dinsdag 18 september 2012

Mystiek

Door je wil terug te trekken uit zijn koortsachtige gehechtheid aan de dingen totdat 'deze onder jou zijn en jij niet onder hen', zul je geleidelijk de tegenstelling  overwinnen tussen de naar binnen gekeerde en de naar buiten gerichte persoonlijkheid. Door ijverige zelfdiscipline zal de mentale houding, die de mystici soms armoede en soms volkomen vrijheid noemen (want deze zijn twee aspecten van hetzelfde) binnen jouw bereik komen. Bestijg je zo, terwijl je onderweg je overbodige bagage weggooit, de berg van zelfkennis, dan zul je uiteindelijk op de plek aankomen die zij het toppunt van de geest noemen. Hier worden de verschillende krachten van je persoonlijkheid, lang verkwist aan duizend en één kleine wensen en voorkeuren, tot één geheel verzameld. Primaire energie, een scherp intellect en een verlangend hart bundelen zich tot een krachtig en ordelijk instrument waarmee jou ware zelf een weg kan banen, dieper en dieper het hart van de werkelijkheid in.

uit: Praktische mystiek voor nuchtere mensen
     Evelyn Underhill


Kijk dat gaat verder dan in een warm bad liggen en denken dat emotionele gevoelens van liefde je thuis bij jezelf kunnen brengen. Dan blijft het emotionele pingpong balletje heen en weer geslagen worden door een batch die we zelf niet in de hand hebben. Dan reageren we meer dan dat we bewust handelen.
Om je ware zelf te ondekken en werkzaam te maken  zegt Evelyn is er discipline nodig.
Er is nog werk aan de winkel.
Voor de liefhebber ervan  natuurlijk ;-)

Leipzich

De Thomas Kirche waar vele broemde musici hun werken lieten horen
 tegenover de Commerzbank







Luther in glas en lood





zondag 16 september 2012

Liefde Compassie

(overdenking)
Ze vrat me bijna op
Ik houd van haar


Kaalslag

Als iemand aan een ding in de natuur trekt, merkt hij dat dat aan de rest van de wereld vastzit.

John Muir.

Ooit hoorde ik dat men in China alle spreeuwen die veel schade aan het land veroorzaakten, afschoot. Het gevolg was dat er daarna een insectenplaag ontstond.

Zo schijnt het beleid van onze Arnhemse gemeente te zijn alle parken en natuurstroken aan te pakken en zoveel mogelijk open ruimten te creëren ten koste van veel bomen en struiken die gekapt worden. In het park waar ik naast woon is een complete kaalslag ontstaan met wat men noemt "mooie doorkijkjes" waar geen struik meer te bekennen is.  Er is geen enkele beschutting meer  voor de kleinere dieren. Eekhoorntjes die zeven jaar geleden volop rond huppelden zijn nog maar zelden te zien. Ik heb er veel moeite mee.

Veel mensen houden niet meer van natuur en zijn  zich dat nauwelijks bewust door hun behoefte aan opschonen. Wat rest is niets meer dan een gecultiveerd landschap. Of een dierentuin waar de weinige kleine overlevende dieren  nog zichtbaar worden in een summiere lichtstraal.


Burgers Zoo in Arnhem.


Ze is een beetje moe.


Achter mijn computer zitten en een logje maken is voor mij een vorm van ontspanning. Zo rust ik uit en laad de energie zich ook weer een beetje op buiten de dagelijkse meditaties om. :-). Maar soms heb ik van die vlagen van lusteloosheid, maar misschien is het wel meer vermoeidheid waar lusteloosheid uit voortkomt. Dat is niet iets wat uit de lucht komt vallen hoor, maar heeft natuurlijk wel zijn oorzaken.
De momenten van energie en lusteloosheid kunnen elkaar vrij snel opvolgen. Op mijn blog zijn ze waarschijnlijk voor de lezer niet merkbaar. Maar vandaag bijvoorbeeld, na veel buikpijn dat energie vreet en ook de kleinkinderen een nachtje te logeren, is er geen enkele inspiratie meer en zette ik in het vorige logje slechts wat fotootjes van onderweg naar Leipzig.
Heel langzamerhand kom ik weer 'bij '  en kan mijn ei hier weer te deponeren. Een nachtje goed slapen doet meestal wonderen. Morgen hopelijk, na een moeilijke week, weer zo fris als een hoentje.
Welterusten.

Oud en nieuw in Leipzig

En een detailopname



.En zowaar een drakendoder in Leipzig.


Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...