Vrijdag is poetsdag. Nou ja niet dat ik zo van het poetsen ben maar ik heb een schat van een hulp en dan doe ik hier en daar mee met opruimen en plantjes verzorgen.
Die doen het de laatste rijd geweldig. Jaren geleden herinner ik me dat ik van een vriendin wormenmest kreeg en dat was zo fijn. met een theelepeltje strooide ik iets bovenop de grond in de potjes en de plantjes deden het er goed op. Het hoefde ook niet zo vaak. herinner ik me. Maar denk je nou dat ik dat nu nog ergens kon kopen. Ja wel vond ik een enorme zak van 40 liter en ik weet niet wat ik daar allemaal mee zou moeten. En zoveel plek om alles maar op te slaan hebben we niet. Toch snuffelde ik verder en vond bij Intratuin geranium en potplanten mest en de piepkleine korreltjes die in die plastik verpakking zaten leken sprekend op mijn wormenmest.
Dat heb ik dus uitgeprobeerd en ja een theelepeltje en het verschil is nu na een paar weekjes al zichtbaar. Mijn Ficus waaraan ik zag dat hij het niet echt naar zijn zin had ziet er weer heel wat beter uit, het floreert weer.
En zo is het met alle plantjes.
Maar goed. ik had 's middags nog een beetje energie over om een lekker fietsrondje te maken en in Arnhem Parkenstad is het niet zo moeilijk om dicht bij huis te blijven want rondom zijn prachtige plekjes te vinden. Dus ging ik naar een naastgelegen woonwijk kijken en was verbaasd over de schoonheid van de ligging. Kijk zelf maar.
De wijk heet Molenbeek naar het beekje dat erlangs loopt
Rechts lift de woonwijk en aan de linker kant rijd de trein die ook langs ons appartement komt iets verderop
We wonen daar intussen alweer 16 jaar. De tijd vliegt en ik was nog nooit in door die aansluitende wijk gegaan om er in aandacht rond te kijken.
We wonen zelf ook aan een prachtig park iets groter dan hier. Jaja maar hier is het ook prachtig toeven
En ik ben er dan ook heer lijk een tijdje op een bankje gaan zitten en genoot van de prachtige omgeving.
En verscholen tussen de huizen een klein oud katholiek kerkje. Ik was er graag even binnen gelopen want er stond een bord voor de deur met open dag. Toch durfde ik mijn fietsje niet voor de deur te zetten het is zo klein en opvallend dat het zo onder de arm meegenomen kan worden. Niet echt een fiets ook om boodschappen mee te doen. Want dan zou ik hem het liefst mee de winkel in nemen. ghaghagha
Maar toch wat ben ik blij met dat heerlijk kleine fietsje dat me zo'n stuk meer vrijheid geeft.
En zo fietste ik de wijk weer uit om nog even in een volgend park, Park Presikhaaf rond te kijken.