Dat heb ik geloof ik mijn hele leven al gehad, maar nu ik wat ouder wordt komt het wat regelmatiger en duidelijker naar boven.Er zijn dagen dat ik blaak van de energie en overal zin in heb maar zo af en toe is er een dag dat ik me doodmoe, bijna ziekelijk hangerig voel.
Ik ben nooit zo'n doordouwer geweest en laat het dan ook rustig over me heen komen. Installeer me met een dekentje op de bank, slaap veel en tegenwoordig heb ik tussendoor de tablet bij de hand voor een opwelling iets te doen, die na de kortste keren weer instort tot vermoeidheid en slapen.
Een dagje hangen doet me goed en op een gegeven moment is het genoeg geweest. Voel ik de kriebels opkomen en ben er helemaal klaar voor om wat actiever te worden.
Op de stroom me laten gaan, geen geen gevecht aangaan en gewoon genieten van even helemaal onderuit. Dat is voor mij het beste medicijn. Dus je begrijpt het, na veel slapen en een goede nacht ben ik er vandaag weer helemaal.
