zaterdag 19 juni 2021

Hard werken.

 Het is nog vroeg. Ach nee, hoe kom ik erbij. Het is helemaal niet nog vroeg. Maar voor ons wel want tegenwoordig staan we maar zelden echt vroeg op. Echt vroeg op moesten we vroeger als Fer de trein van 6 uur pakte naar zijn werk. Dat hoeft niet meer en nu nemen we het ervan. We staan net op wanneer het ons past. Behalve als er afspraken zijn. En die zijn er eigenlijk wel vaak. Dus valt dat late opstaan nog wel mee en blijft vaak voorbehouden aan bepaalde dagen en weekenden. 

Ik zit met de ramen open op de balkon/serre het waait behoorlijk en ik heb de deur naar de kamer dicht moeten doen anders waaien alle deuren dicht door de tocht en waait mijn lief zijn bed uit. Als het vandaag weer net zo warm wordt als gister gaat de airco die we sinds veerleden jaar hebben aan. Niet echt mijn ding want ik vind het niet prettig als ik zit. Wanneer ik bezig ben is het wel lekker maar daar heb je het dan ook wel mee gehad. Het lijkt als je stilzit altijd alsof een koude luchtstroom je huid koud maakt en gelukkig zit ik goed in mijn spieren maar  anders  kan je  daar knap last van krijgen.,

Gister was ik echt  druk bezig en dan is zo een koelapparaat heerlijk. De vrieskast moest ontdooit want het aankoeken van de ijsblokken begon de pan uit te rijzen. Al zulke klusjes gaan steeds meer energie kosten en ik ben niet zo van het lijfelijk harde werken. Blij dat ik dan ook hulp heb. Ik wijd me liever aan andere dingen. Maar deze klus had ik me voorgenomen en als ik dan bezig ben vind ik het ook wel weer heerlijk. Vooral als het klaar is.

Aankomende week schijnt het weer wat koeler te worden en dan is het weer weer om te fotograferen. Bij dertig graden zoals afgelopen week is dat natuurlijk niet te doen. Misschien gaan we ,als het niet te laat wordt straks ook nog even met het fototoestel op pad.




zondag 13 juni 2021

Het Depot Wageningen

 Vanmorgen reden we over de Utrechtseweg naar Wageningen. Soms vallen dingen in het bijzonder op en nu waren het de prachtige huizen langs de kant van de weg. De prachtige villa's zagen eruit alsof ze allemaal het afgelopen jaar een renovatie hadden ondergaan. Stralend wit geschilderde balkons en gevels. Ze straalden allemaal stuk voor stuk in het zonnetje. Zou dat ook een gevolg zijn van de beperkingen die we het afgelopen jaar doormaakte dat iedereen zich op iets anders  had gestort dan op vakanties. 

De natuur is er in ieder geval wel bij gevaren want de bloemen pracht is dit jaar zo uitbundig en het groen lijkt uitbundiger te stralen. 

Maar ja nu schijnt iedereen weer erg nodig de vakantieschade in te moeten halen en men kan kennelijk niet wachten om het eerste vliegtuig naar verweggistan te nemen. 

Wij houden het nog maar gewoon even bij een rondje door het prachtige park van het Depot Wageningen. 


Het museum was nog gesloten maar het park bood alle ruimte voor de spaarzame wandelaars en ook andere fotografen hebben het paradijs hier ontdekt. 

Op de parkeerplaats stond een nostalgisch aandenken aan mijn kindertijd. Op mijn moeders schoot zat ik in de zomer wekelijks tijdens het weekend in het zijspan.  Zulke heerlijke herinneringen komen dan onmiddellijk naar boven



Ik begon met het fotograferen van het kunstwerk vlak na de ingang. 


 Maar ik kom vandaag voor de bloemen. En ja in de hoge acaciaboom beginnen de bloemen ook weer te verschijnen. Of is het toch geen accacia???




Er is een weelde aan digitalis te bewonderen maar daar moet je in eigen tuin voorzichtig mee zijn. Ze zijn zeer giftig. Maar mooi zijn ze ook.








Genieten van alle bijtjes die zo druk hun honing verzamelen.  in een weelde van bloemen.












Ik maakte nog veel meer fotootjes van bloemen en kikkers   bij de vijver maar die komen een volgend keer. Want ik ben nog steeds heel druk met alles voorbereiden zodat ik de foto's op een klein formaat klaar heb staan voor de web en het internet. Want wat hier allemaal staat is op een heel lage kwaliteit. De originele bewaar ik op mijn computer in de map.


Update
Ik ben helemaal tevreden over de manier waarop ik nu mijn fotootjes kan plaatsen en als je ze aanklikt kun je ze achter elkaar in een beter formaat bekijken. 


donderdag 10 juni 2021

Angelo Branduardi - Scarborough Fair

 

Een tijd geleden kwam ik hem plotseling weer tegen. We waren in Italië in Arezzo en daar stond hij op een aanplakbiljet voor de grote kerk. Er zou 's avonds een concert door hem worden gegeven. Helaas zouden wij dan alweer lang vertrokken zijn. Wat heb ik in de jaren 80 genoten van zijn muziek. 

Op zoek op YouTube kwam ik hem weer tegen.  Misschien doe ik er niemand een plezier mee maar mijzelf wel. Ik heb een CD tje van hem besteld en die is onderweg. Dat wordt straks genieten.

Ik weet niet eens wat YouTube hier nu neergezet heeft. Misschien niet eens wat ik zocht. Ik ga luisteren. Ik ben benieuwd.

Update:
Helemaal goed.

Limieten

 Ik ga toch weer een iets groter letterteken gebruiken in verband met mijn persoonlijke instellingen zodat het voor mij wat makkelijker werkt. En zo blijf ik bezig met van alles en nog wat uitproberen. 

Ook keek ik naar de blogs die ik op Wordpress heb en twijfelde even of ik daar weer een blog voor mijn fotootjes zal maken omdat ik daar over het limiet zit en er niets neer bij kan zetten maar heb toch besloten voorlopig dit blog voor van alles en nog wat te gebruiken. Uiteindelijk kan ik alles onder een label plaatsen zodat het toch een beetje georganiseerd eruit kan blijven zien. Het enige waar ik rekening mee moet houden is dat ik verkleinde fotootjes ga plaatsen onder het label fotografie want anders lopen ook hier de limieten op een gegeven  moment over. Zeker met foto's van mijn fototoestel wanneer ik ze er in de volledige grote opzet.





 


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...