The Wave

Deze film zag ik jaren geleden. hij maakte een diepe indruk op me. De film oogt wat gedateerd maar de inhoud blijft functioneren.
De herinnering aan deze film kwam weer boven bij de retoriek die ik van T. Baudet hoorde aan het einde van zijn verkiezingscampagne.

Zo functioneert het volk

Kastanje met stip

Voor ons huis staat een oude kastanjeboom. Al jaren was me opgevallen dat hij er niet fris en vrolijk uitzag ook al produceerde hij vaak nog een pracht aan kastanjebloesem. zijn uitstraling was niet zoals het zou moeten zijn. Er zijn al meer bomen rondom ons huis  gesneuveld in verschillende stromen en ondanks dat ik vreselijk tegen het royale en desastreuze bomenkap beleid ben dat in heel Nederland opgang doet vond ik deze kastanjeboom wel een risicofactor.

Inderdaad, hij heeft nu dus ook een oranje stip gekregen en loopt als eerste van de rij andere die er nog staan uit om misschien  even zijn bloemenpracht te laten zien voor de hakbijl aan zijn voet wordt gezet. Zo gaat het vaker bij vergankelijkheid een laatste opflikkering maakt het afscheid draaglijker.

Onverdraagzaamheid

Nu ik me wat beter voel en niet veel hoef te doen. Zit ik lekker relaxt op de bank met mijn tablet.
Vanmorgen heb ik de gelegenheid te baat genomen om naar de Mattheüs passion van Bach te luisteren. Want op goede vrijdag wil ik die graag laten horen op de muziekmiddg die ik in Vreedenhoff geef. De muziek en het verhaal roepen bij mij allerlei ovewegingen naar boven.

Of het verhaal nu waarheid en werkelijk gebeurd is of niet, is voor mij niet van belang. Belangrijk is wat zulke verhalen  ons of mij te vertellen hebben . En dat is nogal wat als je bij jezelf de diepere lagen induikt.

Een regeltje alleen al waar Bach oppert.

Was ist die Ursach aller solcher plagen

 Ja daar zeg je zowat. Hoe tolerant ben ik zelf. Heb ik ruimte voor mensen die er een andere mening op nahouden dan ik. Daar heb ik niet zo snel een antwoord op. Dan moet ik diep in mezelf graven met een open en eerlijke blik. Daar is waakzaamheid een eerste vereiste voor. Hoe makkelijk wals ik niet over irritaties heen zonder er wakker naar te kijken of het af te doen met.

Ach zo erg is dat niet. Ik heb recht op mijn eige mening. 

Er wordt gevraagd te waken oplettend te zijn en de discipelen vallen in slaap op het moment supreme.

Waar komt al die ellende toch vandaan? Al die vluchtelingen al die onverdraagzaamheid. Het een wakkert het andere aan.
We lopen mee in stille tochten. Geweldig, dat moet gedaan worden, natuurlijk.
En dan gaan we weer aan het werk. Zijn we wakker? Blijven we wakker? Wat is de ellende van DEZE tijd?

Het is niet zoveel beter dan 2000 jaar geleden.
Volgens mij schreef Dostojevsky daar heel lang geleden ook al over. Niet zo vreemd.

De grootinquisiteur van Sevilla is het beroemdste hoofdstuk van De gebroeders Karamazov en wordt algemeen beschouwd als een hoogtepunt in de wereldliteratuur. In een lange monoloog verdedigde de grootinquisiteur van Sevilla tegenover Jezus Christus het idee dat alleen de principes van de duivel leiden naar de universele eenwording van de mensheid: Geef de mens brood, beheers zijn geweten en heers over de wereld. Jezus beperkte zich tot een kleine groep van uitverkorenen; de katholieke kerk echter heeft zijn werk verbeterd en richt zich al eeuwen naar alle mensen. De kerk heerst over de wereld in naam van God, maar met de principes van de duivel. Jezus maakte de fout om een te hoge dunk van de mens te hebben. Maar het antwoord van Jezus op ieder verwijt van de grootinquisiteur is de liefde, en voor de absolute liefde is alles mogelijk; zo is ook de boodschap van de Gebroeders Karamazov, dat ieder mens schuldig is ten opzichte van ieder ander mens, dat een mens moet vergeven, dat een mens onvermoeid ieder mens dient lief te hebben, want een mens kan zo liefhebben, vanwege Christus.

Dostojevski ondernam zelf een spirituele zoektocht naar de zin van het leven. Hij concludeerde dat het Westerse christendom decadent geworden was en dat het zuiverste christendomgezocht moest worden bij de Russisch-orthodoxe Kerk.

Wikipedia

Ziek

Morgen zou ik schilderijtjes ophangen in Vreedenhoff, maar helaas, ik heb het af moeten zeggen.
Woensdag belandde ik door een telefoontje van de huisarts op de eerste harthulp van het ziekenhuis. Compleet met ambulance.
Gelukkig bleek de pijn niet van het hart afkomstig. Maar waar wel van is nog een vraagteken.
Het zal vanzelf wel overgaan vertelde de cardioloog en als dat niet zo zou zijn dan volgende week naar de huisarts.
Nu ben ik een beetje aan het bijkomen, slaap veel. Van pijn wordt je moe.
Gister nog behoorlijk pijn ,nu wordt het minder dus ik hoop dat het steeds beter gaat en ik volgende week weer een beetje op pijl ben.