Dat is wel ingrijpend voor een oud mens, hihihihi. Het hele gebeuren moet ik opnieuw herkennen en verkennen. Niet dat ik dat erg vind hoor, ik vind het juist ontzettend leuk en kom allemaal nieuwe dingen tegen. Het enige nadeel is dat het erg veel tijd kost. Uiteindelijk hoort dat een keus te zijn die je zelf maakt en waar je mee stopt als het de tijd daarvoor is. Toch merk ik dat het niet zo moeilijk is om geen keus te maken en me mee te laten slepen in het rollen van het balletje.
Als ik eenmaal gefixeerd ergens mee bezig ben, of het nou lezen, leren fotograferen, schilderen of het computer gebeuren is, ik ga er helemaal in op en heb moeite mezelf tot de orde van de dag terug te roepen. Ik moet zelfs oppassen dat ik niet geïrriteerd raak als er met regel een beroep op me wordt gedaan en ik uit mijn fixatie dreig te geraken.
'Ja' denk ik dan maar 'een mens is een raar botje' en daarom stop ik er nu even mee om iets anders te gaan doen.
O ja, toch nog even een fotootje erbij zetten. Zie zo gaat dat dan, je rolt van het één in het ander.
Het oude programma waar ik mee werkte om de fotootjes kleiner te maken en op het web te zetten werkt niet meer. Het is weer een hele uitzoekerij om daar iets eenvoudigs voor terug te vinden. Deze is in ieder geval gelukt. Een van de nieuwe schilderijen die ik maakte.
Ik vind het leuk om weer ongecompliceerd 'mijn werkelijkheid' van de natuur te schilderen. Daar was ik jaren geleden mee opgehouden omdat ik het toch nooit zo mooi kon schilderen als de natuur in werkelijkheid is. Nu denk ik toch op een andere manier en wil ik schilderen zoals 'mijn werkelijkheid' is zoals het zich in mij toont. Ik ga nu meer uit van mijn denkbeeld en wat er daardoor op het doek of het papier terecht komt. Een heel andere manier van schilderen waar ik veel plezier in heb.
