donderdag 27 oktober 2011

Er is geen weg

Krishnamurti sluit de stap op de weg die ik in het voorgaande logje beschreef helemaal uit. Hij ziet daar totaal geen heil in.
Ook de Boeddha zegt: Er is geen weg naar geluk, de weg is geluk. Het llijkt in tegenspraak met wat hij onderwees.
Nu ben ik ervan overtuigd dat het juist is wat zij zeggen. En willen we niet allemaal gelukkig zijn? 
Hoe is dat dan te combineren met de beoefeningen om door aandacht en motivatie een gelukkiger mens te worden. Dat vind ik lastig te verwoorden en toch wil ik proberen dat te doen in de hoop dat het niet nog verwarrender wordt.

Mijn ervaring is dat ik niet is staat was om zoals Krishnamurti in het leven te staan en nog minder als Boeddha voor zover er verschil is tussen beide. Ik weet dat ik dat niet kan, of beter gezegd niet zo ben, omdat ik o.a. maar zelden volledig in aandacht ben. Daar kwam ik pas achter toen ik ermee aan het werk ging en oplettender werd. Want hoe oplettender ik werd, des te meer kwam ik tot de ontdekking dat ik het niet was. Is het niet meestal zo? Wordt er niet gezegd: Hoe meer je weet  des te meer kom je tot de ontdekking dat je niets weet?

Toch vraagt ook krishnamurti: Wat leidt tot volkomen aandacht? En geeft daar ook antwoorden op. Dat geeft wel aan dat volkomen aandachtig zijn er niet zomaar is. Een weg daar naartoe slaat hij in zijn geschreven lezingen, of dialogen, zoals hij het noemt, over alsof je het zomaar zou snappen. Natuurlijk is het zo, je bent wel aandachtig of je bent niet aandachtig. Een beetje aandachtig bestaat niet, want dan ben je het dus niet, maar wat is volkomen aandacht nou eigenlijk? Ook dat was me niet duidelijk.


Wel duidelijk was me, dat volkomen aandacht erg veel betekende. Dat je dan een vrijheid zou kunnen ervaren waarin alomvattende liefde inherent aanwezig is, niet gebonden aan allerlei invullingen van het brein dat de neiging heeft om alles te benoemen, etiketten te plakken en verleden, heden en toekomst te verzamelen als iets dat ik ken of zou weten om er mijn voordeel mee te doen. Honderduizend dingen waarin ik alles steeds weer op een rijtje moet zetten om niet te verdwalen in een wirwar van bewustzijn(en) en ervaringen door de tijden heen opgebouwd en die door het denken tevoorschijn worden getoverd. Nee, volkomen aandachtig in het moment staan en alles als nieuw ervaren is een schepping op zich die alomvattende liefde en mededogen in zich heeft. Dat is de essentie in onszelf waar we ons mee kunnen verbinden door aandachtig te zijn en dat is tegelijkertijd vrijheid. Het gaat verder dan loze kreten zoals: Ik leef in het nu!

Zolang dat denken springt van hot naar haar en links naar rechts, het één afstoot en het ander aantrekt naar het middelpunt dat IK denk dat ik ben, is er geen vrijheid.

Concentreren helpt niet om aandachtig zijn te trainen, zegt krishnamurti en hij heeft  daar helemaal gelijk in maar het laat me wel zien hoe mijn gedachten zonder controle van het enen onderwerp naar het andere vliegen zonder dat ik het nog heb opgemerkt en dat is geen aandacht. Wel weet ik dan waar ik sta en mee bezig ben, met springen van de hak op de tak dus en dat opzich is alweer heel even aandachtig zijn.


Ik ken geen duidelijkere uitspraak dan Mens ken uzelf.
Al eeuwen geleden werd herkend hoe bedreven de mens is in het misleiden van zichzelf.
Dat brengt me naar de zoektocht om in aandacht te kijken naar wat zich allemaal in mij afspeelt, wat er allemaal in me zit aan emoties en allerlei bedenksels om uiteindelijk te kunnen komen bij volledige aandacht en alomvattende liefde.

Uiteindelijk zullen alle steigers van de 'oefeningen' die als handvaten dienen, afgebroken kunnen worden en staat er een huis dat niet op drijfzand is gebouwd maar op zijn  fundament gegrondvest is. Een fundament van wijsheid, liefde en mededogen. Het goddelijke in en om ons.
There is no way to happinez, happinez is the way. De Boeddha



Hebben ze geen prachtig dak in Lafayette?




7 opmerkingen:

  1. * Het schrijven van dit exposé getuigt al van een stuk aandacht op zo'n moment.
    De hele dag volkomen aandachtig lijkt mij niet menselijk meer.
    Dat de weg geluk is en niet een streven naar geluk, kan ik me zeer in vinden.
    Wellicht helemaal zo slecht nog niet om eens minder te streven en meer te ervaren oftewel te verwerkelijken/verwezenlijken.

    Na oeverloos speurwerk heb ik het venster met het vinkje in bewerken nog steeds niet gevonden.

    ***

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Misschien ben jij er dan klaar voor. Is je voorgeschiedenis voldoende sterk om die volkomen aandacht vrijwillig te kunnen geven. Slaan de juiste woorden hier bij je aan.

    Heeft het zin dit proces te delen met mensen die nog met heel andere dingen bezig zijn? Misschien. Maar je kunt niet verwachten dat ze plotseling opveren en hetzelfde gaan doen. Inzicht is niet voldoende. Een mens moet volkomen klaar zijn voor die stap, die, eenmaal gezet, geen weg meer terug kent.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je kunt overlal mee bezig zijn Plato en toch aandachtig zijn. Het is niet iets dat boven het 'gewone' leven is. Niet iets verhevens of moeilijks.

    Of het zin heeft om te delen. Ach dat maakt me niet zoveel uit en ik verwacht niets. Het levert mijzelf het meeste op, want jij bent toch degeen die mij aanstuurt op schrijven vanuit mijzelf :-) en ik ben hard aan het oefenen. Je ziet het levert af en toe iets op hoop ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou Elly ik ben een simpel mens hoor.Ik ben het meest gelukkig(rotwoord) als ik gewoon nu in het moment leef.Dag voor dag leef.Vertrouwend op inzicht om de komende dingen op mijn weg goed te kunnen behappen.Mensen gewoon neem zoals ze zijn en geen oordeel vellen maar genade betonen omdat je het zelf ook zo nodig bent.
    Verzet je niet tegen wat op je weg komt want je moet er gewoon doorheen en later zie je dat je er van geleerd hebt.WE zijn het vaak zo met elkaar eens alleen ben ik maar een simpeltje denk ik wel eens
    die probeert in de geest van liefde aanwezig te zijn.Met vallen en opstaan en ook troost zoveel troost ontvangen om door te kunnen gaan.Ik mag je logjes graag lezen hoor.Ze gaan over iets wat echt in je leeft.Mooier is er toch niet?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dank je Novelle. Ik heb heel veel respect voor jou.
    En ik ben het helemaal met je eens als je 'maar simpel' vervangt door waardevol even waardevol als alle mensen.
    Heeft jezus geen zaligspreking over de armen van geest gegeven.(Ik ben niet (meer) zo bijbelvast) 'Zij hebben het koninkrijk der hemelen al' en zijn dus zeer waardevol en vaak veel wijzer dan alle intelligentie bij elkaar.
    Wat je zegt: en later zie je wat je ervan geleerd hebt, is een heel wijze en uitspraak die niet iedereen zomaar kan herhalen. Iets dat komt uit je eigen ervaring en die is belangrijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja ik kan me vinden in wat Novelle zegt, en dat is helemaal geen 'simpeltje' natuurlijk, juist niet, want is al dat gezoek nu juist niet zeer onrustig en afleidend?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Margreet misschien is zoektocht niet helemaal de lading dekkend. Het komt dan misschien onrustig over. Alhoewel er ook niets mis is met een zoektocht naar de beste manier van leven. Er zijn velen die daarme proberen bijv. het milieu te beschermen en dat is geweldig.
    Aandachtig zijn is wat het is. Niet meer en niet minder dan dat. Als je aandachtig bent, ben je niet afgeleid.
    En ik vraag me ook af, waarvan zou je afgeleid moeten zijn?

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...