We hebben er een kamertje bij

Nog dichter bij de bomen mijn koffie gedronken.

Moeilijkheden

Wat voor moeilijkheden je ook gehad mag hebben, je kunt vandaag een nieuw begin maken.
Boeddha.

Het mooiste voorbeeld van daar niet aan meedoen en je vasthouden aan de pijn en moeite die je had, is het verhaal van die man, die op trektocht  door de wildernis een rivier over moet steken. Bijna onoverkomelijk, maar hij doet er alles aan om naar de overkant te gaan want aan de andere kant nodigt de vrijheid hem uit. Hij zoekt het hele oerwoud af naar onderdelen en middelen om een boot te bouwen en het lukt hem uiteindelijk over te steken met gevaar voor eigen leven. Aan de overkant aangekomen pakte hij zijn boot op en hangt hem over zijn rug. Met veel pijn en moeite sjouwt hij hem mee in zijn drang tot overleving omdat hij bang is nog een rivier tegen te komen.

Echt alles wat je overkwam achter je laten is misschien wel het moeilijkste dat er is. Vaak hebben we jaren nodig om door bepaalde ervaringen heen te komen. Schaf die gewoonte van het gesjouw met die boot maar af. Het is een hele opluchting als je hem uiteindelijk kunt laten vallen en met een rechte rug verder kunt gaan. Hoe eerder hoe beter.

Zo is het eigenlijk iedere dag, ook de kleine problemen van de vorige dag kunnen achtergelaten worden.
Blijf er maar niet mee rondlopen. Laat het vallen en geniet van een prachtige herfstdag. Het is vandaag een uitstekende dag om daarmee te beginnen. Niet alleen genieten van deze komende dag, maar van alle dagen die volgen. Ook als het regent.

Kruip maar onder dat zware stuk hout vandaan.

Laat zien hoe mooi je bent geworden mede door de voeding die je uit het rottende materiaal hebt gehaald.

Moeten

Ik las bij Diana/Solitude een heel verhaal over Mam-moet en mooi stuk waar veel vrouwen zich in zullen herkennen. Ik dacht: Ik ben blij dat ik dat allemaal niet meer moet. Maar daar bleven mijn gedachten niet hangen.

Ik vroeg me af hoe het zou zijn als je nooit meer van binnenuit zou MOETEN en alles met een liefdevol hart zou kunnen doen ook dat vervelende strijkwerkje. Het gevoel van MOETEN is  iets van binnenuit omdat ik er geen zin in hebt. Met blijdschap en liefde komt het woord 'moeten' totaal niet naar boven.
Liefde voor het leven. Liefde en verbondenheid je betrokken voelen met alles dat er is. Dat strijkwerkje staat niet op zichzelf. Me bewust zijn van de verbondenheid: als het een er niet is, kan het ander er niet zijn. Door zo'n uitgangspunt in mijn leven zou de wereld en mijn leven er heel anders uit gaan zien.

Dat gevoel en de betrokkenheid van binnenuit, alles met liefde te kunnen doen, dat gaat niet vanzelf. Dat vraagt grote opmerkzaamheid want meestal zit ik al middenin mijn weerstand nog voor ik er erg in heb. Die weerstand emotie popt gewoon op. Op het moment dat ik het opmerk, kan ik er pas iets aan veranderen. Vaak weet ik het niet eens en blijf er middenin zitten. Niet dat het zo makkelijk te veranderen is, maar het is wel mogelijk me bewust te worden van een weg naar het hart en de liefde en dat scheelt vaak een slok op een borrel in mijn gevoel van welzijn.

Ik stel me zo voor als ik me echt bewust word van liefde en betrokkenheid met alles, dat alle werkjes hun waarde hebben en ik ook veel beter een keus zou kunnen maken wat ik wel en niet wil doen want een keus moet er soms wel gemaakt worden. Mijn tijd en mogelijkheid is niet onuitputtelijk. Dat wat op een bepaald moment echt belangrijk is kan ik dan voor laten gaan. Als ik me bewust ben van mijn keus hoef ik me ook niet schuldig te voelen over hetgeen ik niet doe, want ik moet niet van binnenuit, maar doe alles met een liefdevol hart.
Dan kan ik soms ook voor mezelf kiezen zodat ik niet overbelast word want dan kan ik er  niet zijn voor het geheel omdat ik me onder heb laten sneeuwen.

UUUUUHHH

Oefenen dus.

Een stapje meer

Doe wat je kunt
en laat wat je denkt niet te kunnen.

Maar soms is het handig een stapje meer uit te proberen
en dan nog eens...