dinsdag 11 september 2012

Huisje aan het spoor

Het meest kostbare in het leven vind ik toch de vergankelijkheid.
Stel je voor dat alles gekristalliseerd en onveranderlijk zou zijn. Er zouden nooit nieuwe perspectieven kunnen ontstaan. Alles zou eeuwig hetzelfde blijven. Ik zou er niet eens geweest zijn.
En toch is de vergankelijkheid iets waar we over het algemeen de meeste moeite mee hebben.
Behalve als het om iets gaat dat we niet willen.





maandag 10 september 2012

Ik vind het gewoon mooi


Nog afgezien van de betekenis van de mantra waarin ik visueel kan zien hoe mantra in beoefeningen gevisualiseerd, gelezen kan worden tijdens de recitatie en daardoor concentratie-contemplatie bewerkstelligen.
Wetend dat allles: lichaam spraak en geest één geheel is aanwezig in mijzelf en zo ontwikkeld kunnen worden. In aandacht geoefend.

Geen dogma maar beoefening om volledig in het leven te kunnen staan.

I meditate on you, who increase fragrance and nourishment. From powerful disease, bondage and death free us into immortality.


Mahamrityunjaya Mantra (Hinduism) & Medicine Buddha's Mantra (Buddhism)
Mantra singer: Hein Braat
http://en.wikipedia.org/wiki/Mahamrityunjaya_Mantra 
http://en.wikipedia.org/wiki/Medicine_Buddha 
http://en.wikipedia.org/wiki/Buddhism_and_Hinduism
http://www.heinbraat.com/en

Peace and Love for All


zondag 9 september 2012

Late zomerbeelden

Zojuist even in de Heemtuin gefotografeerd.
Zou het de laatste warme zondag van het jaar zijn of volgen er nog meer?
Moeilijk te voorspellen met seizoenen die zulke capriolen maken.
In de schaduw lagen de druppeltjes nog voor het oprapen maar alle bloemen waren verdwenen en de akkers omgeploegd.

Op het heideveldje stoeiden, razendsnel en lastig te vangen de kleine vuurvlinders om het beste plekje.



Ook de bijen zijn nog druk in de weer.
En een toegift van het kleine koolwitje.
Maar de herfst is onmiskenbaar in aantocht.

zaterdag 8 september 2012

Je kunt het geloven of niet

Ik, die al jaren geen christelijke liedjes meer zong omdat ik me er niet (meer) in kon vinden, heb vanavond uit nostalgische gevoelens hard mee gezongen met de eo en Nederland zingt. Niet omdat ik nu plotseling achter christelijke dogma's aanloop hoor, nee verre van dat. Regelmatig merk ik nog de weerstanden die bepaalde zaken naar boven brengen, maar ik merk ook dat veel teksten door mij nu op een totaal andere wijze worden geïnterpreteerd. En met die nieuwe interpretatie, die ik dank aan Theosofie en Boeddhisme, zie ik nu de onderliggende kwaliteiten van wat er bedoeld wordt.
Ook merk ik dat ik steeds meer begrip krijg voor mensen die hun toevlucht en troost vinden in de verhalen, een soort vangnet in de christelijke traditie, waar wordt gezegd dat Jezus alle zonden op zich heeft genomen en voor ons aan het kruis stierf. Ook al denk ik daar zelf op een heel andere manier over.

Zo heeft iedereen zijn eigen ideeën over dat wat is en over het ongeziene. Niet iedereen kan mijn fascinatie voor de overweldigende ruimtelijkheid, vergankelijkheid van de graven en de pracht van de beelden die een kwaliteit van leven tot uitdrukking brengen en datgene wat ik verder allemaal in kerken ervaar, delen. Vaak duurde de bouw van die kerken eeuwenlang en meerdere eeuwenlang is er gebeden en gezongen. Is er gehuild en gelachen. Het begin en het einde, de hele wereld en het bovenwereldse, het juiste en onjuiste  ligt daar onder de kruisbogen aan mijn voeten.
In de vormen, beelden en kleuren maak ik er contact mee.

Er zullen zeker nog wel foto's van volgen, maar nu eerst maar even de straat op om adem te halen, zoals Novelle zo treffend zei.




In de winter zal hij het niet koud hebben maar nu, in de zomer...

En de moderne wereld is echt ook vertegenwoordigd.

Nou ja...

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...