Kalm aan

Als je door de bomen het bos niet meer ziet
ga er dan maar even bij zitten.

Laag pitje

Ik denk erover te stoppen met dit blog, maar mezelf kennende en wetend dat het van die vlagen zijn, heb ik besloten het bloggen hier op een lager pitje te zetten.
Al enkele weken zit ik niet zo lekker in mijn vel. Mede daardoor zijn er ook al  'verplichtingen' waar ik mee ben gestopt en ik wil meer tijd gaan besteden aan dingen die op dit moment belangrijker lijken. Gewone dagelijkse dingen die ik niet altijd met veel aandacht doe. Ik wil meer de rust nemen die ik nodig heb om er voor alles en iedereen om mij heen te kunnen zijn mezelf incluis. Misschien kom ik dan ook weer eens aan schilderen toe.

Fotootjes zal ik wel regelmatig  op http://ellyvandoorn.wordpress.com/ zetten. En af en toe een schilderij op http://ellyvandoorn.blogspot.nl/ Maar de overdenkingen hier houd ik een poosje voor mezelf. Er is nog genoeg om in rust over na te denken, over te mediteren en mezelf  weer te vinden.

Fotograferen in Utrecht

Een heerlijk dagje gefotografeerd in Utrecht. Ik was daar jaren niet meer geweest.

Toen we het station uitkwamen herinnerde ik me helemaal niets meer van deze stad en vroeg me af of het wel wat zou worden. 

Maar dat werd me al spoedig duidelijk. Het was prachtig weer en we hebben weer heel wat geschoten.

Hieronder een paar exemplaren.

 En onmiskenbaar daar om de hoek daar was hij dan De Dom van Utrecht.

De laatste tijd heb ik zoveel foto's gemaakt. Ik krijg nauwelijks tijd de beste te plaatsen. Want daaraan vooraf gaat veel uitzoeken en bijwerken. Hier en daar drop ik er af en toe wat. Op Faceboek op mijn fotoblog of hier.

Denken

Niets dat meer om de tuin leidt dan het denken.
Als ik denk dat iets waar is, denk ik dat. Hetzelfde denken dat beweert dat iets waar is, wil ook het bewijs daarvan voeren. Dan is er niet zoveel open visie.
Een tegenwicht is oplettendheid, luisteren naar andere meningen. Mijn afwegingen maken en het toetsen aan mijn criteria van liefde en mededogen die ik hopelijk altijd paraat heb. En dan is er nog de gedachte of mijn invulling (door het denken) wat liefde mededogen in zou houden en blijft de vraag wat juist is.

En wie wil beweren dat gevoelens, die door sommigen als juiste richtlijnen worden gezien, niet door gedachten zijn ingegeven? Wat is er eerder, de kip of het ei?
Is intuïtie waar sommigen zo op vertrouwen, werkelijk zoiets hoogstaands, iets van 'buitenaf' zoals soms beweerd wordt, of is het inherent aan onze zijnsstaat en (weer dat) denken dat zich aanpast onder verschillende omstandigheden? Maar wel altijd MIJN denken.


Wel veel vragen vandaag. Waarmee ik niet wil zeggen dat iets wel of niet waar, goed of fout zou zijn.


James Ensor.
Alles zit achter maskers verborgen. Wat is de werkelijkheid?