Oude brief

Als ik in oude bestanden en foto's duik kom ik van alles tegen. Zo ook deze brief uit 2002 aan een lieve vriendin die helaas voor de kerst van ons is heengegaan. Evenals Suus alweer jaren geleden.



Het is nu vrijdagmorgen en ik had een heftige week, want ik moest vanmorgen ook nog naar de tandarts/implantoloog voor 4 implantaten om mijn ondergebit aan te bevestigen.

Vroeger was ik van te voren in alle staten geweest en nu is er rust. Ongelofelijk Toen we in Bemmel aankwamen bleek alle stroom daar te zijn uitgevallen en kon ik na een uur weer naar huis. Maar goed dat hij nog geen gaten aan het boren was en dat ik me totaal niet druk had gemaakt. Dan had ik met pijn in mijn mond en buik gelopen voor niets en nu leef ik gewoon door.

Alleen dat al zou je moeten kunnen overdragen aan mensen met problemen. Zo van, ga nu maar, ervaar nu maar. Jammer he Miek dat dat niet kan.

Daardoor kan wel de motivatie steeds groter worden om een Boeddha te willen worden, want dan weet je hoe je kunt helpen. Dan doe je gewoon de juiste dingen. Dan heb je volledig inzicht. Het is zo verdrietig als je al die ellende om je heen ziet. Vaak vlak onder je neus.

Gister was er een jongen op de TV van 18 met botkanker die het heel moeilijk had en toch kon zeggen dat hij het liever zelf had dan zijn zusje of broer. Ik denk dat dat het misschien wel is wat ons op weg helpt. Die motivatie om er op de juiste manier mee om te leren gaan. En op zijn minst begrip te leren krijgen.

Dus gaan we opgewekt verder. Want deze dingen lijken zo negatief, maar keren allemaal in positieve zin door de juiste motivatie.

Wat heerlijk dat we daarmee mogen werken.

Met mijn kleinkinderen gaat het ook lekker en er wordt steeds vaker een beroep om mijn oma capaciteiten gedaan.

Verder ben ik nog onverwachts drie dagen naar Noorwegen geweest als bijrijder van Rob en heb gefotografeerd en genoten. Kan je je voorstellen.

Een dag door Duitsland, Denemarken en de oversteek. Een dag langs de zuidkust en zelfs nog een overstekende eland gezien en een dag terug. Het was heerlijk Miek.


Nou hier moet je het weer even mee doen. En ik ook. Ik hoop  binnenkort een keertje langs te komen.

Heb jij de gedichten van Suze weleens gelezen? Ik heb een boekje van haar. Zo mooi.

Ik heb haar teruggeschreven dat ik graag meer van haar hoor.

Miek groetjes en veel liefs.


Elly.

Nog steeds

genieten en ik hoef niet eens naar buiten om sneeuwfoto's te maken.Vanuit het raam in de serre kijk ik zo het park in.

Nostalgie en makke

Ik zit er helemaal 'in'.

Als ik die oude fotootjes tegenkom wil ik er van alles mee proberen en dus heb ik mezelf geschilderd als misschien nog geen 4 jarige peuter. uit het raam hangend om naar buiten te kijken.

Heel leuk om te doen maar gelijk word ik ook geconfronteerd met mijn slechter wordende ogen. Ik zie vooral in de lichtere vlakken het contrast niet meer tussen de verschillende witten.
Het lukt nog wel maar houdt niet over.  Toch wel jammer. Maar het zal me hopelijk nog lang niet weerhouden

Het is zover

De sneeuw valt als mist naar de aarde.

Ik herinner me dat ik als kind nog even in het donker met mijn slee buiten mocht blijven terwijl de wind de sneeuw voortblies liepen we met onze slee de heuvel op om daarna met een noodvaart van bovenaan de weg naar beneden te suizen. Auto's waren er niet, de straat was voor ons, spelende kinderen.

Nu, heerlijk warm bij de radiator herinner ik me hoe mijn natte kleding werd uitgedaan en ik voor de haard weer warme handen kreeg met blosjes op de wangen. 

Ik ben blij dat ik de deur niet meer uit hoef terwijl de stuif sneeuw de wereld langzamerhand die serene prachtige witte uitstraling geeft. Het genieten is er niet minder door.

Intussen zijn de vlokken groter geworden en dat dwarrelende witte verschijnsel roept weer andere gevoelens naar boven

Leise rieselt der schnee.

Wat houd ik van  het leven