Abstract

Twee huizen

De golf

Sterren

Sprookje

Wandeling

Bloem

Inhoud

Wat er in dat doosje zat?

Weinig waardevol maar wel leuk.

Aangenaam

Kennismaking

Portret

Verdriet

Vogeltje

Farao's van Egypte

Gewoon maar beginnen te schrijven en zien waar het schip strand. Geen enkele inspiratie om iets boeiends te verzinnen. Dat is meestal hoe ik begin, zowel met een tekstje als met het schilderen. Het is maar zelden dat ik iets in mijn hoofd heb als een onderwerp.

Gisteravond zag ik een documentaire op de TV van Arte over de Egyptische farao's en de manier waarop ze heerste. Ik wist er al wel iets van maar het was bijzonder interessant om de beelden erbij te zien en de reconstructies die zomaar zichtbaar gemaakt kunnen worden in reëele beelden. Ik heb zelfs mijn fototoestel gepakt om er wat sfeerbeelden van te maken. Wie weet kan ik ze ooit nog eens gebruiken om te schilderen.

Interssant om te weten hoe Achnaton het hele systeem van de goden overhoop gooide en alleen de zon als bron van alle leven aanbad, zichzelf daarmee identificerend. Toetanchamon zette die lijn voort in zijn korte periode van heerschappij over Egypte, maar het volk en de priesters zaten daar niet op te wachten en na zijn dood werd het hele indrukwekkende arsenaal van symbolen en goden weer tevoorschijn getoverd door Ramses die na een lang leven van negentig jaar, uitzonderlijk in die tijd, de laatste bloeiperiode van het Egyptische rijk beïnvloedde met het herstel van de enorme maar vervallen tempels en ook de koningsgraven liet vervaardigen door Toetmozes.

Ik heb genoten. Vooral ook uit het oogpunt van vergelijkende godsdienststudie zoals dat in de theosofie wordt gepromoot. Bijzonder interessant om nu de beelden erbij te zien.

En zo wordt het toch weer een tekstje over iets dat me boeit.

En een voor jullie

Valentijn

Drie bloemen

Wordt eens wakker

Ik houd meer van bloemen

Grote schoonmaak

Dat doosje

'Ooooo dat doosje.'

Mijn vriendin sjouwde het de trap van de flat op. Het was zwaarder dan ze verwachte.

'Ja, dat doosje.'

We kennen elkaar al bijna 50 jaar dus daar zijn heel wat nostalgische herinneringen aan verbonden. Samen de kinderen naar school brengen, de trimclub, uitjes naar musea en veel kopjes koffie terwijl we onze creatieve werkzaamheden uitvoerden.

Nu herinnerde ik het me weer. Toen ze me vorige week vroeg of ze me de spullen terug zou geven die ze al die jaren op zolder had bewaard in dat beschilderde doosje, kwam er geen herinnering boven. Geen idee, maar hoe kon ik het vergeten?
Een van mijn eerste schilderactiviteiten met acrylverf jaren geleden. In de hippie tijd. Mijn jongste zoon zat niet meer in de kinderwagen die ik had gemaakt van een of ander zitje, een voorloper van de buggy, zo heet dat tegenwoordig geloof ik. Ik had het aan een standaard met twee wieltjes gehangen. Dan kon ik hem heel invoudig zonder al teveel moeite in de auto vervoeren. Ik haakte dan het zitje van de wieltjes af en zette het met de kostbare inhoud van mijn zoontje op de plaats naast me in de auto. Maar ik herinner me wel dat ik hem erop vastbond. Nu zou dat toch niet meer kunnen. We haalden wat fratsen uit in die tijd, levensgevaarlijk.

Op die standaard met wieltjes maakte ik later een doosje vast dat ik beschilderde met bloemetjes in het gras. Ziezo. Dat was dan weer een perfect boodschappenwagentjevoor de zware wekelijkse boodschappen.

Leuk zo'n vroegere vriendin met gezamenlijke herinneringen. We gaven elkaar de dingen die we niet meer nodig hadden. Zij bewaarde in haar grote huis wat ik niet meer kon gebruiken en waar ik ook geen plek voor had. Zo af en toe komt er iets terug. Ze doet aan zolderopruiming. Tja ook zij wordt een dagje ouder en zo zie ik af en toe weer iets voorbijkomen met goede herinneringen.

Dank je Ans.

Zo moet het lukken.

Een goede start voor een blogje vol doodles.  Ontvang een berichtje bij ieder nieuw geplaatst Eldoodletje door je mail adres in de sitebalk in te vullen.

Wil je mijn vriendje worden?

Om een begin te maken met een nieuw blog waarop ik al mijn doodles die ik op tablet maak, ga plaatsen.

Kopzorgen

Een tablet is leuk en ik ben er helemaal aan verslingerd voor het maken van doodles. Maar het is ook makkelijk om een foto te maken en meteen op het blog te zetten. Geen kaartjes meer uploaden in de computer maar huppekee een foto maken en meteen op het blog of facebook.

Maar nu het volgende.
Ik zit achter mijn computer en weet dat ik een foto heb die ik bij mijn logje wil zetten, maar die heb ik met het tablet gemaakt. Hij moet dan op een of andere manier op mijn computer terechtkomen om het  in dat specifieke blogje te krijgen. Tja. Ik heb al verbindingen met de cloud, maar kan hem er niet op vinden.

Nee, daar ben ik nog niet helemaal uit. meestal lukt het wel op een gegeven moment, maar voor de volgende keer ben ik dan weer vergeten hoe dat was. Tja ik ben ook geen twintig meer. Ik ben allang blij dat ik rond mijn vijftigste op aandringen van Fer met de computer om heb leren gaan. Gelukkig niet onverdienstelijk. Nu nog handigheid zien te krijgen in het switchen tussen tablet en computer en...

en ja, dan heb ik ook nog een nieuw compact cameraatje waar ik ook wifi op heb. Nou ik ben al aan het verbinden geweest, maar... mislukt

Ik zie af en toe door de bomen het bos niet meer. hahaha


Intussen heb ik de jurk klaar zonder kopzorgen over digitale verbindingen en opslag. Ik trek hem gewoon aan.