Ik was jarig. Hieperdepiep hoera.
Ik kan me nauwelijks voorstellen 71 te zijn. Wanneer ik rustig op de bank rond zit te kijken en het lijf voelt zich goed dan zou je dat toch niet verwachten. Het is eigenlijk heel vreemd dat je in je geest altijd dezelfde bent en misschien een gemiddelde leeftijd van een jong volwassene lijkt te hebben. Dat maakt dat je denkt dat er een vaststaand IK is of zoiets, maar is dat ook zo?
Er is niets hetzelfde aan mij. Vanaf mijn geboorte is er zoveel veranderd. Ik ben door zoveel fazen heengegaan en toch lijk IK IK te zijn. Maar iets vaststaands.... nee dat is er niet.
Dat vind ik dan eigenlijk het mooiste dat er is want het betekent dat alles doorlopend verandert. Dat er altijd weer nieuwe mogelijkheden en openingen zijn.
Daarom vier ik het feestje van het ouder worden.
Hieperdepiep hoera.
Ik ga vol goede moed
het volgende jaar tegemoet.
