Landschap

Stephen Hawking

Laatst zag ik een docu over het universum van Stephen Hawking. Wat heb ik ervan genoten. Ongetwijfeld was het voor velen een confronterende coclusie die hij aan het einde trok. En natuurlijk iedereen is in Nederland gelukkig nog steeds vrij om te geloven en te denken wat hij/zij wil.

Ik beschrijf in het kort hieronder wat ik wil vertellen in mijn eigen onwetenschappelijke taal want daar moet ik het mee doen.

Hawking was op zoek naar wat er vóór de BIG BANG was en verklaarde dat alles in het zwarte gat geïmplodeerd was. Daar bestond ook geen tijd.  Niet iets.  Alles kan zomaar oppoppen.
Het doet mij denken aan de computer die uit het niet iets enen en nullen, aan en uit, alles tevoorschijn kan toveren op mijn beeldscherm. Een soort driehoekverhouding.

Het zwarte gat, de oorzaakloze alomvattende oorzaak waaruit de enen en nullen als een explosie alle mogelijkheden veroorzaken. Niets is zeker alles is mogelijk.

Jarenlang heb ik een studie in de geheime leer van HP Blavatsky gevolgd. Het boek dat bij Einstein op het bureau lag. Daarin staat mijns inziens precies hetzelfde moeilijk te omvatten gegeven. Maar kort door de bocht omvat het dezelfde theorieën en die kom ik uiteindelijk in de Leegte van het Boeddhisme ook weer tegen.

Uiteindelijk denk ik dat wetenschap en religie (herverbinding) niet zover uiteen lopen als conservatieven aan beide kanten willen geloven. De Dalai Lama besteed daar niet voor niets zoveel aandacht aan.

Hawking concludeerde: Er bestaat geen God.
Ik zou liever zeggen er bestaat geen scheppende God.
Er zijn krachten en kwaliteiten in het universum werkzaam evenals in onszelf, groter en machtiger dan wij vermoeden die leiden tot grandioze mogelijkheden gebaseerd op eigen verantwoordelijkheid.

Dat is een totaal ander uitgangspunt dan één God die alles in zijn hand heeft en die onze richting bepaalt naar het uiteindelijke goed. Dat maakt dat er niet iets van buitenaf bepaalt wat de oorzaken of de gevolgen van onze daden zijn. Daarmee staan we in een open ruimte van kwaliteiten en mogelijkheden waarin alles kan, waarin onze verantwoording en mogelijkheid eindeloos is als het universum.


Hieronder de docu die ik zag. Je moet waarschijnlijk even op de instellingen rechts onderin naast youtube aanklikken om de snelheid van normaal naar 2 te verhogen.

Klassieke muziekmiddag

Gaat toch veel meer werk inzitten dan ik had gedacht. Heb ik in het totaal al zeker vier uur achter de computer doorgebracht om muziekstukken en componisten te googlen zodat ik bij de volgende klassieke muziek middag iets te vertellen heb en niet alleen maar 'plaatjes draai'. Het wordt nog eens zoiets als de 10de van Tijl.  Maar goed ik denk wel dat ik nu ruim een uur bij elkaar heb gescharreld. Het moet natuurlijk ook wennen want ik heb geen enkele routine als klassieke muziekdiscjockey,
Nederland mag dan een naam hoog te houden hebben met namen als Tiesto, als ik me niet vergis,

maar ouderen zullen nog lang spreken over de koffie en thee met muziek en de verhaaltjes van
Elly.

Het leuke is dat ik al doende zelf het een en ander opsteek van en over de prachtige muziek die gewoon in onze eigen muziekkast staat. Zo zie je maar weer, het mes snijdt aan twee kanten,

En nu maar hopen dat wanneer de routine toeslaat over een tijdje ik de pijp niet aan Maarten geef maar dapper verder worstel.

Fietsen

Ik heb me voorgenomen niet meer op de fiets te stappen. Jarenlang deed ik het maar heel zelden en dan meestal in het voorjaar. Dan lokte het mooie weer en liet ik me verleiden een eindje om te fietsen. Later alleen nog maar om even naar de apotheek te gaan die hier niet zover vandaan is of naar mijn vrijwilligers activiteiten die ik nu niet meer zo ver van huis doe dus op loop afstand. Maar nu, ik durf me er niet meer op te wagen.

Wanneer je zo weinig gewend bent erop te zitten denk ik zo langzamerhand bij het minste geringste om zal vallen.

Natuurlijk er zijn meer lijfelijke zaken die me weerhouden en ik denk dan ook dat het onverantwoord is me aan de twee wielen toe te vertrouwen om nog maar te zwijgen over mijn verantwoording voor de mede weggebruikers.

Zo komen er steeds meer beperkingen in het leven bij het ouder worden en dat is niet zo erg zolang er nog voldoende overblijft om van te genieten en dat is dan wat je heel bewust moet gaan doen. Zo kun je een kunstwerk maken van alles wat niet meer bruikbaar voor je is en dat is wat Duchamp gedaan heeft. Hij heeft mijn afdankertje tot kunstwerk verheven. En ik... ik geniet overal van. Een vriendin zei laatst tegen mij. Als jij in een krot zou wonen genoot je daar nog van.

Nou ik hoop niet dat het zover komt, maar ik doe mijn best levenslustig te blijven en dat lukt nog steeds. Maar mijn omstandigheden zijn dan ook beslist niet om te klagen.

Gemeente museum Den Haag 

2012

fietswiel 

Marcel Duchamp