Ondanks de warmte en weer die vreselijke darmproblemen die vanmorgen weer opvlamden, heb ik toch nog een heerlijke dag.
Ik maakte een acrylschets af die ik voor de tentoonstelling op Poelwijk mee wil nemen. Ik werk tegenwoordig bijna uitsluitend op A3 papier en zet dan in rap tempo mijn ideeën met acrylverf op het papier. Ik heb daar heel veel plezier in en zo snel en spontaan, dat werkt voor mij toch het fijnste

Voor meer  op mijn blog
 http://ellyvandoorn.blogspot.com/

Dan wordt het toch wel warm voor het open raam in de serre en verhuis ik naar binnen, achter de computer waar ik aan de gang ga met de vakantie foto's. Er staan al heel wat blogjes op
https://spanjereis2018.blogspot.com/
Nu ben ik bezig met Cordoba.
Wat zijn die Spaanse steden prachtig. Ik kijk mijn ogen uit op de Mudeja stijl. Die ontwikkelde zich vlak voor de middeleeuwen toen de Moren uit Spanje verdreven waren, werden de Moskeeën vaak omgevormd tot Katholieke kathedralen. een wonderlijk samenstelling van stijlen krijg je dan te zien. Nu moet ik de binnenkant van de San Bartolomeo nog op het blog zien te krijgen maar de buitenkant rondom, de binnentuin en de Joodse wijk staan er al op.
Een heel werk al die honderden fotootjes, maar ook leuk om te doen.
Deze hieronder zette ik niet op het Spanje blog en is per ongeluk ergens blijven hangen dus zet ik hem hier.

Heel goed is te zien hoe de Kathedraal midden in de ommuring van de Moskee is gebouwd. Wat we daarbinnen zagen is met geen pen te beschrijven. En ook foto's dekken niet de lading van de ervaring er middenin te staan. Maar goed, daar moet ik nog wel mee aan de gang.

Zinvol

Soms zou ik wel eens iets zinvols willen schrijven. Maar alles is al gezegd en alles is al gedaan. Wat is er nou eigenlijk nog zinvol en voor wie is het dan zinvol?
Nou ja als je je eigen ei kwijt kunt is dat misschien zinvol voor jezelf omdat het je een goed gevoel geeft, prima toch. Maar of er iemand anders is die ermee wordt geholpen  of er blij mee is, dat is maar zwaar de vraag.

Heb je ook weleens dat je in een gesprek probeert je ei kwijt te raken en al pratend merkt dat er niet geluisterd wordt en dat er plots een heel ander onderwerp door een mede luisteraar  wordt geponeerd. Weg is je verhaal en je blijft met een rot gevoel en onbegrepen aan tafel zitten.

Dan kun je natuurlijk verschrikkelijk in je wiek geschoten zijn. Boos worden of verdrietig en daar uren of zelfs dagen in blijven hangen. Wat voel je je dan ellendig. Je kunst je afvragen of je verhaal niet boeiend genoeg was of misschien was het verhaal alleen maar jouw interesse en totaal niet de interesse van de toehoorders.
Nog een variant van je emotie en denken is:
Ik moet altijd maar alles aanhoren en naar mij wordt nooit geluisterd.
Nou ja de variaties zijn ontelbaar en iedereen denkt dat zijn of haar eigen idee over de situatie de juiste is. Maar misschien is alles gewoon heel spontaan, onnadenkend en onbewust gebeurd. Weet de ander zich er later helemaal niets van te herinneren. En daar zit jij dan met al je emoties.

Misschien is het zinvol eens rustig naar de eigen emoties te kijken en ze niet zo serieus te nemen.
Ze gewoon als wolkjes voorbij te laten gaan en vrolijk verder te leven met alle dingen die gewoon op het pad komen.

De levensweg gaat over bergen en dalen evenals de weg naar Cordoba die ik binnenkort op het Spanjeblog ga zetten.

Was dat nou zinvol?

Nog minstens 50 te gaan

Gelukkig ben ik weer verlost van de aanval van Colitus Ulcerosa. Wat een opluchting.
Na de vakantie in Spanje ben ik daar 14 dagen mee onder de pannen geweest. De reis lijkt veel te vermoeiend te zijn geweest en een na wat uitrusten sloegen de pijnen toe. Maar nu gaat het weer lekker en zijn we vanmiddag even wezen fotograferen in Sonsbeek.
Er waren veel jonge dieren en er valt weer heel wat te bewerken met photoshop.
Allereerst was er die Mandarijn eend

Daarna vielen we middenin een fotoshut. Waarschijnlijk van een fotoclub of zoiets en daar probeerde ik natuurlijk even een graantje van mee te pakken

En dan dat jonge grut. Is het niet aandoenlijk?

Nou ja en er zitten er nog minstens 50 op mijn 'rolletje'

Meer dan een Bodega

In onze vakantie waren we in Spanje. De Estevez Bodega in Jerz.
Naast de Sherry is daar een ware kunstverzameling aangelegd. Van oude meesters tot Picasso, Saura. Tapies  en Miro

 Werk van Sylvia Ramona Estevez hing in het riante trappenhuis

 Manuel Valdez

Dorothy VIII

Een complete serie Picasso's

Christian Domecq

Antonio Tapies

 Manuel Quejido

La Pintura

Antonio Saurat

serie "Los Sofas"

Salvator Dali

Juan Miro