Vlak achter ons huis ligt een heemtuin. Als het in het voorjaar prachtig weer is zoals vandaag is het heerlijk daar even rond te dobberen met een fototoestel. Dan zijn er in een uurtje al snel meer dan honderd foto's gemaakt. En dan wordt het uitzoeken welke de beste zijn. Valt niet altijd mee met mijn slechte ogen om daar duidelijkheid over te krijgen. De subtiele verschillen in scherpte zijn niet meer zo goed zichtbaar. Maar het blijft genieten en dan altijd twee keer. Eerst het fotograferen en dan nakijken en eventueel uitsnijden en verbeteren met een fotobewerkingsprogramma.
Deze heb ik uitgekozen.
Een paar jaar geleden Metselde Marja mijn schildersvriendin, dit object in de tuin.
De witte blaadjes dwarrelen bij een zacht windje alweer als sneeuw naar beneden.
Paardebloementijd
Het lijken wel witte wilde siringen. Of zo ook echt zo heten weet ik niet.
De pinksterbloem
Het geaderde witje op de pinksterbloem
Geen wonder dat het een sneeuwbui leek. Ik stond er pal onder.
De vijver komt weer tot leven
Ik schoot van grote afstand de Vlaamse Gaai uit de boom.
Dit paartje heeft elkaar in rustig water gevonden.
Het Salomonszegel is nog niet open
Hier welt het grondwater naar boven en komt uit in de vijver waarna het verder geleid wordt over de weg naar Park Presikhaaf en de grote vijver daar.
Vlieg op.
De prachtige contrasten tussen subtiel kleine bloempjes en de robuuste stam
Het stroompje dat vanuit een andere bron hierheen stroomt. Het komt van een noordelijker richting van het landgoed Bronbeek, stroomt door het Park Sacré Coeur en voegt zich hier in de vijver richting Park Presikhaaf.
Het roodborstje deed ons uitgeleide
Met zo'n achtertuin is er niets te klagen.
