zaterdag 12 augustus 2017

Nieuwe vase

Het leven is heel wat rustiger geworden. We hoeven bijna nooit meer de wekker te zetten om op te staan en kunnen op enkele verplichtingen na bijna iedere dag doen en laten wat we willen.
Nou ja eigenlijk zijn er zo na twee jaar weer allerlei nieuwe vaste gewoonten ingeslopen die toch verplichtend zijn en ook dat is goed. Blijft overeind dat de stress van verplichtingen is verdwenen en ik zorg er ook wel voor niet teveel hooi meer op mijn vork te nemen.
Heel lang heb ik verplichtende taken gehad in het Verzorgingshuis waar ik een kleine 10 jaar werkte. Daarna jarenlange mantelzorg en dan als laatste mijn moeder die ik dagelijks bezocht en zes jaar geleden overleed.
En dan waren er de vrijwillege taken en cursussen bij de theosofische vereniging en Boeddhistiche Sanga van Jewel Heart.
Het was een drukke en mooie tijd waar ik heel veel van heb geleerd.

En nu ben ik dus in weer een andere vase van mijn leven terecht gekomen. Toch weer wat werkzaamheden op me genomen, niet zo frequent wel intensief. Dat past wel bij me.

donderdag 10 augustus 2017

Tijden veranderen

Jarenlang schreef ik een dagelijks blogje in het Magazijn. Daar beleefde ik veel plezier aan en ik vond het zinvol. Vooral de overdenkingen boeide mij zelf altijd het meeste.
Tijden veranderen en nu komen er bijna geen blogjes meer in dit Magazijn. Soms, zoals op dit moment, neem ik me voor er weer dagelijks een te schrijven. Gewoon over dagelijkse dingen. Zelfs met het telefoontje kan ik er een maken. Kleine moeite en leuk om te doen.

Is dat zinvol? Ach, ik ben er nog steeds van overtuigd dat je de zin zelf aan je leven moet geven en dat is voor iedereen anders.

Evenals de belangrijke dingen. Ook dat wat eerst belangrijk leek, blijkt soms uiteindelijk onbelangrijk.

zaterdag 29 juli 2017

Slachtoffer

De angst dat er niets van ons overblijft is overweldigend. Waarom vastklampen aan ideeën en overtuigingen als alles verloren gaat?
Maar de drenkeling die de plank grijpt en tot de ontdekking komt dat het zijn eigen arm is, vindt rust en Liefde. Hij weet dat  hij niet verloren gaat, wordt nederig en dankbaar. Niet langer voelen we ons slachtoffer.

woensdag 12 juli 2017

Museum More in Gorssel Jan Mankus

12 oktober 1926 waren we in Gorssel waar de verfijnde schilderijtjes van Jan Mankus werden tentoon gesteld.  Met dat verkleinwoordje wil ik niet de kwaliteit van het werk benadrukken maar eerder de afmeting van de kunstwerken benoemen.
Zoals altijd ben ik weer erg onder de indruk van de sobere maar o zo mooie kleinoden.














Twee werken van Charley Toorop die ik nog niet eerder zag. Meer bekend ben ik met haar strenge portretten en grote ogen.




Edgar Fernhout haar zoon portetteerde zijn moeder als volgt




Enkele schilderijen met details
van
Carel Willink 








Wordt vervolgt

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...