Girokantoor

Lang geleden, halverwege de jaren 60 woonde ik in een straat achter het girokantoor aan de Velperweg. We woonden in een bovenhuis en toen we er kwamen te wonen werd het Girokantoor gebouwd.

Toen het er nog niet stond keken we een heel eind weg omdat het in Arnhem heuvelachtig is. Naarmate de bouw vorderde ontnam het ons uitzicht en keken we tegen dat immense gebouw aan.
Ik herinner me nog toen het zo goed als klaar was, dat op een avond de lampen overal in de kantoor ruimten aangingen. Een zee van licht overspoelde onze huiskamer. Een heel aparte gewaarwording. Later waren we eraan gewend en was het allemaal normaal.

Gisteren reden we over de Velperweg om te gaan fotograferen in het Sonsbeek. Het zonnetje liet zich zien en ik had er zin in. Dus kwamen weer langs het oude girokantoor dat nu afgebroken wordt. Intussen 50 jaar later. Een halve eeuw. Onvoorstelbaar. De tijd lijkt ons door de vingers te vliegen.

Heel snel want we stopten voor het stoplicht, raampje opendraaien en gauw met 20 mm groothoek foto's gemaakt.

Ze staan erop

De nachtelijke werkstukken staan prachtig op het schilderrijenblog. Ben ik weer gelukkig👌😉😎

Ach weet je wat ik zet ze gewoon ook hieronder. Uiteindelijk heb ik ze niet voor niets niet met het telefoontje gemaakt en dat is niet niets. Met het echte fototoestel.

Planning

Een mens wikt en god beschikt zei mijn moeder altijd. Nou dat is dan weer duidelijk.

Nog nauwelijks had ik het vorige blogje gepubliceerd of er kwam een berichtje dat het plaatsen van de inductiekookplaat wordt verschoven. Dat betekende dus dat ik vanmorgen gewoon kon gaan schilderen. En dat heb ik dan ook wijselijk gedaan. Heerlijk.

Bezig met een serie nachtelijke probeersels. Ja op de foto zijn ze laaaaaaang zo mooi niet  😉🤣😂   Ik ga ze binnenkort wel weer plaatsen op het schildersblog.

En vanmiddag zijn we voor het eerst in het nieuwe jaar weer aan het fotograferen geweest. Het was behoorlijk fris maar ik heb weer genoten. Een zonnetje erbij en wat fotootjes met de 20 mm in Sonsbeek gemaakt.

Maar ook van de reigers die al druk doende in de bomen waren met nestelen.

Een onverwacht heerlijk dagje.

Opruimen

We zitten middenin de rotzooi. Letterlijk. Maandag komt een installatiebedrijf de nieuwe inductiekookplaat installeren en daar voor moet een heel nieuwe elektrische leiding met speciale stekker etc. worden aangelegd. Er moet een gat geboord worden van de hobby kamer naar de keuken en dat betekent dat het hele bureau van Fer aan de kant moet.  Een hele verbouwing. Intussen zijn we driftig bezig oude papieren van meer dan 10 jaar geleden soms, op te ruimen. Ik heb al drie boodschappen karretjes met oud papier weggebracht. 

Eerst wilden we alles door een papier versnipperaar draaien.maar daar was geen beginnen aan. Dat bakje zat meteen vol met papierslierten die  zo vreselijk veel ruimte in beslag namen, niet normaal. Dus ben ik alle papieren aan het verscheuren gegaan door namen, adressen en sofinummers. Alles bij elkaar een hels karwei. 

En van het een kwam het ander. Videobanden die we nooit meer draaiden en niet meer konden draaien want daar is geen apparatuur meer voor in huis, Andere oude dingen waar we nooit meer naar omkijken, alles naar de kringloop gebracht hier om de hoek. Die mag proberen er een leuk prijsje voor te maken.  Ik weet al niet eens meer wat het was dat we allemaal bewaard hadden uit nostalgische overwegingen en ik denk ook niet dat ik er ook maar iets van zal missen.

Misschien hebben we nu een beetje ruimte om maandag wat te schuiven zodat de installateur erbij kan.. Het ruimt wel lekker op en dat geeft een goed gevoel. Het lijkt wel een voorjaarsschoonmaak. Laat  de lente maar komen. Ik ben er klaar voor... No ja, we zijn er nog niet er moet nog meer opgeruimd worden, maar het meeste hebben we nu gehad. Wat naar het vernietigingsstation gebracht moet worden staat in de kelder en moet komende week maar weg. Misschien kan ik dan ook weer een beetje bij de schilderijen komen. Dat zou ook wel weer plezierig zijn.