Steeds meer beperkingen

Vanmorgen ben ik bezig geweest met wat aanpassingen op het nieuwe blog dat ik maakte .

Aanpassen van paginá en labels en zo groeit het langzamerhand naar de vorm die ik graag wil. Ik houd ervan daarmee bezig te zijn. Evenals van het schrijven, schilderen en fotograferen. 

Gelukkig is er dus niets om me te vervelen in deze Corona tijd, al ben ik er nog steeds niet helemaal aan gewend. Dat ik niet naar buiten ga daar heb ik ook geen moeite mee want ik kan wel naar buiten voor een wandelingetje als ik dat wil. Wat ik wel lastig vind is er een gewoonte van leren maken op een vaste dag in de week onze boodschappen te halen en de andere manier waarop ik nu naar de winkel ga. Niet naar de mij zo bekende super maar naar een andere omdat het daar wat georganiseerder overkomt. Maar door mijn slechte zicht vind ik daar minder makkelijk wat ik wil hebben dan in de mij bekende winkel. Ik neem nu zelf een scannertje mee en scan de boodschappen voor ik ze in de kar leg. Ook dat was oefenen.  En voldoende meenemen zodat ik niet onverwacht iets mis en toch bij moet halen. Wat dat betreft ben ik normaal gesproken nogal chaotisch en ga spontaan wanneer ik wil gaan. Maar dat zit er nu voor mij niet meer in. Ik rijd zelf geen auto meer en de Corona vraagt om er zo min mogelijk uit te gaan voor boodschappen.

Maar dat is het enige waar ik wat moeite mee heb. Verder lopen mijn dagen vol met genieten van wat ik allemaal WEL kan doen. Ook de mogelijkheden die het meer in huis bezig zijn mij geven. Ja dat bevalt me prima. Een goede oefening voor het steeds ouder worden. Want dat zal ook steeds meer beperkingen met zich meebrengen.

Dode bomen

Vanmorgen zijn we even naar Ede gereden zodat Fer de Bergman kliniek waar ik mijn staar operatie krijg makkelijk kan vinden. 

Onderweg naar Ede was het verbijsterend te zien hoeveel dode en doodgaande bomen er langs de snelweg stonden, Hele stukken bos waren bruin geworden. Triest om te zien. Er is al in weken weinig of geen regen gevallen.

Plotseling bekroop me het idee dat de hele Veluwe langzamerhand zou ontbossen en in een woestijn veranderen. Dat kun je je toch niet voorstellen en als dat al zou gebeuren dan zal ik dat waarschijnlijk niet meer meemaken. Maar die arme kinderen...

Is dat nou zo'n rare gedachte? Er zijn hier toch ook ijstijden geweest en nu zijn wij zelf hard op weg de wereld om te toveren van blauwe planeet tot grauwe planeet. 

Wie weet bewerkstelligt de Corona crisis ook nog iets goeds en worden we ons er meer bewust van dat we de planeet blauw willen houden.

Ik maakte ze vanuit de auto en het was nog veel erger dan op de foto's

Zo blijf je bezig.

Ik heb besloten om deze blog te blijven gebruiken en er zoals altijd dingen op te zetten die ik plezierig vind te delen. En niet alleen om te delen, eigenlijk vind ik het zelf leuk om van alles bij elkaar te hebben en hier terug te kunnen vinden. Op het nieuwe blogje blijf ik dan schrijven over de dingen waar ik wat dieper over na wil denken. Ik heb de aankondiging van dat nieuwe blog nu bovenaan gezet met de link voor het gemak blijft het daar staan. 

Hier een paar fotootjes van een wandelingetje dat ik gister maakte door het park naast de flat,

\

Nieuw blog

http://ellyseigenwijze.blogspot.com/




Ik ben een nieuw blog begonnen over dingen die mij bezig houden binnen spiritualiteit.
Zelf vind ik spiritualiteit een moeilijk woord, alsof je alles wat er in de hele wereld 'te koop'is over religies, geloof en wat dan ook, op een hoop gooit en dat vind ik persoonlijk niet zo zinvol/ Ieder mens is uniek en juist dat makt een prachtig kleurrijk geheel. Niet iedereen kan zich vinden in de zelfde dingen. Dat is niet alleen in spiritualiteit zo maar ook in het hele leven.
En dan stuit ik meteen op het volgende probleem want voor mij is het gewone leven niet los te koppelen van het spirituele leven. Hoe spiritueler je bent des te meer ben je verbonden met de aarde en daarmee een geheel. Alles wat zich in het dagelijkse leven afpeelt is net zo spiritueel door je op datzelfde leven te bezinnen. Je ermee uiteen te zetten en te zien welke plek je zelf in dat geheel inneemt.
Dit blogje zou dus net zo goed passen in dat nieuwe blogje dat ik maakte. Het zou heel goed mogelijk zijn dat ik hier steeds minder ga schrijven of misschien niet meer en me (alleen)bezig ga houden met het andere blog.
Dan laat ik dit blog rusten voor wat het is en als je me wilt volgen op het andere blog ben je van harte welkom. In de zijbalk kun je daar je mail adres invullen om ieder nieuw blogje in je e mail te krijgen. Je hoeft geen moeite te doen om een reactie te geven want die heb ik (misschien vooropig) afgesloten en als je me iets wilt zeggen staat er ook een antwoordformulier in de zijbalk. Wel zo makkelijk.\
\
Er staat al een en ander op het nieuwe blog maar de lay out zal, zoals ik dat altijd deed nog wel weer eens aanpassen aan mijn of jullie wensen.
Tot ziens op
http://ellyseigenwijze.blogspot.com/



Ter verduidelijking. Dit blog blijft gewoon staan.