Je taak is niet liefde zoeken, maar veeleer om alle barrières te zoeken en te vinden die je zelf tegen de liefde hebt gebouwd.
Jala Ud-Din Rumi
En zeg nou niet dat jij geen barières hebt. Want dan moet je nog maar eens heel goed kijken naar alle weerstanden tegen van alles en nog wat.
Als ik vol liefde zou zijn dan zou ik alles en iedereen met vreugde en blijdschap tegemoet treden.
Dan zou een burn out en geen zin en dat zie ik niet zitten en nu ff niet en getverderrie niet meer bestaan. Ik zou vrolijk en niet makkelijk geïrriteerd zijn als ik moe was van klusjes die mijn voorkeur niet hebben.
Ik zou alles wat niet rechtvaardig was met kracht bestrijden, zonder een hekel te krijgen aan de onrechtvaardige en zo zou ik nog wel door kunnen gaan met een opsomming van oorzaken die een liefdevol hart kunnen dragen en niet uit evenwicht halen.
Zolang ik dat niet kan zijn er nog heel wat barières te nemen.
....maar de foto is erg mooi... ;-)
BeantwoordenVerwijderenAls ik vol liefde zou zijn dan zou ik alles en iedereen met vreugde en blijdschap tegemoet treden.
BeantwoordenVerwijderenBetekent dat dat je alles maar goed moet vinden? Dan maar niet vol liefde, denk ik dan.
ER staat ook in de tekst: het onrecht met kracht bestrijden zonder een hekel te krijgen aan de onrechtvaardige. Lijkt me niet dat je alles dan maar goed moet vinden. Nog moeilijker is het om geen hekel te krijgen aan de onrechtvaardige ;-). Dat is iets wat we moeilijk uit elkaar kunnen houden.
Verwijderen... edoch, ik heb een uitgesproken kritisch vermogen en- zo je wil- kom ik mijn weerstanden geregeld tegen en...
BeantwoordenVerwijderenik zou niet anders willen/kunnen/prefereren.
JUIST daardoor kan ik bij tijd en wijle wezenlijk liefdevol aandachtig zijn.
Een mooi zinnetje dat tot nadenken stemt.
BeantwoordenVerwijderenOm nog even op het vorige blogje terug te komen: zo'n zinnetje als 'en zeg nou niet dat jij geen barrières ken. Want dan moet je nog maar eens heel goed kijken,' dat is nou zo'n toevoeging die tegen de borst stuit. Dat is vermoedelijk wat Margreet zo tegen de borst stuit (en ik herken dat). Het doet stevig denken aan die oud gereformeerde cultuur waarin je nooit, nooit goed was en MEN zou wel eens even zeggen hoe het dan wel moest.
Als je dat zinnetje weglaat, houd je een prima persoonlijk stukje over, want het vervolg gaat gewoon weer over jouwzelf. Niets mis mee. Die toevoeging was niet nodig geweest en stimuleert totaal niet.