De facetten van de diamant.

De mens wordt wel eens vergeleken met een geslepen diamant die vele facetten heeft. Ieder facet is anders en er zijn vele mogelijkheden en kleuren die het licht in prachtige kleuren uiteen laten val, Het licht dat uit één geheel lijkt te bestaan, maar gebroken kan worden en zichtbaar wordt in aparte kleurrijke stralen, die je in ons mensen kwaliteiten zou kunnen noemen en die door de diamant van ons leven stralen.
Een prachtige metafoor die op allerlei manieren gebruikt kan worden om dingen in onszelf zichtbaar te maken. Zo hebben we vele kwaliteiten die allemaal vanuit die binnenste lichtbundel in schitterende regenboogkleuren naar buiten kunnen komen. Het is maar net welke oorzaken en omstandigheden er zijn en hoe de stand van de diamant is ten opzichte van het licht.
Zo kunnen wij ons draaien naar de gewenste stand om de kwaliteiten te laten zien die in ons aanwezig zijn.
Soms worden we door iets speciaals gefascineerd en willen daar meer licht en ruimte aan geven, andere dingen weten we misschien al wel en zijn van zichzelf al duidelijk zichtbaar.
 We kunnen er tot op zekere hoogte voor kiezen waar we ons op willen richten en wat we willen laten zien van de diamant die we zijn. Soms lukt het soms lukt het niet. We kunnen als we willen er wat meer energie instoppen om naar het licht gericht te blijven met dat deel waar we op dat moment voor kiezen en als het niet lukt moeten we nooit vergeten dat er voldoende licht aanwezig is om uiteindelijk de hele diamant te beschijnen die al onze kanten de kans geeft zichtbaar te worden ook al liggen ze aan de onderkant van de diamant verborgen.

plaatje van internet

Gelek Rimpoche

Geplukt van Facebook

Je wordt er zelf blijer van.

Gaan naar de andere kant

Ware compassie stroomt snel alsof we onszelf verwond hadden, maar dan wel zonder afname van onze kracht.
Yukoi Kurasama

Kan ik dat wel? Weet ik wel wat dat is? Doe ik dat? Wend ik niet veel te gemakkelijk mijn hoofd af om wat voor reden dan ook?
Het is goed om te weten dat ik vaak mijn kracht verlies omdat er weerstand is en de liefde voor mijn medemens ontbreekt zodat ik niet in staat ben te omarmen, te doen en te handelen zoals ik zou willen.

Dat geeft een realistische kijk op mijn spirituele ontwikkeling want 'er is geen spirituele ontwikkeling en volwassenheid mogelijk als ik het geestelijke en emotionele lijden  van anderen negeer', is een uitspraak van de Boeddha en 'iedere mogelijkheid aangrijp om compassie te tonen als dat nodig is'.

'Heb uw naasten lief als uzelf' zegt ook Jezus. Sta ik niet nog altijd zelf in het middelpunt van mijn eigen belangstelling en sluit 'lastige' mensen buiten?

Ik kom er niet omheen. Iedere stap in de richting van compassie is goed. Zonder mezelf 'weg te geven' te veroordelen of  schuldig te voelen, gaan op de weg van ontwikkeling met een eerlijke kijk op hoe ik handel en wandel.

Gaan... naar de andere kant.

Trouw blijven aan mezelf

maar

Wie  en wat ben ik?

Mijn gevoelens.

Soms ben ik boos, soms ben ik aardig, soms ben ik geïrriteerd, soms loop ik over van sentiment, soms zit ik te huilen. soms ben ik aan het schaterlachen.

De ene keer reageer ik zus op een bepaalde situatie, de andere keer reageer ik op dezelfde situatie heel anders.

De ene dag heb ik pijn de andere dag  voel ik me rot en als de zon schijnt voel ik me stralend.

En dat heb ik allemaal in me zitten??!!!

Hoe is het mogelijk. Maar wie van al die mogelijkheden ben ik nou toch echt zelf?

Daarbij komt ook nog dat ik me steeds meer afvraag wat er nog over is van het kind dat ik ooit was. Heb ik nog dezelfde gevoelens ben ik nog steeds het angstige kind of de lacherige puber en van de zorgzame moeder komt ook niet veel meer terecht, want daar zijn de omstandigheden niet meer naar. Het zit er misschien allemaal nog wel in, maar alles is zo veranderd het komt niet meer tot uitdrukking in mijn gedrag.

Een beetje oneerbiedig gezegd denk ik dat ik het product ben van oorzaken en omstandigheden die steeds weer veranderen en ik verander mee. Op die omstandigheden reageer ik altijd weer anders want ik heb alle mogelijkheden in mij zitten. En dan te bedenken dat ik lang niet in één leven met alle omstandigheden in aanraking kan komen. Hoe zou ik in oorlogssituaties handelen? Ik kan wel denken zus of zo, maar de werkelijkheid is heel anders dan ik nu kan weten.

Mijn lijf

O.. ik weet het, ik ben mijn lijf. Mijn hersens en denken.  Zou ik een ander zijn als ik iets uit of van mijn lijf zou moeten missen. Ik denk het niet, maar dan zijn de omstandigheden wel weer zo waardoor ik me misschien anders zal voelen. Ik zelf verdwijn dan toch niet. Dan ben ik dus ook niet mijn lijf.

Zou ik een ander zijn als ik verward zou raken, want mijn hersens horen ook bij mijn lijf. Nee ook dat denk ik niet. Ik verdwijn dan toch niet ondanks alles.

Mijn ziel

En nu hoor ik je zeggen ik ben mijn ziel.

Ja en nee. Dan zal ik daar toch eerst eens een echte verbinding mee moeten zoeken en niet denken dat alles wat IK denk dat IK ben met de ziel te maken heeft. Ik heb het liever over bezieling. Want ik HEB geen ziel. De ziel is dat wat mij vanuit het goddelijke aanstuurt me inspireert en leven schenkt me beademt van minuut tot minuut steeds weer anders. Daar ben ik me nauwelijks van minuut tot minuut van bewust. En of ik me daar echt door laat leiden en of ik me daar aan heb overgegeven is voor mij nog lang niet zo zeker. Daarvoor ben ik lang nog niet aandachtig genoeg. Maar ik doe mijn best en dat is goed genoeg.

Ik hoef en wil me daar geen illusies over maken.

Trouw blijven

Wel wil ik graag trouw blijven aan mijn beloften, maar…

Trouw blijven aan mijzelf? Wie ben ik dan eigenlijk en is het zo noodzakelijk dat IK of ZELF te vinden en vast te houden? Heeft dat misschien met willen hebben te maken?

Verandering

Ik ben blij dat ik als persoon veranderen kan en mag omdat het eindeloze mogelijkheden biedt. Ik vind het heerlijk om doordat ik kan denken en leven meer vrijheid krijg. Ik hoef niet meer zus of zo te zijn. Ik mag alles zijn. Ik mag zijn wat ik op dat moment ben.

Vinden jullie ook niet?

I love it.

 mixed media op papier