Alles wat er op mijn pad komt

 Gisteravond met de mij bekende buikpijn naar bed maar gelukkig niet zo erg en kon ik er gewoon doorheen slapen maar vanmorgen stond ik er wel weer mee op. Na het gewone ochtendritueel 🙄🤣 zakte de pijn en kan ik weer een mooie dag tegemooet. 

Wat geniet ik toch van onze gesprekken die we met regelmaat aan de ontbijttafel voeren. De hele wereld komt in onze gesprekken voorbij samen kijken we naar alles wat zich voordoet, links en rechts terwijl wij in het midden toekijken en proberen op een simpele manier rustig en kalm onze eigen invulling te geven aan ons leven van alle dag. De dingen waar we ons van binnenuit toe verplicht voelen, niet als een verplichting op zich maar als iets wat bij ons leven hoort. De betrokkenheid met degene die deel aan ons leven hebben. Op wat voor manier dan ook.

Want betrokkenneid met al wat leeft is een groot goed. Dan geniet ik weer van  alles wat er op mijn pad komt en kan ik voor en tegenspoed gebruiken om ermee te leren omgaan.

De lamp is alweer vroeg aan

 We zitten er weer fris en fruitig bij voor het weekend. Nou ja, fruitig  nog niet helemaal want morgen komt de nieuwe lading sinasapleltjes.  Want met vitamine C bouw je een aardige weerstand op. Fris wel. Want die schat van een hulp is geweest en dan ben ik zelf ook altijd lekker aan het rondzwabberen. Ik houd niet van huishouselijk werk maar samen met haar is het een lieve lust om bezig te zijn. En... we lachen wat af samen.

De avonden lengen weer en dan krijg ik weer dat heerlijk knusse winterse gevoel. Lekkere sjaal om de schouders, voetjes opgetrokken op de bank en kijken naar  een spannende serie of zo. Klem bijvoorbeeld.  Maar ook de zoomcursus van woensdagavond was weer heel fijn al zit ik dan makkelijker aan een bureau of aan tafel. Rode oortjes want er komen zoveel dingen voorbij waar ik iets aan heb.

Nu staat het weekend alweer voor de deur. Weer een week voorbij.  Morgen bijtijds op want deboodschappen staan al vroeg voor de deur. Niet zo lekker zo vroeg maar ja heb ik in ieder geval een iets langere dag.

Cogito ergo zoom

 Lief is boodschappen voor zijn moeder aan het inslaan. En ik rommel wat in huis. Voor ons hoeft hij niets mee te nemen. In deze periode laat ik alles thuisbezorgen. 

Gisteren een eindje gewandeld en dus kwam er weer niets van schilderen. Want s avonds kom ik meestal nergens meer toe maar... nu heb ik regelmatig weer een zoomcursus en dat was gisteravond dus de maandelijkse. Een feest van herkenning. Ik was er een poosje uit geweest (uit de cursusstof) maar het komt weer binnen en ik ben er zo blij mee.

Nu eerst maar eens even op sde gitaar pingelen anders valt het eelt van mijn vingertoppen en dan gaat het ontiegelijk zeer doen om te spelen. Ja al het vlees kruipt ook van mijn botten naar de taille hihihi. Diw is geen 50 cm  meer. 

Vanmiddag trouwens weer een andere zoomcursus ja zoals Descartes al zei

Cogito ergo zoom 🤣

Uitproberen

Tijdens mijn (tegenwoordige) dagelijkse wandeling maakte ik wat foto's  met het telefoontje. Nu nog even uitzoeken hoe ik ze zonder problemen rechtsreeks op het blog kan krijgen

Gewoon zo dus. Ik ben benieuwd hoe ze gepubliceerd worden