Beperkingen

Het vorige citaat wordt, hoe meer ik erover nadenk steeds interessanter. Goede communicatie is een van de lastigste dingen. En zeker in korte blogjes waarin beperkte toelichtingen en korte reacties aan de orde zijn, is het nog moeilijker omdat je elkaar niet ziet en heel verkeerd kunt interpreteren. Als je in gesprek met elkaar bent dan is daar ook altijd de lichaamstaal bij betrokken. Die missen we in korte correspondenties als deze het meeste. Het is een heel verschil wanneer een opmerking met een vrolijk gezicht wordt geplaatst of met een boos gezicht. Daarbij kunnen icoontjes heel behulpzaam zijn. Maar het blijven oppervlakkige dingen waarmee je niet tot de ware intensie van iemands doen en denken door kunt dringen. Daar is veel meer voor nodig. Toch kun je als je niet te snel op je eerste impulsen reageert en even nadenkt over alle bedoelingen van de schrijver of spreker heel wat meer aan de weet komen dan je aanvankelijk zou denken. En dan nog is het de vraag of dat wat je denkt te weten ook de werkelijkheid van de ander is.
Het eenvoudigst is de uitwisseling als je samen op een soort zelfde lijntje zit. Als je van elkaar weet wat de persoonlijke weg is die je bewandelt en hoe je in het leven staat. Welke principes of filosofieën iemand erop na houdt en waar hij zich mee bezig houdt.
Het belangrijkste in gesprekken is dan ook vaak niet alleen wat er wordt gezegd. Maar het contact en de overdracht die in de ruimte van je eigen persoonlijkheid ontstaat. Door als het ware in alle rust op elkaar af te stemmen en niet meteen naar de ander op je eigen impulsen te reageren, maar rustig te luisteren ontstaat er een andere vorm van communicatie die veel intenser kan zijn omdat er werkelijke aandacht en contact ontstaat.

Het grappige is dat ik merk dat er regelmatig ook op blogjes een verfijndere communicatie ontstaat. Maar het blijft zaak oplettend te zijn want het regelmatig  verkeerd interpreteren ligt altijd op de loer. We hebben allemaal onze beperkingen zowel in uitdrukkingsvermogen als in aandachtig luisteren.

En dan hebben we het nog steeds over een betrekkelijk oppervlakkig niveau. De diepgang van mogelijkheden in het uitwisselen van persoonlijke, dieper emotionele en spirituele  ervaringen die geen woorden kennen is eindeloos. En voor zover ik het kan interpreteren is dat waar Kahlil het over heeft.

Communicatie op Monmartre

De werkelijkheid

Museum voor Moderne Kunst Arnhem

Afgelopen week heb ik nauwelijks tijd gehad voor mijn dagelijkse dingen. Maar gelukkig heb ik die wel gedaan. Het bloggen is er een beetje bij ingeschoten. Maar nu is het Jewel Heart Magazine zo goed als klaar en de lay out weer verzorgd. Nog even de puntjes op de i en dan kan het naar de drukker. Het is een dubbel nummer geworden met interessante artikelen. Ik vind het dan altijd weer leuk als het op de plank ligt en het er goed uitziet.

De week is weer begonnen en na een fijn weekend liep vanmorgen de wekker om 5.30 uur af. Meestal stap ik dan mijn bed niet weer in als Fer de deur uit is want het duurt minstens een uur voor ik in slaap val en word dan zo gammel wakker. Opblijven geeft me de gelegenheid even een blogje neer te zetten. En hier ben ik dan weer. En het is best fijn zo vroeg op als ik eenmaal mijn bed uit ben. Maar zo denk ik er niet over als de wekker afloopt hoor  :-)

Zaterdagmiddag zijn we in het Museum van Moderne Kunst in Arnhem geweest. Ik heb weer genoten. Er waren schitterende tentoonstellingen en veel te veel voor één middagje. Het boeit me altijd weer te merken dat, als ik me meer verdiep in kunst die me op het eerste gezicht minder aanspreekt en ik leer de achtergronden en visies van de kunstenaar herkennen, hoe anders ik dan ga kijken en het werk heel anders ga waarderen. Het lezen van de achtergrond informatie is dan zeker ook belangrijk geworden om inzichten aan te passen en me breder op te kunnen stellen.

Ach zo is het natuurlijk met alles. Als je niet voldoende afweet van iets kun je er ook geen oordeel over hebben.   Je functioneert het beste wanneer  gevoel en denken samen komen. Alleen op gevoel afgaan geeft een vertekend beeld want dan breng je slechts je emotionele waarden naar de oppervlakte. En dat heeft altijd de kleur van de eigen bril waardoor je kijkt.  Alleen op denken afgaan houd je vast in de materie. Samen maken ze je de mens die je bent. Als één geheel beïnvloed door alle dingen en omstandigheden rondom. Het denken geeft je de mogelijkheid je gevoelens bij te stellen waar nodig of waar je dat belangrijk vindt.

Drie of vier wanden met eigen collectie

Fotowerk met een intrigerende videofilm van Erwin Olaf

Marlene van Marlene Dumas

En neorealisme

Schuhmacher

Om maar te zwijgen over Willink, Pyke Koch, Dick Ket, Mankus etc.

Inner worlds outer worlds 2

Ik vond een betere link voor de onderstaande documentaires voor de liefhebbers zeer de moeite van het kijken waard.

http://www.innerworldsmovie.com/index.cfm