Stoppen?

Jaren geleden had ik één blog waar ik alles opzette wat me interesseerde en alles over de dagelijkse dingen. Vol enthousiasme besteedde ik daar dagelijks enige tijd aan. Uiteindelijk gaf WEBLOG de geest en moesten we overstappen.
Ik viel van het één in het ander en nu ben ik bezig op verschillende blogs met verschillende items.
Vind ik dat nou leuker? vraag ik mezelf af.
Nee het verdeelt mijn aandacht en het bloggen vind ik er zodoende niet leuker op geworden. Soms denk ik: ik ben helemaal niet meer gemotiveerd om er ook maar iets op te zetten. Misschien moet ik gewoon stoppen want ook het bezoekjes brengen aan blog vrienden staat op een heel laag pitje. Er zijn intussen zoveel andere dingen die mijn aandacht vragen en waar ik me mee bezig houd. Misschien is het zoals met alles een tijdelijk inzinking en komt het enthousiasme wel weer terug. Zo gaat dat vaak met mijn andere hobby's of werkzaamheden ook.
Ik zal voorlopig gewoon doorgaan, want bij vlagen vind ik schrijven toch erg leuk evenals fotograferen en schilderen.
Misschien moet ik dit log toch meer voor alle activiteiten gaan gebruiken.  Of zal ik er zo langzamerhand maar helemaal mee stoppen want zoveel heb ik niet te melden Uiteindelijk is het alleen maar een uitlaatklep van mijn eigen doen en laten en waarom zou iemand daarin geïnteresseerd zijn vraag ik me vaak af en het is helemaal niet belangrijk dat iemand erin geïnteresseerd is toch?

Allemaal overwegingen waar ik nog geen antwoord op heb voor mijzelf. De tijd zal het leren.

En dan hoort er gewoon weer een plaatje bij hè. Een Punky Leeuw

Zaterdagavond

We zitten samen, ieder achter onze eigen computer ons ding te doen.

Ik heb zojuist naar Ramses gekeken een van mijn oude favorieten. De plaat van Shaffy chantant heb ik nooit weg kunnen doen en nu heb ik me verwonderd over een leven, zo vrij met zoveel mogelijkheden een vrijheid zonder zichzelf beperkingen op te leggen. Een prachtige man met veel talenten. Allerlei vragen roept het bij me op. Vragen waar ik geen antwoorden op heb. Ieder mens leidt zijn/haar eigen leven op de manier die het beste bij hem/haar past.

De ander ziet vaak heel andere mogelijkheden maar of die beter zouden zijn blijft de vraag.

Voor mij blijft overeind staan dat hij volop geleefd heeft met alles erop en eraan. Dat gevoel had ik ook al voor ik de film zag. Hij nam alle consequenties van zijn handelingen voor zover ik uit de film begreep en nam alles zoals het kwam zonder naar anderen te wijzen. Toch kan ik me niet aan de indruk onttrekken dat hij zonder verslaving niet een beter leven gehad zou hebben.

Maar wie ben ik, om dat te denken.


 

Wat is Theosofie? Theosofie voor iedereen.

Ik ervaar dit als een heel bijzondere en duidelijke film over wat we tegenwoordig in een algemene term met spiritualiteit bedoelen. Van de dagelijkse menselijke ervaringen van liefde en gemeenschapszin, een functioneren in het dagelijks leven tot een meer wetenschappelijkere benadering zoals bij :
Plato, Newton, Da Vinci, Einstein, Aldus Huxley, Rupert Sheldrake,  en vele anderen.
Het past allemaal in het theosofische perspectief van de drie doelstellingen:

1  Het vormen van een kern van de universele broederschap der mensheid, zonder onderscheid van ras, geloof, geslacht, kaste of huidskleur.

2  Het aanmoedigen van de vergelijkende studie van godsdienst, wijsbegeerte en wetenschap.

3  Het onderzoeken van de onverklaarde wetten van de natuur en van de vermogens die in de mens latent aanwezig zijn.

Zie ook http://www.theosofie.nl/

Loslaten wat je zelf denkt te zijn

Ik heb weer een nieuw hoofdstuk in het boek geplaatst en bij het nalezen kleinigheden veranderd.
Als ik het dan overlees en me weer herinner denk ik: hoe is het mogelijk dat je kunt denken dat je altijd dezelfde persoon bent. Ja natuurlijk iedereen herkent me nog steeds, maar er veranderd zo ontzettend veel in een mensenleven dat hetgeen ik nu denk en doe iets heel anders is dan alles wat ik was in mijn kindertijd en vroege volwassenheid. Ik denk anders, ik leef anders, ik ben anders en ervaar anders.
Tot die ontdekking kan ik komen omdat ik alle dingen die ik opschreef achter me heb gelaten. Ik ben er niet maar AAN verbonden. Dat is ook weer iets anders dan ERMEE verbonden te zijn voor mijn gevoel. Dan is het iets wat ik nog wel op kan roepen en herken maar ik zit er als het ware niet meer aan vast. Ik identificeer me er niet meer mee. Het zit me niet meer in de botten.
Dat zijn overdenkingen die me duidelijk maken wat het is om te leren loslaten. Zoals Krishnamurti ook schreef: Laat het verleden los.
Vaak denken we als we extreme ervaringen hebben doorgemaakt dat het onmogelijk is omdat we vastzitten in onszelf en denken dat we altijd hetzelfde zijn. Maar ik merk dat het niet waar is. Al onze cellen worden zo vaak vernieuwd en ons denken/voelen kan per minuut veranderen. Zo is er ook de mogelijkheid alles uit het verleden los te laten en er kan dan een heel vernieuwde persoonlijkheid ontstaan. Die weliswaar geleerd kan hebben van de ervaringen maar er niet aan vastplakt. Er wel mee verbonden, maar niet aan verbonden is.
Dan ben je vrij, zelfs vrij van je eigen wetmatigheden. Dan kunnen al je overtuigingen, gewoonten, hebbelijkheden en onhebbelijkheden in de vrije ruimte komen te staan en kun je ze met opmerkzaamheid leren kennen en als je dat aandurft kan alles stromen. Niets meer om je aan vast te klampen.

Gaat dat vanzelf?

Volgens mij niet daar is veel opmerkzaamheid, aandacht naar binnen keren en moed voor nodig. Alles loslaten ook  hetgeen je zelf denkt te zijn.


De zachte kikker zoekt bescherming tussen de harde stenen. Hij is er niet aan verbonden, maar kan er gebruik van maken omdat hij zich ermee heeft verbonden.