Quan Yin

Een dagje kunst kijken zeer vermoeiend maar de moeite waard. Het is onmogelijk om de hele collectie in een dag te bewonderen en ik was onder de indruk van wat ik allemaal te zien kreeg.

Als eerste vond ik de Quan Yin hier op de Aziatische afdeling waar ik een slechte foto van bewaar die me zo ontzettend aansprak. Ik wist niet dat hij in de collectie van het Rijksmuseum werd bewaard. Ik was aangenaam verrast.

De Bodhisattva van Liefde Mededogen die in de Tibettaanse traditie Avalokiteshvara heet. Het is de kwaliteit van Groot Liefde en Mededogen.
Kwaliteiten die in ons aanwezig zijn maar nog niet volledig ontwikkeld. Aan de ontwikkeling daarvan kunnen we volgens het boeddhisme werken door je erop te richten. Daarbij is een voorbeeld heel behulpzaam.

Aan de wandel

Ja daar was het vanmiddag goed weer voor maar als je dan met je fototoestel op stap gaat, merk je hoe koud het is want dan kun je de pas er niet in zetten en ook fotootjes maken. Verkleumd kwamen we weer thuis maar het was wel even heel lekker.
De rijp lag op de gevallen bladeren en het gras.

En op de overgebleven paddestoelen lag het ijs

Maar het zonnetje scheen al voelde ik haar warmte niet.

Wat een weelde zo'Heemtuin pal achter je huis. Gauw terug naar de warme kachel om bij te komen.
 KOUKLEUM !!!
Maar het was wel weer even genieten.

CD en platenbeurs

We hebben vanmorgen heerlijk lopen scharrelen op de beurs en kwamen thuis met een zak vol CD's. Dat wordt luisterplezier voor het belachelijke bedrag van €1.00 per stuk.

Wat leuk om te snuffelen tussen zoveel CD's en er dan een tussenuit te vissen van precies dát wat je mooi vindt. We zijn behoorlijk aan onze trekken gekomen en ik heb een stapeltje van Wibi Soerjadi, Nigel Kennedy, Astor Piazzola en een verzameling van Gouden herinneringen uit vroegere jaren waar je je helemaal in kunt verliezen.
Nu draait de computer Nigel Kennedy  die zich uitslooft met het vioolconcert van Tchaikovsky. in D opus 35.

Nou ja informatie waar jullie misschien niet zoveel aan hebben. Maar misschien toch even meeluisteren op Youtube. Zeker niet minder mooi gespeeld door Itzhak Perlman die prachtige klanken tevoorschijn tovert.

Waar komt die rotzooi toch vandaan

Ik las op de log bij Essenloog en reageer daarop met het volgende.

ik las jouw alarmerend berichtje over jongeren. Deze hoge percentages zijn gebaseerd op de doelgroep de top 600 van geweldplegers. Ja dat is heftig om te lezen en triest want ook deze jongens zullen weinig geluk kennen en zijn zich daar misschien nauwelijks van bewust. Heel zorgelijk en mij wordt het warm om het hart in plaats van koud. 

Zelf ben ik nog kort geleden met een jochie van veertien en zijn vader in aanraking gekomen en de typische logica die ze erop nahouden die voor hen de werkelijkheid is waar je niet doorheen breekt. Zeker niet in een kort gesprek. Daar is heel wat meer voor nodig dan alleen maar hard straffen. Want dat geeft onbegrip, woede, haat  en vaak harder terugslaan. Hierbij moet ik altijd denken aan de film Dead man walking met Jean Pin. Een schitterend voorbeeld van menselijk handelen op dat gebied.

Er zal heel veel moeten gebeuren willen we op termijn een mooie altruïstische samenleving creëren. Dat is in eeuwigheden nog niet gelukt. Kijk alleen maar naar de duistere middeleeuwen, heksenvervolging, de kruistochten en wat al niet meer. Waarmee ik niet wil zeggen dat we de moed maar op moeten geven.

Ligt niet onze hele maatschappij ten grondslag aan ons gedrag? Of begint het nog dichterbij, bij de enkeling die iedereen is en ik ben.Bij het grote graaien waar  velen het over hebben, vergeten we dat wevaak dat er bijna niemand aan ontkomt dat het niet alleen maar gaat om de banken ook al wijzen we graag naar anderen. Ook ik wil van alle welstand en mogelijkheden zoveel mogelijk gebruik maken. En zo is ook die jonge delinquent, Ook hij wil gelukkig zijn. Gelukkig ben ik, dat ik een hoger IQ heb maar desalniettemin laat ik de welvaart liever niet vrijwillig aan mijn neus voorbijgaan.  Door mijn intellect en de goede omstandigheden in mijn maatschappelijke kringetje ga ik anders om met... dan een geweldpleger uit een heel ander milieu en een anders gericht denkvermogen. Godzijdank en daar heb ik niet veel voor hoeven doen, het geeft ook meer mogelijkheden om gelukkig te zijn. Natuurlijk moet er gestraft worden bij delicten en misschien wel zwaarder dan nu, maar laat het ons niet koud om het hart worden omdat wij in andere omstandigheden leven, maar met een warm hart alles wat we hebben in de strijd gooien om een weg te bewandelen ten behoeven van hen die in ongunstige omstandigheden opgroeien. 

Ik pleit niet voor zachte heelmeesters maar wel voor verdere degeneratie door onverstandig denken en egocentrisch handelen met koude harten.

Want wat hebben wij, een ieder persoonlijk, over, als het aan onze eigen omstandigheden afbreuk gaat doen, voor betere opvang en begeleiding, betere gezondheidszorg en andere zaken in de welzijnszorg, betere omstandigheden voor onze medemens ? Die vraag stel ik mijzelf ook hoor. Overal wordt op bezuinigd en niemand wil inleveren  Altijd moet die ander het maar doen en schuiven we de verantwoordelijkheid af.

Het kaartenhuisje van onze welvaartsstaat lijkt ieder moment te kunnen ontploffen, waardoor? 

Er is niets dat op zichzelf bestaat alles leeft in onderlinge verbondenheid.  Dat maakt het lastig om grote algemene problemen aan te pakken maar het biedt de mogelijkheid om bij jezelf te beginnen en daardoor zinvol bezig te zijn.


Gezamenlijk trekken we ieder persoonlijk ten strijde  ;-)