Perspectieven

Het kostbaarste in het leven is de vergankelijkheid want het biedt nieuwe perspectieven.

Urk

We zijn gisteren een dagje op Urk geweest. We komen daar wel vaker als we iets voor het fotograferen moeten hebben maar nu waren we er vanwege mijn kapotte objectief. Natuurlijk gingen we meteen het vissersdorpje in om foto's te maken. We waren vooral rondom de haven en het was heerlijk rustig zo na de zomerdrukte. Water wind en lucht, het geeft altijd een heel rustige sfeer.

Daar word ik helemaal stil van, terwijl er toch veel en van alles gebeurd. Ik realiseer me dan dat alles vanuit het NIET IETS ontstaat omdat het er potentieel al in aanwezig is. Want in dat NIET IETS is alles aanwezig. Als ik daarbij stilsta kan ik er heel blij van worden. Alles IS gewoon zoals het IS. Het ontstaat en vergaat weer even zo als het gekomen is.

Het enige nadeel is dat ik er dan in dat hier en nu zoveel plaatjes maak die allemaal wel leuk zijn en ik moeilijk wat weggooi. Dat is met macro fotografie anders. Er mislukt erg veel en de beste bewaar en bewerk ik dan meestal nog.

Nu van Urk staan 220 foto's in het mapje. En ik heb al een en ander weggedaan maar kan verder moeilijk keuzes maken. Ik zal er hier een paar plaatsen.

En terwijl ik dat doe merk ik dat ik over mijn eigen schouder mee kijk met 'andermans ogen'. Tja, nu zijn er toch veel meer fotootjes die echt weg kunnen, zie ik. Deze die hier staan zijn onbewerkt en heb ik zoals ze genomen zijn gepubliceerd. Als je ze aanklik komen ze groot op je scherm.

Roodborstje

Deze maakte Ferry van me in het Openlucht Museum.
Denk je dat het roodborstje geduldig wachtte tot ik de juiste lens erop had?

Enschede

Ja, daar waren we. In het Twents museum. Een onverwacht mooi museum. Ik wilde de schilderijen van Turner in levende lijve aanschouwen en ik ben ook daarin niet teleurgesteld.

Ook de moderne kunst was rijkelijk vertegenwoordigd. Er zijn weer heel wat fotootjes te verbeteren.  De weerspiegelingen in de schilderijen van lampen en dergelijke probeer ik altijd zoveel mogelijk te omzeilen door er zo voor te gaan staan dat die buiten beeld vallen maar dan krijg je scheve plaatjes en die trek ik dan weer recht met een bewerkingsprogramma. Later zal ik er wat plaatsen.

Daar had ik bij onderstaande foto geen last van toen we de stad doorwandelde in het zonnetje

Verbaasd was ik over de ruimtelijkheid van het grote plein met winkels. Het deed me zelfs een beetje aan Rotterdam denken.

Maar ook nostalgische huisjes waren er te vinden voor het nog steeds functionerende objectief

Want even later baalde ik wel verschrikkelijk. Mijn zoomlens gaf de geest en deed niet meer wat hij moest doen. Alles zat vast ook het scherpstellen ging niet meer. Niet handmatig en ook niet automatisch.

Gelukkig heb ik er nog garantie op, Dat betekent morgen actie ondernemen. Meestal ben je zoiets dan weer weken kwijt en zal ik me met een ander objectief moeten behelpen. Net nu het mooi weer begint te worden.

Maar zeker is dat we weer genoten hebben van een heerlijk tripje.