Een scheppende en levende kracht

Met de volgende alinea's eindigde ik het voorlaatste blogje. Veel vragen.

Is bewustzijn een scheppende kracht? Is het heelal zo bijzonder en vanuit zichzelf scheppend zoals we dat ook in onszelf zouden kunnen herkennen onder de juiste oorzaken en omstandigheden? 

Zo boven zo beneden is een oud Hermetische gezegde. Dat wisten de Ouden maar al te goed. Die oude tradities als die van de  Grieken, Egyptenaren en de oosterse wijsheden astrologie etc. zijn mede daaruit afgeleid.Was men zich toen veel heter bewust van hoe alles met alles verbonden is? Het heelal en de mensheid, verbonden vanuit een alomvattende bewustzijnstoestand? Wat zijn wij allemaal kwijtgeraakt door ons meer en meer slechts op de wetenschap te richten die geen antwoorden kan geven over een bewustzijn dat we zelf zouden kunnen ervaren en verder ontwikkelen.Komt het hele heelal uit bewustzijn voort wordt het vanuit een bewustzijn waarin alle bestanddelen aanwezig zijn gecreëerd in  eeuwigdurende tijdenronden van komen en gaan? En is ons bewustzijn ook daarvan afkomstig?

Als ik dat nu nog eens nalees kom ik tot de conclusie dat in de vragen de antwoorden besloten liggen. We zouden er zelf achter kunnen komen. Want datzelfde bewustzijn ligt ook in ons leven besloten. We zouden er niet zoveel voor hoeven doen om het te kennen. Veel van dat bewustzijn zijn we kwijtgeraakt.  Toch hoeven we  er niet meer voor te doen dan volkomen in aandacht aanwezig te zijn.  Niet meer en niet minder dan leven, werken en betrokken zijn. stil van binnenuit. Volkomen aandachtzijn in wat we doen en waar we mee bezig zijn. Niet op dingen vooruitlopen of blijven hangen in vroeger of in onze conditioneringen. Maar bewust doen wat we doen. Of juist gewoon opmerken hoe geconditioneerd we zijn als we weer in het gewoonte denken belanden. want ook daar speelt volkomen aandachtig zijn een rol en het gaat er beslist NIET om iets te moeten leren. Bewustzijn IS. Ons bewust worden van bewustzijn dat overal aanwezig is en in onszelf tot uitdrukking komt.

Ja natuurlijk dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want dat doen we namelijk niet. We zijn voortdurend bezig met het verleden, of met de toekomst en alle beslommeringen. Maar als we in volledige aandacht aanwezig zijn, voelen we ons niet gesepareerd als iets op zichzelf staands waar we ons mee identificeren, dat ben IK, en waar ik mee bezig ben is iets anders. want dat doet ons  brein, ons denken. We maken ons druk  over iets wat we beschermen moeten of profileren. Iets waar we een zelfbeeld van gemaakt hebben waar we aan moeten voldoen en talloze andere zaken dat halen we allemaal in ons hoofd en in gedachten. In aandacht zijn we één  met

waar we mee bezig zijn. 


Bewustzijn van bewustzijn waarmee we bezig zijn zoals we volkomen op kunnen gaan in iets dat we graag doen. Een betrokkenheid waarbij je niet meer denkt over het feit dat JIJ bezig bent maar dan is er alleen  BEZIG ZIJN. Sommigen hebben dat met sporten. Het hoofd leegmaken wordt er soms gezegd, anderen met creativiteiten beoefenen of volkomen opgaan in je werk. Op zulke momenten kan er volkomen vrijheid in de betrokkenheid zijn.  Maar op het moment dat je daar van alles bij haalt, in je hoofd is die betrokkenheid  verdwenen . 

Dat brein  hebben we nodig   als  een gereedschap om te kunnen functioneren en is daarvoor ook heel noodzakelijk.  Die  bewuste aandacht en betrokkenheid lijkt het denken uit te schakelen en ZIJN we waar we mee bezig zijn   Het zijn meestal zeldzame momenten. Want al gauw neemt ons brein en het denken  de invullingen weer over. Dan vervallen we  weer in de conditioneringen en bedenksels die aan de haal gaan met onze betrokkenheid.

Op  momenten van die aandacht kun je je werkelijk bewust worden van een universum aan mogelijkheden en kwaliteiten en kun je daarin vrijheid ervaren. 
Daar wordt bewustzijn een scheppende en levende kracht . 


Terug naar
https://magazijn.blogspot.com/p/een-universum-van-kwaliteiten.htmlhttps://magazijn.blogspot.com/p/een-universum-van-kwaliteiten.html

Aandachtig kerstkaartjes maken 😊

Uitstapje

Het schrijven aan de serie voor het universum heb ik maar even op een laag pitje gezet.

Het is me zo langzamerhand duidelijk dat naarmate je ouder wordt er wel een en ander verandert. Het leven is niet alleen leven de lol. En rondom mij heen wordt veel ziekte zorg en leed duidelijk.  Het vraagt veel aandacht om niet alleen aanwezig te zijn voor degene die dat nodig hebben maar ook om in mijn eigen midden te blijven zonder me mee te laten slepen in de gedachtenstromen en emoties die er gewoon zijn en er ook mogen zijn maar wel in mijn eigen midden te blijven zonder de betrokkenheid te verliezen.

Ja ik denk dat dat is waar het voor mij om gaat. Toch merk ik  dat ik dus niet toekom aan het schrijven over meer abstracte zaken zoals het universum en de kwaliteiten die daar een rol spelen maar nu al tikkend,  realiseer ik me dat ook daarin de werkingen en rode draden terug te vinden zijn. Niet meer dan logisch eigenlijk en het zou langzamerhand duidelijk kunnen worden dat ons hele leven met alles verbonden is.

Aantrekking afstoting en neutraliteit spelen ook in dit aardse bestaan onder llerlei omstandigheden een grote rol en op ons niveau  kan het heel behulpzaam werken om mezelf bewust te maken dat alles wat daaromheen een rol speelt te maken heeft met emoties die getrickerd worden door die drie krachten.
Spelen al deze dingen uiteindelijk ook in het universum op dat niveau niet dezelfde rol? Wij mensen zijn in staat daar allerlei emoties bij te betrekken en het heel persoonlijk te maken. Dat gebeurd niet in dat allesoverkoepelende universum, maar de onpersoonlijke werkingen  spelen daar wel een rol.

Ik zit ik nu  heel rustig te relaxen bij prachtige muziek en schrijf dit even van me af in afwachting van de verdere ontwikkelingen doe ik mijn best om met alles wat ik in de loop der jaren heb geleerd en meditatie in mijn midden te blijven. Te zijn als een universum waar alles gebeurd in een opeenvolging van komen en gaan. In het midden van een schitterende ruimte waar alles in en uitgaat en ik in rust aanwezig kan zijn.
Dat is voor mij behulpzaam.

Misschien kan ik op korte termijn dan toch ook verder gaan met de krachten en relaties met het hier en nu en  in het universum.

Als ik dit nu teruglees zie ik dat dit uitstapje best in de serie past dus komt het er gewoon bij te staan.

Terug naar    Een universum van kwaliteiten

Zo boven zo beneden.

Er wordt veel gezegd en geschreven over bewustzijn  maar er wordt tot op heden door de wetenschap niets bewezen. Het bewustzijnsgebied blijft  een grijze brei waar wetenschappers geen antwoord op hebben. Je kunt heel veel artikelen op internet vinden over wetenschappelijk onderzoek maar geen enkel artikel of onderzoek geeft een onomstotelijk bewijs en kan achterhalen waar we het met bewustzijn over hebben. Er kunnen met instrumenten of andere middelen geen eenduidige antwoorden worden verkregen.
Toch is het een van de meest essentiële aanwezige noodzakelijkheden om de mogelijkheid tot bewust leven te ondersteunen en het is maar de vraag of leven zonder bewustzijn wel mogelijk is. In ieder geval geen bewust leven op ons niveau.

In het oosten is daar op een geheel andere wijze onderzoek naar gedaan en hier in het westen is men bezig om  in de hersenen te kijken wat daar gebeurt in verschillende bewustzijns fases.  Dat wordt onderzocht tijdens de slaap en de droom perioden maar ook in verband met meditatieve toestanden. Die metingen zeggen dan natuurlijk veel over de hersenen maar nog niets over het bewustzijn op zich. De Dalai Lama laat zich daarover informeren door wetenschappers. Daar zijn video s over te vinden op YouTube. Dan komen er dingen aan het licht over de werkingen van het bewustzijn op de hersenen die in het oosten zonder fysieke  metingen al lang duidelijk waren en waar de oosterse wetenschap, gebaseerd op menselijke ervaringen,  diepe oorzaken en gevolgen heeft kunnen ontdekken. Op basis van die gegevens, hypothesen is het interessant verder te borduren en andere gevolgtrekkingen meer toegankelijk  te maken.
In het Boeddhisme en op internet kun je daarop gebaseerd veel literatuur vinden over How the mind works.

Is dit poneren van hypothesen en daarmee verder werken uiteindelijk niet hetzelfde als wat er in de wetenschap gebeurd. Werken met aannames op basis van vindingen tot het bewijs gevonden is.  Er is fysiek heel wat kennis te vergaren maar als het fysieke ophoudt en er geen vormen meer aanwezig zijn voor zover wij dat kunnen waarnemen, halen wetenschappers de schouders op. Wat is er voor de oerknal? Met geen mogelijkheid is daar door hen een antwoord op  geven.
Wat is bewustzijn en wat is er mogelijk zonder fysiek? Hetzelfde schouderophalen. Hier gaat tot nog toe de grip van de wetenschap op het onzichtbare verloren.


We hebben al gezien dat alle bouwstoffen uit het heelal ook hier op aarde aanwezig zijn. Misschien in een andere samenstelling maar alles is overal in beginsel aanwezig.
Wat voor het een geldt geldt ook voor het ander. Zowel voor het zichtbare als voor het onzichtbare. Het zichtbare is een duizelingwekkende hoeveelheid stoffelijkheid.  Wat moet het onzichtbare dan wel niet zijn? Iets in dezelfde orde van grootte?
Is dat onzichtbare een alomvattend bewustzijn dat niet alleen gelokaliseerd is in een lichaam en in hersenen maar ook daarbuiten en in het heelal?
Is bewustzijn verbonden met de juiste stoffelijkheid tot creëren  in staat?
Sommige mensen schijnen daar zelf het bewijs van in handen te hebben.

 Waar komen de invallen van wetenschappers als Einstein en vele anderen vandaan? De uitvindingen die worden gedaan en daardoor de mogelijkheden tot grote veranderingen. En dan denk ik het liefst even in positieve zin.  En laat destructieve krachten voor het gemak maar even buiten beschouwing. Zelf verklaren deze personen dat de beste ideeen worden geboren  vanuit een stilte een soort openstaan voor mogelijkheden. Soms zijn ze helemaal niet met hun onderzoeken of werk bezig wanneer ze een inval krijgen. Niet bewust maar vanuit een onderbewustzijn of misschien bovenbewustzijn.  Wanneer ze plotseling, gebaseerd op hun kennis een ingeving krijgen die puzzelstukjes in elkaar laten vallen. En daar zijn talrijke voorbeelden van. Misschien ervaar je die zelf ook soms of misschien wel regelmatig in je eigen leven en ervaringen.

Is bewustzijn een scheppende kracht? Is het heelal zo bijzonder en vanuit zichzelf scheppend zoals we dat ook in onszelf zouden kunnen herkennen onder de juiste oorzaken en omstandigheden? Want die laatste voorwaarden lijken heel essentieel belangrijk te zijn. Dat vond Darwin ook al uit voor zover het fysieke ontwikkelingen betrof.

 Zo boven zo beneden is een oud Hermetische gezegde. Dat wisten de Ouden maar al te goed. Die oude tradities als die van de  Grieken, Egyptenaren en de oosterse wijsheden astrologie etc. zijn mede daaruit afgeleid.
Was men zich toen veel heter bewust van hoe alles met alles verbonden is. Het heelal en de mensheid? Vanuit een alomvattende bewustzijnstoestand? Wat zijn wij allemaal kwijtgeraakt door ons meer en meer slechts op de wetenschap te richten die geen antwoorden kan geven over een bewustzijn dat we zelf zouden kunnen ervaren en verder ontwikkelen.
Komt het hele heelal uit bewustzijn voort wordt het vanuit een bewustzijn waarin alle bestanddelen aanwezig zijn gecreeerd in  eeuwigdurende tijdenronden van komen en gaan? En is ons bewustzijn ook daarvan afkomstig?
En als dat zo is wat zou dat dan voor ons mens zijn betekenen?


Terug naar de pagina Een universum van kwaliteiten 

Er is Waarheid in het heelal.

Ik vond een mooi stuk in het boek van G de Purucker over Mens en Evolutie dat ik graag  wil delen.

Er is Waarheid in het heelal.Wat is die Waarheid? Ze is het heelal zelf, of beter gezegd, de aard van het heelal zoals die zich openbaart in de werkingen van het heelal, dat zichzelf aldus tot uitdrukking brengt.Zijn wetten zijn de gedragslijnen van dat heel- al dat zich in kosmische perioden manifesteert; en een ware filo- sofie, een ware religie, een ware wetenschap tracht deze essentiële zaken te vertolken in gedachtenvormen.Het verlichte menselijke intellect kan deze essentiële zaken vertolken omdat wij, als kroost van het heelal, alle vermogens en krachten die het heelal bezit latent in ons hebben, die zich in ons openbaren als onze eigen krachten en vermogens.Wij hebben dus de organen om het heelal te begrijpen en we komen tot dit begrip door het verwijde- ren van de sluiers die onze natuur omhullen.

En de oorzaak dat die waarheid  in ons aanwezig moet zijn alhoewel niet volledig ontwikkeld lijkt mij persoonlijk een logisch gegeven. In deze tijd wordt er vaak gesproken over sterrenstof waar wij allemaal van gemaakt zouden zijn. Uit eindelijk is dat een simpel gegeven als je ziet hoe het heelal zich ontwikkeld heeft vanaf de oerknal zoals ik eerder in een blogje schreef. Wij komen eruit voort.

Dan speelt dat oergegeven als het ware overal doorheen en moet het op een of andere manier in ons aanwezig zijn.
Hebben we daar dan iets aan.?
Ja en nee. Want wat heb je aan iets dat je helemaal niet kent of herkent?
En als je het wel zou kennen zou dat dan oplossingen geven voor de problemen in het NU?
Misschien vallen er dan veel puzzlestukjes op hun plek.
Oke baat het niet schaden doet het ook niet om het verder te onderzoeken.

 Om iets te kennen of te herkennen is bewustzijn nodig. Een belangrijke voorwaarde voor bewust leven zoals wij dat in onszelf herkennen.  Als bewustzijn in ons aanwezig is moet in dat heelal vanaf de oerknal op een of andere manier de grondstof voor bewustzijn aanwezig zijn  om zo de mogelijkheid daarvan verder te ontwikkelen overal en in elke vorm aanwezig op een eigen manier. Een voorwaarde om tot vormen van leven te komen. In een volgend blogje wil ik hier toch nog eens verder over nadenken.

Dan kunnen we  nu met dat nog onontwikkelde bewustzijn gelukkig op verder onderzoek gaan. Als dat bewustzijn  wel volledig ontwikkeld was zouden we ons immers bewust kunnen zijn van wat zich afspeelde in en  voor de oerknal. Bewustzijn schijnt zich niet tot plaats en tijd te beperken is mijn conclusie uit het voorgaande. Zoals het nu is kunnen we proberen er allerlei theorieën, filosofieën  en wetenschappelijk onderzoek op los te laten en dat kan heel verhelderend werken en steeds meer aan het licht brengen. En dat is interessant en prachtig. Maar komen we zo bij de essentie waar het uiteindelijk omdraait?
Dan zie ik Robbert Dijkgraaf weer zijn schouders ophalen want we weten nog niets van voor hoe het begon.
Toch is alles latent in ons aanwezig. Onbewust zijn wij ons nog steeds van datgene waarvan we ons waarschijnlijk bewust zouden kunnen zijn of worden
Zouden we door vergelijkingen met de functies in het heelal en functies in onszelf, van hun werkingen en kwaliteiten in ons en in het heelal, dichter bij een bevredigende waarheid kunnen komen? Door ons bewust te worden van verborgen gemeenschappelijke kwaliteiten, kwaliteiten die op basis van de wetenschap van die oerknal overal te vinden moeten zijn en overal in aanwezig op hun eigen specifieke manier en binnen hun eigen specifieke mogelijkheden?

Met die gedachte  zou je net zo duizelingwekkend stil kunnen worden zoals je zou kunnen vermoeden  dat het was voor de oerknal. 🙄


Terug naar een universum van kwaliteiten