Museumstuk

Vandaag heerlijk op stap geweest naar het gemeente museum. Al in tijden heb ik dat niet meer gedaan, rondgekeken in de kunsten. Ook mijn eigen schilderen staat op een heel laag pitje en ik merk hoe goed het me doet weer een en ander in me op te nemen. Het maakt me blij en ik krijg er weer zin in. Ik bellofde mezelf volgend jaar weer aan het schilderen te gaan.
In het gemeente museum was een overzichtstentoonstelling ingericht van Roger Raveel.

Een foto van het uitzicht...? http://ellyvandoorn.wordpress.com/2011/12/14/de-rijn-bij-arnhem/#respond

Ik genoot van de kunstwerken, en tekeningen. Een aanrader voor liefhebbers van modrne kunst.

Boven hing werk van Lieven Hendriks. Dat fascineerde me bijzonder.

De schilderijen van Lieven Hendriks (Velp 1970) zijn volgens een plan uitgevoerd. Hij wil niet dat het schilderen met hem aan de haal gaat. Zoals hij in een interview zei:  “Een schilderij is goed wanneer de uitvoering van het idee bovenop het idee is komen te liggen en dat het schilderij daardoor klopt als een bus.” Hendriks schildert sporen van menselijk handelen; achteloos beschilderde meubelfragmenten (Painted Sculpture), kogelschade in gelakt metaal (Starlet), veegplekken in condens en gekalkte ruiten waar de buitenwereld doorheen schemert (Sunny Spells). In zijn schilderijen wordt een spanningsveld tussenwerkelijkheid, illusie en schijnrealiteit opgeroepen. Met sobere middelen bereikt hij een maximaal effect.

De manier waarop hij, soms in heel kleine details, diepte weet te suggereren en daardoor een andere dimensie geeft aan een kunstwerk dat in eerst instantie vlak en nonchalant lijkt te zijn neergezet is indrukwekkend.

Alsof het zonnetje over het schilderij strijkt.

Ja, zulke schilderijen vindt ik boeiend.

En Roger??

Ga zelf maar kijken.

Ik heb ervan genoten.

Vrede in de wereld

Vrede in de wereld kan ik niet bewerkstelligen.
Dat gaat mijn mogelijkheden te boven

Binnen mijn mogelijkheden ligt
het bereiken van vrede in mijzelf

Door te herkennen en te ervaren in alles wat ik doe
wanneer ik niet in vrede ben
me verzet of wegloop of in conflict kom met mezelf.

Zoals een koning, midden in zijn stad met *zes poorten
opmerkzaam aanschouwend hoe alle verschijnselen komen en gaan.

* zes poorten:http://nl.wikipedia.org/wiki/Zes_zintuigen
gevoelsorganen
het fysiek lichaam, de ogen, de tong, de neus, de oren, en de geest

Onkwetsbare vonk

van het innerlijke licht.

Het is bijna kerst.

Computertaal

Het is alweer een paar jaar geleden dat ik met mijn jongste kleinzoon aan de grote tafel zat.
Er lag een stapeltje papiertjes en hij had een autootje naast zich staan.
"Oma, zullen we elkaar briefjes schrijven?" vroeg hij "en dan stuur ik ze je met de auto toe."
Ja, het zijn moderne tijden en we hebben een auto tot onze beschikking.
"O.K."zei ik, "begin jij maar."
Zo ontstond er een briefwisseling. Hij vouwde 'de brief' heel klein op, stopte het in het autootje en reed hem over de tafel naar me toe.
Ik vouwde hem uit en schreef een antwoord. Zo waren we een tijdje bezig en bedachten steeds nieuwe onderwerpen.

Opvallend vond ik de vele briefjes die over de computer gingen.
Dit is er één van. Die computerkwartjes vallen eerder dan die van de Nederlandse taal. :-)


Ach de tijd gaat snel en ik denk dat hij nu zelf ook zal staan te kijken van zijn spelling toen.

Vannacht komen ze hier weer eens samen slapen na de verjaarsmiddag van hun oom, mijn oudste zoon. En als er nog tijd is gaan we met de kerstboom aan de gang.