vrijdag 2 augustus 2013

Je diepste waardevolle zelf.

Afgelopen dinsdagmorgen spraken we in de filosofiekring van Vreedenhoff over hoe moeilijk het is om oude gewoontepatronen los te laten. Ze zitten vaak zo vastgeroest dat we nauwelijks in de gaten hebben hoe we er iedere keer weer in terugvallen en het ons eigen gemaakt hebben. Zeggen: 'zo ben ik nu eenmaal', heeft geen zin en daar schiet je niets mee op, want je BENT niet zo, maar je HEBT die gewoonte.  Soms plotseling  heb je het weer door en weet je dat je reageert op iets, geraakt wordt door iets wat je helemaal niet wilt of wat helemaal niet nodig is en dan zit je er weer middenin, in die frustraties van vroeger en je reactiepatroon daarop.

Aan de ene kant zijn er dingen waar je discipline voor op moet brengen om het je eigen te maken en misschien wel nieuwe gewoontepatronen aankweken die heilzamer zijn dan de oude, aan de andere kant moet je diezelfde discipline opbrengen om dingen die je niet wilt op te merken en af te leren. Steeds is het weer een stapje terugdoen en naar jezelf kijken in de spiegel. Zien waar je mee bezig bent en of je het ook zo wilt en dan misschien tot de conclusie komen dat je weer klakkeloos reageerde en het zo helemaal niet wilde. Ertegen vechten helpt niet, opmerken zonder jezelf te veroordelen, brengt je langzamerhand steeds een stapje dichterbij.

Als je iets wilt veranderen of als je ergens intensiever mee bezig wilt houden, altijd zal er voldoende motivatie en discipline moeten zijn om eraan te werken. Als daar voldoende van aanwezig is, is het leven tot op zekere hoogte maakbaar. We scheppen zo onze eigen wereld en het is mogelijk om met dingen waar je vroeger niet mee om kon gaan te leren aanvaarden en in vrede aanwezig te blijven. De omstandigheden kun je niet altijd veranderen maar wel de manier van ermee omgaan al heeft dat enige inspanning en tijd nodig. Zelfs is het mogelijk dat sommige onplezierige omstandigheden naarmate jezelf verandert ook veranderen.

Het is niet altijd gemakkelijk maar met doorzettingsvermogen, opmerkzaamheid en discipline komen er zeker resultaten en geeft het uiteindelijk veel voldoening.

Zo is het ook als je een pad van liefde mededogen wilt volgen, het kost soms meer inspanning dan je verwacht om je diepste innerlijke waardevolle zelf te herkennen en te activeren. De basis voor een vredevol leven.


Uitspraak van de Dalai Lama: Ik ben niet bezig het Boeddhime te promoten, maar menselijk waarden.

_/\_


4 opmerkingen:

  1. Mooi stukje Elly en het geeft mijn eigen gevecht weer. Trouwens wat een prachtige foto als achtergrond met dat stuifzand.
    Mies Frijling

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het stuifzand is inmiddels verwaterd Mies ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nadat ik vandaag een schrijfveer had geschreven las ik dit stuk voor de zoveelste keer. Je diepste waardevolle zelf, ik koos ervoor om mezelf niet langer geweld aan te doen in een vrijwilligersbaan en dat bevalt me uitstekend. Zelfs nu ik het hier neerschrijf voelt het weer als opluchting. Je kunt ook te lang je best doen er iets van te maken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Het belangrijkste is dat een mens goed in zijn vel zit, toch. Als je je ergens niet lekker bij voelt kun je ook geen goede resultaten verwachten en als je iets doet, wil je het toch ook goed kunnen doen en liefst met plezier. Niemand zegt toch dat je iets tegen je zin moet doen.
      Mens ken uzelf zeg ik maar :-)
      Met plezier en vriendelijkheid in je directe omgeving aanwezig zijn is meer belangrijk en al moeilijk genoeg (en vraagt ook veel discipline en aandacht)dan met tegenzin iets doen, dat kan een averechtse uitwerking hebben.
      Wat je ook doet, doe het goed denk ik altijd. Om goed te functioneren kun je gewoon dicht bij huis blijven.

      Verwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...