De foto's in de blogs kun je in de lichtbak bekijken als je ze aanklikt.
Alle blogs op data volgorde
maandag 10 september 2012
Ik vind het gewoon mooi
Nog afgezien van de betekenis van de mantra waarin ik visueel kan zien hoe mantra in beoefeningen gevisualiseerd, gelezen kan worden tijdens de recitatie en daardoor concentratie-contemplatie bewerkstelligen.
Wetend dat allles: lichaam spraak en geest één geheel is aanwezig in mijzelf en zo ontwikkeld kunnen worden. In aandacht geoefend.
Geen dogma maar beoefening om volledig in het leven te kunnen staan.
I meditate on you, who increase fragrance and nourishment. From powerful disease, bondage and death free us into immortality.
Mahamrityunjaya Mantra (Hinduism) & Medicine Buddha's Mantra (Buddhism)
Mantra singer: Hein Braat
http://en.wikipedia.org/wiki/Mahamrityunjaya_Mantra
http://en.wikipedia.org/wiki/Medicine_Buddha
http://en.wikipedia.org/wiki/Buddhism_and_Hinduism
http://www.heinbraat.com/en
Peace and Love for All
zondag 9 september 2012
Late zomerbeelden
Zojuist even in de Heemtuin gefotografeerd.
Zou het de laatste warme zondag van het jaar zijn of volgen er nog meer?
Moeilijk te voorspellen met seizoenen die zulke capriolen maken.
In de schaduw lagen de druppeltjes nog voor het oprapen maar alle bloemen waren verdwenen en de akkers omgeploegd.
Op het heideveldje stoeiden, razendsnel en lastig te vangen de kleine vuurvlinders om het beste plekje.
Ook de bijen zijn nog druk in de weer.
En een toegift van het kleine koolwitje.
Maar de herfst is onmiskenbaar in aantocht.
Zou het de laatste warme zondag van het jaar zijn of volgen er nog meer?
Moeilijk te voorspellen met seizoenen die zulke capriolen maken.
In de schaduw lagen de druppeltjes nog voor het oprapen maar alle bloemen waren verdwenen en de akkers omgeploegd.
Op het heideveldje stoeiden, razendsnel en lastig te vangen de kleine vuurvlinders om het beste plekje.
Ook de bijen zijn nog druk in de weer.
En een toegift van het kleine koolwitje.
Maar de herfst is onmiskenbaar in aantocht.
zaterdag 8 september 2012
Je kunt het geloven of niet
Ik, die al jaren geen christelijke liedjes meer zong omdat ik me er niet (meer) in kon vinden, heb vanavond uit nostalgische gevoelens hard mee gezongen met de eo en Nederland zingt. Niet omdat ik nu plotseling achter christelijke dogma's aanloop hoor, nee verre van dat. Regelmatig merk ik nog de weerstanden die bepaalde zaken naar boven brengen, maar ik merk ook dat veel teksten door mij nu op een totaal andere wijze worden geïnterpreteerd. En met die nieuwe interpretatie, die ik dank aan Theosofie en Boeddhisme, zie ik nu de onderliggende kwaliteiten van wat er bedoeld wordt.
Ook merk ik dat ik steeds meer begrip krijg voor mensen die hun toevlucht en troost vinden in de verhalen, een soort vangnet in de christelijke traditie, waar wordt gezegd dat Jezus alle zonden op zich heeft genomen en voor ons aan het kruis stierf. Ook al denk ik daar zelf op een heel andere manier over.
Zo heeft iedereen zijn eigen ideeën over dat wat is en over het ongeziene. Niet iedereen kan mijn fascinatie voor de overweldigende ruimtelijkheid, vergankelijkheid van de graven en de pracht van de beelden die een kwaliteit van leven tot uitdrukking brengen en datgene wat ik verder allemaal in kerken ervaar, delen. Vaak duurde de bouw van die kerken eeuwenlang en meerdere eeuwenlang is er gebeden en gezongen. Is er gehuild en gelachen. Het begin en het einde, de hele wereld en het bovenwereldse, het juiste en onjuiste ligt daar onder de kruisbogen aan mijn voeten.
In de vormen, beelden en kleuren maak ik er contact mee.
Er zullen zeker nog wel foto's van volgen, maar nu eerst maar even de straat op om adem te halen, zoals Novelle zo treffend zei.
In de winter zal hij het niet koud hebben maar nu, in de zomer...
En de moderne wereld is echt ook vertegenwoordigd.
Nou ja...
Ook merk ik dat ik steeds meer begrip krijg voor mensen die hun toevlucht en troost vinden in de verhalen, een soort vangnet in de christelijke traditie, waar wordt gezegd dat Jezus alle zonden op zich heeft genomen en voor ons aan het kruis stierf. Ook al denk ik daar zelf op een heel andere manier over.
Zo heeft iedereen zijn eigen ideeën over dat wat is en over het ongeziene. Niet iedereen kan mijn fascinatie voor de overweldigende ruimtelijkheid, vergankelijkheid van de graven en de pracht van de beelden die een kwaliteit van leven tot uitdrukking brengen en datgene wat ik verder allemaal in kerken ervaar, delen. Vaak duurde de bouw van die kerken eeuwenlang en meerdere eeuwenlang is er gebeden en gezongen. Is er gehuild en gelachen. Het begin en het einde, de hele wereld en het bovenwereldse, het juiste en onjuiste ligt daar onder de kruisbogen aan mijn voeten.
In de vormen, beelden en kleuren maak ik er contact mee.
Er zullen zeker nog wel foto's van volgen, maar nu eerst maar even de straat op om adem te halen, zoals Novelle zo treffend zei.
In de winter zal hij het niet koud hebben maar nu, in de zomer...
En de moderne wereld is echt ook vertegenwoordigd.
Nou ja...
Een nieuwe functie SV
Veel kerken hebben een nieuwe functie gekregen. Regelmatig worden ze omgebouwd door een projectontwikkelaar tot appartementen expositeiruimten of voor het gebruik van andere mogelijkheden.
Ik bezoek graag kerken en fotografeer ze eveneens erg graag. Maar dat zal intussen wel duidelijk zijn. Op een of andere manier word ik altijd gegrepen door de sfeer en de rust die er heerst ook al wandelen er in de vakanties nog zoveel toeristen rond. Over het algemeen is het me onmogelijk een kerk voorbij te lopen dus zullen er ook nu wel weer verschillende plaatjes van die bezoekjes tevoorschijn komen.
Ja, daar moeten jullie het dan maar mee doen. Ik ben blij dat er gelukkig nog wat authentieke kerken over zijn.
Ook de Trinitatas in Dresden kijkt me uitnodigend om het hoekje aan.
Ik bezoek graag kerken en fotografeer ze eveneens erg graag. Maar dat zal intussen wel duidelijk zijn. Op een of andere manier word ik altijd gegrepen door de sfeer en de rust die er heerst ook al wandelen er in de vakanties nog zoveel toeristen rond. Over het algemeen is het me onmogelijk een kerk voorbij te lopen dus zullen er ook nu wel weer verschillende plaatjes van die bezoekjes tevoorschijn komen.
Ja, daar moeten jullie het dan maar mee doen. Ik ben blij dat er gelukkig nog wat authentieke kerken over zijn.
Ook de Trinitatas in Dresden kijkt me uitnodigend om het hoekje aan.
Toch maar even binnenkijken dan...
En dan als een speciaal kadootje die lichtval.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Blogarchief
-
►
2011
(105)
- ► augustus 2011 (18)
- ► september 2011 (14)
- ► oktober 2011 (16)
- ► november 2011 (21)
-
►
2012
(346)
- ► januari 2012 (42)
- ► februari 2012 (18)
- ► maart 2012 (31)
- ► april 2012 (16)
- ► augustus 2012 (27)
- ► september 2012 (38)
- ► oktober 2012 (32)
- ► november 2012 (27)
-
►
2013
(151)
- ► januari 2013 (22)
- ► februari 2013 (20)
- ► maart 2013 (19)
- ► april 2013 (13)
- ► augustus 2013 (10)
- ► september 2013 (9)
- ► oktober 2013 (9)
- ► november 2013 (9)
-
►
2014
(106)
- ► januari 2014 (15)
- ► februari 2014 (11)
- ► maart 2014 (15)
- ► april 2014 (14)
-
►
2015
(106)
- ► januari 2015 (14)
- ► februari 2015 (22)
- ► april 2015 (1)
- ► september 2015 (20)
-
►
2016
(116)
- ► februari 2016 (25)
- ► april 2016 (1)
- ► augustus 2016 (11)
- ► oktober 2016 (21)
-
►
2017
(87)
- ► januari 2017 (13)
- ► maart 2017 (1)
- ► oktober 2017 (10)
-
►
2018
(146)
- ► januari 2018 (16)
- ► maart 2018 (26)
- ► april 2018 (21)
- ► augustus 2018 (15)
- ► september 2018 (11)
- ► oktober 2018 (10)
-
►
2019
(110)
- ► januari 2019 (16)
- ► februari 2019 (14)
- ► maart 2019 (17)
- ► april 2019 (12)
- ► oktober 2019 (8)
-
►
2020
(161)
- ► maart 2020 (9)
- ► april 2020 (7)
- ► augustus 2020 (17)
- ► september 2020 (17)
- ► oktober 2020 (9)
- ► november 2020 (25)
-
►
2021
(268)
- ► januari 2021 (26)
- ► februari 2021 (21)
- ► maart 2021 (24)
- ► april 2021 (22)
- ► augustus 2021 (23)
- ► september 2021 (32)
- ► oktober 2021 (19)
- ► november 2021 (15)
-
▼
2022
(121)
- ► januari 2022 (11)
- ► februari 2022 (15)
- ► maart 2022 (13)
- ► april 2022 (12)
- ► augustus 2022 (20)
- ► september 2022 (13)