Denken

Er valt nog heel wat los te laten voor ik spontaan inzicht krijg in het leven zelf. Als er geen bedenksels meer over zijn  is er een spontaan leven in het nu. Zonder oordeel, zonder invullen van ideeen over wat dan ook. Ja die  Descartes heeft ons mooi gek gemaakt met zijn filosofie over 'ik denk dus ik ben'. Zitten we mooi met de gebakken peren want die gedachten kunnen je aardig op een verkeerd spoor zetten terwijl we niets anders hoeven te doen dan het leven ervaren zoals het is. We hoeven niet te bewijzen dat we er zijn. We zijn er. Maar ja die gedachten zitten er altijd tussen te porren. Dan had Nietsche het beter voor elkaar. Die strookte meer met de Boeddhistische gedachte dat hetgeen wij als IK ervaren niet meer dan een gedachte is. En een IK dus niet bestaat. En daar voel ik me beter bij thuis.
Het gekke is dat dit ook weer filosofisch bedacht is en juist dat houdt me in het kringetje vast. Iedere keer poppen er nieuwe denkbeelden naar boven die ook weer door denkbeelden onderuit gehaald worden. Jnana yoga noem je dat ook wel totdat het niet meer nodig is waar dan ook over te denken omdat je het IK als een gedachte hebt onderkent en leeft vanuit bewustzijn. Weten dat er alleen maar bewustzijn is en dat ego denkertje is opgelost, want waar draait het leven nu eigenlijk om?

Ik denk dat iedereen gelukkig wil zijn, dat is waar alles om draait.

Dus me nu eerst maar eens focussen op ervaren en weten dat het stiller kan worden in die bovenkamer. Niet in het bos of aan de zee in de vakantie of op de vrije dagen, nee gewoon hier en nu. Ieder bedenksel voorbij laten gaan als de wolkjes in de lucht. Ze komen en gaan en ik hoef er niet in mee te gaan.

Soms denk ik goh, ik ben al een heel eind en dan plots denk ik pffff ik moet nog een heel eind.
Ach het zijn allemaal gedachten.

En voor morgen bedenken wat ik allemaal meeneem naar het open atelier. Weer heerlijk schilderen. Dat kan hier allemaal

In Aleppo, dat ik probeerde vorm te geven, kan dat niet DENK IK.

Ogen

Vanmorgen voor controle naar de oogarts.
Ja je kunt niet verwachten dat ouderdoms Macula Degeneratie met de jaren minder zal worden. Inderdaad het is dus ook niet verbeterd.

Behandeling heeft een te groot risico op een doorbraak waardoor het zicht zelfs zou kunnen verdwijnen. Professor Hoing gaat dus ook niet behandelen met injecties.

Wat ben ik blij dat ik in mijn eigen optie nog steeds behoorlijk goed kan zien. Dan hoop ik net als mijn moeder daar nog jaren van te genieten zodat ik kan blijven schilderen en fotograferen en vooral om mij heen kan zien wat er allemaal  in de wereld is.

Liefde

Hoewel de apostel in de liefde volmaakt is geworden, staan ‘wij’ – zijn toehoorders en lezers – zeer waarschijnlijk nog aan het begin. En precies omdat wij nog aan het begin staan, mogen wij niet op dezelfde wijze over de liefde spreken als de apostel. Dat wil zeggen: wij moeten in ons spreken over de liefde het gebod tot liefde centraal  stellen. Als ik dat niet zou doen, dan suggereer ik dat ik volmaakt ben in de liefde en dat ik de dwang van het gebod tot liefde niet langer nodig heb.’

Soren Kierkegaard.

Tegenwoodig houden we niet meer zo van geboden en verboden. Het MOETEN daar willen we over het algemeen liever niet naar luisteren. 'Niets moet' zeggen we dan om onze vrijheid nog eens te benadrukken. We hebben in vroeger dagen vaak teveel gemoeten en de tegenwoordige tijd is daar een weerslag van. Het leven bestaat uit acties en reacties en zo stevenen we in een konstante up en down golfbeweging op de toekomst af.

In feite veranderd er door de eeuwen heen niet zo gek veel als je het hebt over de menselijke natuur van het zelf.
Ja, de wetenschap maakt sprongen vooruit in materialistische zin maar ons zelf blijft in een kringetje om onszelf heendraaien.

Als er werkelijk iets zinvols zou kunnen gebeuren in deze wereld dan kunnen we dat zelf veroorzaken door  gedisciplineerd te leren het woord liefde in ons persoonlijk leven te verwezenlijken. Een alomvattende liefde kunnen we leren kennen door bijvoorbeeld degene die me niet zint niet af te wijzen maar op zijn minst met gelijkmoedigheid tegemoet te treden. We mogen dan niet allemaal dezelfde richting op kijken maar als mens zijn we allemaal mens tussen de mensen. Het omgaan met personen die ons niet bevallen is al zo verschrikkelijk lastig dat we liever afstand nemen laat staan er in alle rust op  reageren. We zoeken een weg om ermee om te gaan door ons erboven te stellen of ervoor weg te lopen, maar gelijkmoedigheid of zelfs liefde... dat is lastig

Ik denk dat Soren wel gelijk had. We zijn nog ver vewijderd van DE liefde. Hebben we dan toch geboden, verboden, discipline en het moeten nodig om een betere omgeving te creeeren?

Kleien

Morgenvroeg ga ik weer naar het open atelier. Vorige week ben ik niet geweest wegens een begrafenis. Heel jammer want we zouden monoprints gaan afdrukken onder de drukpers en ik was heel nieuwsgierig naar de procedure. Maar in dit geval ging de begrafenis voor.  Gelukkig was het wat verder buiten mijn familie en vriendenband maar ik ben blij dat ik geweest ben.

Ook had ik de gebakken kleitabletten die ik gemaakt had mee kunnen nemen want ze zouden klaar zijn. Dat wordt nu dus morgen. Ik ben benieuwd.