Onderweg

Teruggekomen uit Dedemsvaart. Even op en neer voor een boodschap. Het was heiig onderweg en dat geeft altijd schitterende beelden. Ik kan het niet laten om onderweg te fotograferen. Maar thuisgekomen vallen de plaatjes op mijn kleine digitaaltje geschoten altijd enorm tegen. Het is echt hap snap werk en praktisch alles kan ik weggooien. Ach zegt Fer, heb je toch een leuke middag gehad. En daar heeft hij gelijk in.
Ik heb toch genoten van het ritje en de schitterende landschappen.

Willen

Zou dat een oplossing zijn? Moeten vervangen door willen.
Er zijn zoveel mensen die een hekel hebben aan moeten. Niet dat ik daar zo'n hekel aan heb hoor, ik heb meer last van mijn weerstand dan van moeten.
Als ik nou zeg: ik wil strijken, zou mijn weerstand dan verdwenen zijn? Zou ik mezelf dan vol vreugde achter de strijkplank zetten?
Ik denk dat ik toch maar gewoon op mijn eigen weerstand ga letten en  moet strijken. Wie weet kan ik heel langzamerhand van binnenuit acceptatie van mijn weerstand of zelfs plezier ontwikkelen.

En natuurlijk gaat het niet alleen om strijken. Het leven zit vol dingen waar we niet echt op zitten te wachten, toch?


Als mijn weerstand er niet was, was ook mijn acceptatie er niet. Als er geen licht is, is er ook geen duisternis. Misschien is het iets om me te realiseren dat werkelijk alles er mag zijn. Maar ja, dat is niet niets om daar achter te komen en mee te leren leven.

We hebben er een kamertje bij

Nog dichter bij de bomen mijn koffie gedronken.

Moeilijkheden

Wat voor moeilijkheden je ook gehad mag hebben, je kunt vandaag een nieuw begin maken.
Boeddha.

Het mooiste voorbeeld van daar niet aan meedoen en je vasthouden aan de pijn en moeite die je had, is het verhaal van die man, die op trektocht  door de wildernis een rivier over moet steken. Bijna onoverkomelijk, maar hij doet er alles aan om naar de overkant te gaan want aan de andere kant nodigt de vrijheid hem uit. Hij zoekt het hele oerwoud af naar onderdelen en middelen om een boot te bouwen en het lukt hem uiteindelijk over te steken met gevaar voor eigen leven. Aan de overkant aangekomen pakte hij zijn boot op en hangt hem over zijn rug. Met veel pijn en moeite sjouwt hij hem mee in zijn drang tot overleving omdat hij bang is nog een rivier tegen te komen.

Echt alles wat je overkwam achter je laten is misschien wel het moeilijkste dat er is. Vaak hebben we jaren nodig om door bepaalde ervaringen heen te komen. Schaf die gewoonte van het gesjouw met die boot maar af. Het is een hele opluchting als je hem uiteindelijk kunt laten vallen en met een rechte rug verder kunt gaan. Hoe eerder hoe beter.

Zo is het eigenlijk iedere dag, ook de kleine problemen van de vorige dag kunnen achtergelaten worden.
Blijf er maar niet mee rondlopen. Laat het vallen en geniet van een prachtige herfstdag. Het is vandaag een uitstekende dag om daarmee te beginnen. Niet alleen genieten van deze komende dag, maar van alle dagen die volgen. Ook als het regent.

Kruip maar onder dat zware stuk hout vandaan.

Laat zien hoe mooi je bent geworden mede door de voeding die je uit het rottende materiaal hebt gehaald.