De Ploeg' dat deed.  Ik vind het moeilijk en zie het nog lang niet zitten.
Ik kan twee dingen doen. Gewoon mijn eigen gang gaan of me kwetsbaar opstellen en in de ruimte van NIET weten gaan staan en proberen.
Ik overleg met mezelf. Waarom zou ik het mezelf moeilijk maken? Ik schilder toch voor mijn plezier. Maar ja, ik ga toch ook om er iets van te leren. Als ik gewoon mijn eigen ding doe dan wordt mijn ervaring niet verder uitgebreid. Kan ik net zo goed thuis schilderen. Misschien moet ik een onderwerp nemen dat ik al eerder gebruikte en daar andere kleuren opzetten. Me wat meer in de kleurenleer verdiepen. Geen onderwerp gebruiken wat ik bij voorbaat al niet zie zitten en me niet aanspreekt. Maar ja ik ben al zo geobsedeerd door mijn weerstand tegen de moeilijkheden die ik voorzie. Dan is het moeilijk om me nog voor mijn eigen creativiteit open te stellen en een aardige compositie te bedenken. Dat merkte ik verleden week ook al.

Laat los El.
Kijk om je heen en stel je open voor alle mogelijkheden die er zijn. Durf te falen. Je hoeft niets te bewijzen en niets te laten zien. Alles is goed zoals het is. En als je het leuk vind iets te leren moet je er iets voor doen.
Pffff.
Ik ga zo meteen en ben benieuwd wat eruit komt.

Verwonderlijk hoe oude patronen ingesleten zijn en hoeveel aandacht er nodig is om ze los te laten.
Noem dat maar niet hard werken. hihihi.

Aan het werkstuk dat ik verleden week maakte kan ik zien hoe angstvallig vast ik zat
Thuis schilderde ik er nog een dorpje achter om het toch wat te laten lijken.
;-)


8 opmerkingen:

  1. ach el toch, steeds dat loslaten maar weer, wat is het toch een moeilijk iets,

    ik kan wel zeggen niet aan denken en gewoon doen,
    laat de kleuren hun spel maar spelen:-)
    dan komt het goed,
    laat je hart je hand leiden naar de kleur...

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. leuk die persoonlijke zinnen.
    natuurlijk wens ik je een maandag die je verder brengt in het intuïtieve schilderen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. We schilderen voor ons plezier...En dan toch steeds weer dit tegen komen hè.
    Volgens mij schilderen we vooral om onszelf tegen te komen...Voel je niet aangesproken hoor Elly!
    Hihi, ik heb het natuurlijk over mijzelf, toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Twijfel, altijd die twijfel. Ik begrijp het wel en herken het. Ik loop er in de schrijverij regelmatig tegenaan.
    Kan belemmerend werken op een creatieve geest en dat is eigenlijk raar want zo'n geest zou creatief genoeg moeten zijn om met twijfel om te gaan. Ja, ja...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ja hahaha misschien juist die creatieve geest ...
      Maar altijd komt die creatieve geest er wel weer uit ook al duurt het even. Creativiteit stroomt en laat zich niet vangen of vastzetten. Hooguit voor een tijdje. Anders is het geen creatieve geest.

      Verwijderen
  5. Volgens de regels van de ‘kunst’…


    kunst,
    in welke discipline ook
    zit in je wezen, kosmisch diep in het pure, unieke zijn

    het is een buikgevoel zoals men zegt
    regels zijn iets dat men anderen oplegt

    ze kunnen het persoonlijke aanvoelen
    sterk beïnvloeden
    de inspiratie laten verdwalen tussen het hart en ‘t brein


    Lenjef :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik ben wel benieuwd welke keuze je nu gemaakt hebt. Niet dat het een beter is dan het andere, maar het is interessant om te weten welke kant je op gedacht hebt.

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...