dinsdag 23 april 2013

Een sluier van groengeel

Ik kijk door mijn raam naar het park. Er hangt een groengele sluier over het geraamte van de bomen. Donkere stammen verdwijnen zachtjes in de groene nevel. Nog even en dan zijn de stammen onzichtbaar geworden en wandel ik door een groen park alsof het nooit anders was.


Het is maar een klein voorbeeld van de manier waarop we ons bewust zijn. Als ik om mij heen kijk naar de dingen, als ik hoor en als ik voel, dan merk ik alles op alsof dat wat bij mij binnenkomt op zichzelf bestaat. Ik denk er toch niet bij na hoe het is ontstaan en geworden is. Maar eigenlijk is er helemaal niets dat op zichzelf bestaat. Alles wat er is, is afhankelijk van oorzaken en omstandigheden, om nog maar te zwijgen over mijn interpretatie. Ik denk niet dat ik hoef uit te leggen dat die boom er nooit geweest zou zijn als er geen zaad, goede grond, water, lucht en zon geweest zou zijn en er zijn nog wel meer oorzaken en omstandigheden te bedenken. Zo is het met alles.  Daar sta je toch niet dagelijks bij stil.

Toch kan het heel verhelderend zijn om daar wat vaker op gericht te zijn of erover na te denken. Daardoor kun je tot heel andere ideeën komen dan je aanvankelijk dacht. Bijvoorbeeld ook in de relationele sfeer. Speel eens met gedachten. We hebben ze niet voor niets.  Je zult merken dat je anders naar mensen gaat kijken wanneer je hun oorzaken en omstandigheden mee gaat rekenen. En dan heb ik het alleen maar over de korte termijn.

Je verdiepen in de afhankelijkheid van het bestaan over een langere termijn  maken nog veel meer deurtjes open, zoveel dat het af en toe handig is er eentje dicht te doen als het je gaat duizelen. Maar als je daar geen last van hebt dan biedt het ook onwijs veel nieuwe perspectieven in je manier van leven.

Je zou op kunnen merken en terecht kunnen komen in de gedachte dat je ruimte bent, een ruimte waarbinnen alles mogelijk is omdat alles stroomt en niets hetzelfde blijft. Dat kan heel rustgevend zijn in stress situaties of als je problemen hebt, maar het is wel handig als je dan met je bewustwording van het bovenstaande  wat langer bezig bent geweest, want juist in moeilijke situaties is het lastig je op iets anders te concentreren en dan blijf je tijdens problemen daar waarschijnlijk makkelijker middenin zitten en kom je er zonder gewenning  aan al deze bovenstaande gedachten wat minder snel uit dan wanneer je vaker met deze mogelijkheden hebt gespeeld. Gelukkig hebben we als mens alle mogelijkheden in ons om te leren en te veranderen als we dat willen.

En dat allemaal naar aanleiding van een groener wordend park in de lente.

10 opmerkingen:

  1. ik vulde eventjes mooi in en ga het straks nog eens lezen Ell is de pijn nu gezakt? ik wens een goede dag.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou vooral de laatste alinea sprak me erg aan Elly
    Want dit heb ik echt nodig in tijden stress en onzekerheid van vandaag
    en vooral de onvoorspelbaarheid kan oplossend lijken maar ook eng en bang makend.
    Mooi troostvol schrijven van je bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Door jouw stukje te lezen kreeg ik een vreemde gedachte; dat wat ik nog niet gezien heb bestaat nog niet.
    Haha, maar inderdaad..Alles heeft met alles te maken. Zodra je de samenhang gaat zien heb je de kans een milder mens te worden. Milder voor jezelf én voor de ander. Een mooi stuk Elly.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi Elly, ik ga er ook eens mee spelen. Met gedachten.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zo gaat dat, Elly, wat zo'n groener wordend park allemaal te weeg kan brengen.
    Ikzelf had een dergelijke ervaring op weg naar Spaarndam (!) Midden in het -ook voor jou bekende- polderlandschap aldaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Vergeet erbij te zeggen dat dat heden middag plaatsvond!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Als ik het goed begrijp heb je genoten, net als ik schilderend in de zonnige nieuwe serre.

      Verwijderen
  7. Een interessante gedachtegang. Soms lukt het me, soms niet. En soms ben ik er helemaal niet mee bezig. Dat hoeft ook niet, denk ik. Maar de gedachtegang op zich lukt soms en dan geeft het me ruimte doordat ik (het gevoel heb dat) ik niet IN de materie zit maar er (geïnteresseerd) omheen zweef. Is dat herkenbaar?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik vermoed dat het voor iedereen anders is. Plato.
      Voor mij is het meer in het midden zitten van alles.
      Als een koning in een stad met zeven poorten. (twee ogen zien, twee oren horen, de neus ruikt en het gevoelen, samen 7) Alles komt en gaat en ik hoef me nergens in vast te bijten. Opmerken betrokken zijn en weer loslaten. Het is 'alleen maar' een kwestie van bewust worden dat je het kunt laten gaan.

      Ik zit dus middenin de materie want ik zweef niet zo graag, hoogtevrees.ghaghagha

      Verwijderen
  8. :-)
    dat zeg je goed, veranderen als we dat willen elly,

    soms is het gewoon nodig dat we harde levenslessen krijgen hé.

    je fot is als een droom zo mooi

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...