PHPD

 Het leven verandert als je ouder wordt en aanpassen is het toverwoord. Maar meestal loopt dat aanpassen achter met de werkelijkheid. Dat is wat ik veel hoor van ouderen in mij  omgeving.

Nou vind ik zelf dat ik niet mag mopperen en dat aanpassen gaat me redelijk goed af. Daardoor heb ik ook niet zoveel problemen met het oud worden maar zo af en toe word ik er natuurlijktoch  wel mee geconfronteerd. 

Ik vind het leuk allerlei dingen voorbij te zien komen op sociale media, TV en rondom. Toevallig keek ik naar dingen die hier in Arnhem gebeuren. Ondanks de Corona worden er toch heel veel dingen georganiseerd om iedereen aan de gang te houden en leuke dingen te kunnen doen.Zo ga ik zelf naar Locatie Spatie dat van de gemeente Arnhem uitgaat en als het weer moeilijker wordt met de Corona zoeken we wel weer een uitweg via ZOOM. En  als ik  dan al die andere dingen die georganiseerd worden  voorbij zie komen herinner ik mij hoe gretig ik vroeger was om overal ook aan mee te kunnen doen en betrokken bij te zijn bij allerlei evenementen en leuke gebeurtenissen. Dat gevoel zit er natuurlijk nog steeds maar ik realiseer me ook dat het niet meer haalbaar is. Dat er nu heel andere dingen zijn waar ik me mee bezig houd waar ik de tijd voor wil hebben gewoon omdat ik nu voor veel dingen meer tijd nodig heb, ook dat is de leeftijd en daar ben ik  heel tevreden mee. Eigenlijk is dat zoveel rustiger dan toen ik jong was. Ik geniet nu dagelijks van die rust en heb de tijd om me te richten op waar ik me mee bezig wil houden. Wat een vrijheid.

Ik MOET niets meer. Is dat saai? Voel ik me beperkt? Nee om de dooie dood niet zou ik zeggen. Ik geniet ervan. Het is heerlijk om te kijken naar wat iedereen allemaal aan het doen is en mee bezig is. Heerlijk om dat gevoel te herkennen van een soort opgewondenheid en energie om ermee aan de gang te zijn of te gaan. De herkenning daaraan op te roepen vanuit mijn herinnering. 

En nu..,

Ik ben heerlijk oud aan het worden en hoop  nog heel lang te kunnen genieten van alles wat er om mij heen en in  mijzelf gebeurt. Dat wil ik nog wel lang vol houden met alle beperkingen van ogen darmen en Pijntje Hier Pijntje Daar (PHPD), die er ook zijn. 

Het wordt weer paddenstoelentijd

Wordpress loopt steeds vol

 Ik zit een beetje rond te kijken op de blog accounts die ik heb. Lang geleden opende ik een blog bij Wordpress waar ik alleen maar fotootjes op  wilde zetten. Dat heb ik ook een hele tijd gedaan maar eigenlijk bevalt me dat niet zo. Op een gegeven moment liep dat blog vol want het had een beperkt geheugen en toen heb ik wat geheugen bijgekocht dus kreeg ik een uitgebreider account maar ik merk dat ook daar alles alweer volloopt terwijl ik er niet eens zoveel mee doe. pfff. ik heb helemaal geen zin in dat geneuzel. Het moet gewoon eenvoudig gaan en niet teveel poespas. Daar heb ik geen zin meer in. Dat zal ook wel iets met mijn leeftijd te maken hebben. Tot nog toe kan ik eigenlijk alles hier in Mijn Magazijn best kwijt. En niet te vergeten op Faceboek of instagram.  Dus ik denk dat ik dat fotoblog maar gewoon laat verlopen volgend jaar februari  en hier alles publiceer waar ik zin in heb. 

Hier zal ook wel een limiet op zitten maar daar kom ik dan ook wel weer achter. Voorlopig kan ik onder verschillende labels hier heel veel kwijt.

Leuk fotootje toch, van  de Hoge Veluwe. 🤣

Er hangt een aardig buitje

Edelhert

Eigenlijk niet zo een normaal plaatje. Toen we 18 augustus bij het slot St. Hubertus op de Hoge Veluwe waren stond dit edelhert in de grote vijver.  Heel apart. Meer mensen hadden het ontdekt en stonden te kijken.

 

De kleuren gelen al

 Dan denk ik: even een nieuw blogje schrijven. Ik kruip achter de computer en zie dan dat mijn post in de e mail weer de spuigaten uitloopt. Eerst maar even opschonen. Ja en dan ben ik zo weer een uurtje verder. Vroeger gooide ik ,maar zelden e mails weg maar die tijd is voorbij. Er is op een gegeven moment geen doorkomen meer aan. Dus tegenwoordig stop ik wat ik bewaren wil netjes in de verschillende mapjes en wat niet bewaard hoeft te worden gaat in de prullenbak en na verloop van tijd kan ik dan de verschillende mapjes handiger opschonen.

Dus nu heb ik weer een beetje schoon schip gemaakt.

Vanmorgen was er weer koffieochtend bij Lokatie Spatie. Was weer leuk met een paar mij bekende oudere kunstenaars. De tranen liepen over mijn wangen van het lachen. Op de terugweg maakte ik een wandelingetje door het park en het weer is nu zo mooi voor mijn ogen. Niet veel hoge lichten want dan wordt het diafragma kleiner en zie ik minder goed. Nu met dit gedekte licht is alles goed zichtbaar en denk ik, wat zie ik goed! En als ik dan het park inloop onder de bomen is het dubbel zo mooi.

Ik kon het niet laten weer even een paar fotootjes met mijn telefoontje te maken.