Twee herlijke dagen achter de rug met prachtig weer om te fotograferen.
De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
zondag 8 april 2018
donderdag 5 april 2018
Kunst in de wijk
Vanmorgen was ik in Vreedenhoff voor het vrijwilligerswerk wat ik doe bij het Oldschool project en maakte meteen wat foto's van de gang expositie
Intussen zijn alle schilderijen van de kunstkring Presikhaaf mensen opgehangen en het hangt werkelijk heel mooi in de gang op de begane grond.
Zaterdag de 21ste april is er een opening van 14.30 uur tot 16.00 uur waarbij alle kunstenaars aanwezig zijn.
Hier een foto van mijn bijdrage.
Intussen zijn alle schilderijen van de kunstkring Presikhaaf mensen opgehangen en het hangt werkelijk heel mooi in de gang op de begane grond.
Zaterdag de 21ste april is er een opening van 14.30 uur tot 16.00 uur waarbij alle kunstenaars aanwezig zijn.
Hier een foto van mijn bijdrage.
woensdag 4 april 2018
Groene specht
Ik ben mijn foto's aan het opschonen en kom heel verrassende dingen tegen. Zo vond ik deze groene specht in de map Heemtuin uit 2013. De foto's waar ik nu mee bezig ben.
Hij is een buitenbeentje onder de Nederlandse spechten. Hij roffelt nauwelijks, is glanzend groen en zit liever op de grond dan in een boom: de groene specht. De zachte winters van de afgelopen jaren hebben deze lachende miereneter goed gedaan. Het aantal groene spechten neemt toe.
Hij is een buitenbeentje onder de Nederlandse spechten. Hij roffelt nauwelijks, is glanzend groen en zit liever op de grond dan in een boom: de groene specht. De zachte winters van de afgelopen jaren hebben deze lachende miereneter goed gedaan. Het aantal groene spechten neemt toe.
Vergeten
Gistermiddag even heerlijk in het zonnetje naar buiten met mijn fototoestel. Naar de Heemtuin.
Wat zag ik veel mooie dingen om te fotograferen.
Maar toen ik mijn fototoestel tevoorschijn haalde en aanzette, kwam ik tot de ontdekking dat ik wel extra batterijen had meegenomen maar was vergeten het kaartje uit de computer te halen.
Helaas ik kon niets beginnen. Vandaar een fotootje uit 2013
En net als op de foto zag ik een vlinder op het zojuist uitgelopen groothoefblad
Wat zag ik veel mooie dingen om te fotograferen.
Maar toen ik mijn fototoestel tevoorschijn haalde en aanzette, kwam ik tot de ontdekking dat ik wel extra batterijen had meegenomen maar was vergeten het kaartje uit de computer te halen.
Helaas ik kon niets beginnen. Vandaar een fotootje uit 2013
En net als op de foto zag ik een vlinder op het zojuist uitgelopen groothoefblad
dinsdag 3 april 2018
Hangen
Morgenvroeg, maandag, want het is nu al maandag hihihi, twee schilderijen in Vreedenhoff op gaan hangen. Samen met andere kunstenaars voor de expositie
Kunst in de wijk
maandag 2 april 2018
zondag 1 april 2018
MMKA
In 2013 was ik in het Museum voor Moderne Kunsten in Arnhem
Jan Mankus
twee van Marlene Dumas
The guilt of the privivileget 1988
Reinier Lucassen.
Wim Schumacher
zaterdag 31 maart 2018
vrijdag 30 maart 2018
donderdag 29 maart 2018
woensdag 28 maart 2018
Otterlo rondom1950
Boodschappen in het dorp
Middenin dat bos stond
hij. De tot vakantiehuisje omgebouwde werkkeet op wielen. Op een prachtige plek midden in het bos . Een
zandplaat ervoor en een heuveltje erachter tussen de dennenbomen. Een groen wc huisje op dat heuveltje met een
open hartje in de deur. En schuin voor
het vakantieverblijf onder een grote denneboom met laag afhangende takken, een
schommel met een dik koetouw vastgebonden. Om de beurt zwierden we met regelmaat zo hoog
mogelijk de lucht in.
In gedachten dwars door
het bos wandelend herinner ik me iedere boom waar we 's morgens langs liepen.
Ieder zanderig heuveltje waar we over gingen in de zwoele zomerwarmte. De
bloedende stam van de berkenboom waar insecten verdwaasd en stuurloos omheen vlogen,
dronken van de zoete versnapering die daaruit zijpelde . Ze lieten zich niet
storen door vier verwonderde kinderogen. Oom Wim liet ons alle bijzonderheden
van de natuur zien en altijd was er zijn lach en onverbeterlijke manier van
grapjes maken. De wandeling door het Veluwse bos en de verwachting dat er deze
keer misschien een ijsje af kon. Maar eerst alle boodschappen halen zodat we
weer een dag verder konden.
Daar was het zandpad al
dat om het pension op de heuvel heen liep. Het grote huis lag verscholen achter
de bomen. Verder gingen we. Achterlangs de
landerijen waar het pad uiteindelijk overging in de geasfalteerde weg van het
kleine dorp.
Aan de linkerkant het nieuwe moderne
bakkerijtje van Mientje waar we eerst binnen gingen voor het brood. Sinds ze
was getrouwd had ze haar eigen winkeltje en stond ze niet meer aan de overkant
in het kruidenierswinkeltje van haar moeder. Haar moeder, lang, slank en tanig
van het buitenleven altijd gekleed in een donkere jurk met kleine bloemetjes en
schort. De haren keurig in een knot, kon de drukte zelf welaan.
Als we het oude winkeltje naar
binnen gingen rinkelde de klepel hard in de bel die aan een stalen veer hing en
schoven we achter elkaar met z'n vieren naar binnen door de ingang aan de
zijkant van de oude boerderij. Papa en oom Wim bleven buiten wachten want dan
was het winkeltje vol. Langs de toonbank was de ruimte niet breder dan de
ingang van de deur en achter de toonbank stonden alle voorraadbakken kasten en
blikken. Het was er niet breder dan het raam waardoor
het licht naar binnen viel. Boven de toonbank was een lang touw gespannen waar
alle papieren zakjes aanhingen.
Na een lange winter was het een hartelijk weerzien en een uitwisseling
van: Hoe gaat het ermee? En als de boodschappen waren gedaan, moesten we even buitenom naar de achterkant van de boerderij zodat de petroliekan
gevuld kon worden uit het grote vat met het handpompje dat de benzine naar
boven pompte.
Terug naar de wagen.
De weg slingerde zich door
het dorp. Naast de kruidenier was het dorpsschooltje met drie klaslokalen en
een speelplaats. Soms hoorde je de kinderen binnen zingen, als we er, door ziekte min of meer gedwongen, waren in
een periode buiten de schoolvakantie. Wat leek het me leuk op zo’n
dorpsschooltje te zitten.
Aan de overkant de pastorie en de kerk en aan
het einde van het straatje de doorgaande dorpsweg . Daar was de bazaar. Van
alles kon je er kopen. Ook speelgoed. Rechtsom door het dorp weer terug naar onze woonwagen. Vlak voor het
hek van de Hoge Veluwe wandelden we dan het bos weer in om verder de vakantie
van wel een hele week te vieren.
Enkele jaren geleden ging we op onderzoek uit naar herinneringen.
Belasting
Het regent weer en het is geen lekker weer om eruit te gaan om foto's te maken.
Nou ja, dan maar de belastingpapieren samen invullen. Gedeeld leed is half leed.
dinsdag 27 maart 2018
Foto
Vandaag een crematie van een vriendin.
Droevig maar ook de dood hoort bij het leven, daarvoor hoeven we ons hoofd niet in het zand te steken
en andere levens duren gewoon voort alsof het heel gewoon is.
Dan maar gewoon een foto.
Droevig maar ook de dood hoort bij het leven, daarvoor hoeven we ons hoofd niet in het zand te steken
en andere levens duren gewoon voort alsof het heel gewoon is.
Dan maar gewoon een foto.
maandag 26 maart 2018
Foto's maken
We hadden allerlei ideeën over het fotograferen tijdens de vakantie en ik had een wat lichter toestel met een enorm zoombereik. Heel mooi om me te kunnen werken.
Maar helaas het werkt niet met mijn slechte ogen. Het oculair is niet groot en helder genoeg. Ook loopt de scherpte voor mij steeds weg en doordat het doorzicht ook nog veel kleiner is dan mijn standaard toestel kan ik maar moeilijk zien waar ik mee bezig was. Heel frustrerend.
Uiteindelijk heb ik toch mijn oude vertrouwde Panasonic FZ 1000 weer gepakt. Het zoom bereik is veel minder maar ik kan er tenminste nog zonder ergernissen mee stoeien en er redelijk goed door zien.
Binnenkort weer naar de oogarts. Helaas heb ik niet het idee dat het erop vooruit gaat. Maar dat is ook niet te verwachten. Als het maar niet te snel veel slechter wordt dan kan ik nog steeds met mooie plaatjes bezig zijn en daar word ik zo blij van.
Deze maakten we vanmiddag in Sonsbeek en nog veel meer
Maar helaas het werkt niet met mijn slechte ogen. Het oculair is niet groot en helder genoeg. Ook loopt de scherpte voor mij steeds weg en doordat het doorzicht ook nog veel kleiner is dan mijn standaard toestel kan ik maar moeilijk zien waar ik mee bezig was. Heel frustrerend.
Uiteindelijk heb ik toch mijn oude vertrouwde Panasonic FZ 1000 weer gepakt. Het zoom bereik is veel minder maar ik kan er tenminste nog zonder ergernissen mee stoeien en er redelijk goed door zien.
Binnenkort weer naar de oogarts. Helaas heb ik niet het idee dat het erop vooruit gaat. Maar dat is ook niet te verwachten. Als het maar niet te snel veel slechter wordt dan kan ik nog steeds met mooie plaatjes bezig zijn en daar word ik zo blij van.
Deze maakten we vanmiddag in Sonsbeek en nog veel meer
zaterdag 24 maart 2018
Hervonden computer
Nu mijn computer weer werkt ben ik daar volop mee bezig. Het leek wel of ik opnieuw het wiel uit moest vinden want alles werkt en de laatste maanden, zoniet jaren, heb ik het met heel beperkte middelen moeten doen en deed ik veel op mijn tablet.
Ik heb al mijn foto's nu weer onder controle en intussen ook alle muziek weer terug gevonden. Het is nu weer leuk om op de computer te werken. Wat ook leuk is dat ik door de makke met dat ding steeds beter het tablet heb leren kennen en daar nu ook alle kanten mee op kan.
Zo heb ik alle fotootjes van onze reis naar spanje weer in het zicht gekregen en ga ik nu verder met de foto.s plaatsen op mijn blog over die spanje reis in 2015.
Met windows 10 pro werkt het zo makkelijk, al waren er echt dingen die ik opnieuw uit moest vinden, nu merk ik dat als je de weg weet het inderdaad fijn werkt.
Voor dit blogje gebruikte ik toch weer even de tablet. Lekker onderuitgezakt op de bank
vrijdag 23 maart 2018
Dagkalender
Ik heb zo'n dag kalender waar je iedere dag een blaadje af kunt scheuren. De helft van de tijd vergeet ik daaraan en nu heb ik weer een stapeltje van die mooie uitspraken naast me liggen.
Op de achtergrond staat vaag een mediterend figuur dat een Boeddha voor moet stellen en ook van de teksten ben ik niet helemaal zeker of ze ooit door de levende Boeddha, Sakyamini, zijn uitgesproken. Alles als zoete koek slikken, daar ben ik toch eigenlijk een veel te uitgesproken traditionele Boeddhist voor die geleerd heeft eerst alles te analyseren, dat te bemediteren en en daarna uit te proberen of het werkt. De basis in de leringen van het Tibetaans boeddhisme die ik kreeg via Gelek Rimpochee die helaas inmiddels is overleden.
Ik mocht een paar tiental jaren les krijgen in de traditie en daar ben ik heel blij mee. Het is een stevige basis filosofie die vele mogelijkheden in zich heeft.
Het belangrijkste voor mij is de filosofie achter de woorden van de Boeddha die de mens een mogelijkheid geven met het leven, dat vaak moeilijk genoeg is, om te gaan en een weg te vinden in de wirwar van gedachten en emoties die door ons hoofd en hart spoken door rust te vinden en naar de essentie van het leven zelf te kunnen gaan door oefening en kalmte.
Toch maar even zo'n kalenderwijsheid hier plaatsen waar ik zelf altijd veel kanttekeningen bij heb.
'De ander voelt niet minder dan jij'
Toch mooi om over na te denken. Misschien niet minder maar wel anders denk ik.
.
Maar WAT hij of zij ook denkt, het is voor degene evenveel waard en niet minder waard. Daarom is het zo lastig een ander van jou denken te overtuigen en vaak volkomen onmogelijk.
Blijft de vraag of we de ander dan lastig moeten vallen met onze ideeën en overtuigingen. Als we elkaar in vrede zouden laten en zoals ik in het vorig blogje schreef, alleen maar zouden luisteren dan zou dat misschien ook heel veel politieke tegenstellingen en oorlogen oplossen. Maar ja, ik weet het, zo simpel is het ook weer niet. Misschien soms wel op micro niveau.
Laten we daar dan maar beginnen, gewoon bij onszelf. En luisteren, aandachtig en en stil zijn.
Op de achtergrond staat vaag een mediterend figuur dat een Boeddha voor moet stellen en ook van de teksten ben ik niet helemaal zeker of ze ooit door de levende Boeddha, Sakyamini, zijn uitgesproken. Alles als zoete koek slikken, daar ben ik toch eigenlijk een veel te uitgesproken traditionele Boeddhist voor die geleerd heeft eerst alles te analyseren, dat te bemediteren en en daarna uit te proberen of het werkt. De basis in de leringen van het Tibetaans boeddhisme die ik kreeg via Gelek Rimpochee die helaas inmiddels is overleden.
Ik mocht een paar tiental jaren les krijgen in de traditie en daar ben ik heel blij mee. Het is een stevige basis filosofie die vele mogelijkheden in zich heeft.
Het belangrijkste voor mij is de filosofie achter de woorden van de Boeddha die de mens een mogelijkheid geven met het leven, dat vaak moeilijk genoeg is, om te gaan en een weg te vinden in de wirwar van gedachten en emoties die door ons hoofd en hart spoken door rust te vinden en naar de essentie van het leven zelf te kunnen gaan door oefening en kalmte.
Toch maar even zo'n kalenderwijsheid hier plaatsen waar ik zelf altijd veel kanttekeningen bij heb.
'De ander voelt niet minder dan jij'
Toch mooi om over na te denken. Misschien niet minder maar wel anders denk ik.
.
Maar WAT hij of zij ook denkt, het is voor degene evenveel waard en niet minder waard. Daarom is het zo lastig een ander van jou denken te overtuigen en vaak volkomen onmogelijk.
Blijft de vraag of we de ander dan lastig moeten vallen met onze ideeën en overtuigingen. Als we elkaar in vrede zouden laten en zoals ik in het vorig blogje schreef, alleen maar zouden luisteren dan zou dat misschien ook heel veel politieke tegenstellingen en oorlogen oplossen. Maar ja, ik weet het, zo simpel is het ook weer niet. Misschien soms wel op micro niveau.
Laten we daar dan maar beginnen, gewoon bij onszelf. En luisteren, aandachtig en en stil zijn.
donderdag 22 maart 2018
Nacht in Bourgos
In 2015 waren we in Spanje met de vakantie.
Op een speciaal blog zette ik veel vakantie foto's maar kwam er nooit an toe het af te maken.
Nu vond ik de fotootjes weer terug in mijn mappen. Dat krijg je als de PC gerepareerd is, dan gan je weer aan het snuffelen. Waarschoijnlijk ga ik binnenkort ook de rest van de fotootjes van Spanje 2015 nog plaatsen op dat blog.
https://stedenreisspanje.blogspot.nl/https://stedenreisspanje.blogspot.nl/
Nu maakte ik een filmpje. Nacht in Bourgos en zowaar ik kan het hier plaatsen zo te zien. Het duurt maar anderhalve minuut.
Nee het werkt niet. Ik ga het later via Youtube proberen.
Op een speciaal blog zette ik veel vakantie foto's maar kwam er nooit an toe het af te maken.
Nu vond ik de fotootjes weer terug in mijn mappen. Dat krijg je als de PC gerepareerd is, dan gan je weer aan het snuffelen. Waarschoijnlijk ga ik binnenkort ook de rest van de fotootjes van Spanje 2015 nog plaatsen op dat blog.
https://stedenreisspanje.blogspot.nl/https://stedenreisspanje.blogspot.nl/
Nu maakte ik een filmpje. Nacht in Bourgos en zowaar ik kan het hier plaatsen zo te zien. Het duurt maar anderhalve minuut.
Nee het werkt niet. Ik ga het later via Youtube proberen.
woensdag 21 maart 2018
Beschuit met muisjes
Voor de tweede keer overgrootmoeder worden. En nu van een meisje.
De jongens zijn in mijn familie het sterkst vertegenwoordigd en dan is deze wolk van een meisje-baby van de kleindochter toch wel heel bijzonder.
De jongens zijn in mijn familie het sterkst vertegenwoordigd en dan is deze wolk van een meisje-baby van de kleindochter toch wel heel bijzonder.
dinsdag 20 maart 2018
Jan Mankus
Niet alleen Morandi was te bewonderen in Het Belvédère museum. Ik heb ook mijn hart weer op kunnen halen aan
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)