Kaalslag

Als iemand aan een ding in de natuur trekt, merkt hij dat dat aan de rest van de wereld vastzit.

John Muir.

Ooit hoorde ik dat men in China alle spreeuwen die veel schade aan het land veroorzaakten, afschoot. Het gevolg was dat er daarna een insectenplaag ontstond.

Zo schijnt het beleid van onze Arnhemse gemeente te zijn alle parken en natuurstroken aan te pakken en zoveel mogelijk open ruimten te creëren ten koste van veel bomen en struiken die gekapt worden. In het park waar ik naast woon is een complete kaalslag ontstaan met wat men noemt "mooie doorkijkjes" waar geen struik meer te bekennen is.  Er is geen enkele beschutting meer  voor de kleinere dieren. Eekhoorntjes die zeven jaar geleden volop rond huppelden zijn nog maar zelden te zien. Ik heb er veel moeite mee.

Veel mensen houden niet meer van natuur en zijn  zich dat nauwelijks bewust door hun behoefte aan opschonen. Wat rest is niets meer dan een gecultiveerd landschap. Of een dierentuin waar de weinige kleine overlevende dieren  nog zichtbaar worden in een summiere lichtstraal.


Burgers Zoo in Arnhem.

Ze is een beetje moe.

Achter mijn computer zitten en een logje maken is voor mij een vorm van ontspanning. Zo rust ik uit en laad de energie zich ook weer een beetje op buiten de dagelijkse meditaties om. :-). Maar soms heb ik van die vlagen van lusteloosheid, maar misschien is het wel meer vermoeidheid waar lusteloosheid uit voortkomt. Dat is niet iets wat uit de lucht komt vallen hoor, maar heeft natuurlijk wel zijn oorzaken.
De momenten van energie en lusteloosheid kunnen elkaar vrij snel opvolgen. Op mijn blog zijn ze waarschijnlijk voor de lezer niet merkbaar. Maar vandaag bijvoorbeeld, na veel buikpijn dat energie vreet en ook de kleinkinderen een nachtje te logeren, is er geen enkele inspiratie meer en zette ik in het vorige logje slechts wat fotootjes van onderweg naar Leipzig.
Heel langzamerhand kom ik weer 'bij '  en kan mijn ei hier weer te deponeren. Een nachtje goed slapen doet meestal wonderen. Morgen hopelijk, na een moeilijke week, weer zo fris als een hoentje.
Welterusten.

Oud en nieuw in Leipzig

En een detailopname

.En zowaar een drakendoder in Leipzig.

Onderweg naar Leipzig

Gewoon even wat foto's

De laatste twee foto's van de universiteit en het grote bahnhof gebouw dat ook van binnen de moeite van het bezichtigen waard is.

Pilgrim

En nu maar afwachten wat er in de politiek van gemaakt gaat worden na de grote verschuivingen.  En hebben die verschuivingen ook te maken met het onderstaande. Ik kan het me nauwelijks voorstellen. En toch is alles met elkaar verbonden. Grote vraagtekens waar geen eenduidig antwoord op is te geven.
Het 'innerlijke' werk gaat gewoon door.

Met onderstaand lied opende de lezing die ik maandagavond bijwoonde over
"Zin en onzin rond 2012".
Een liedje van verlangen naar 'huis'.

Veranderingen van tijdperken. Van Vissen naar Aquarius

En ik vraag me af:
Veranderen de tijdperken ons en kijken wij passief toe?

Kunnen wij  invloed uitoefenen op de tijdperken door onze geest te vormen en te verruimen in liefde mededogen en daaraan uitdrukking geven in ons leven, denken en handelen ?
of
is het beiden en wat is voor ons dan het belangrijkste? Blijven we alleen maar voor onszelf gaan of zetten we alles en onszelf in een breder perspectief?







Pilgrim how you yourney
on the road you choose
to find out.
why the winds die
and where the stories go
All days come from one day that
what you must know
you cannot change what's over
but only where to go

One way leads to diamant
one way leads to gold
another leads you only
to everything you told
In your heart you wander
wich of these is true
the road that leads to nowhere
the road that leads to you

Will you find the answer
in all you say and do
will you find the answer
in you?
Each heart is a pilgrim
each one wants to know
the reason why the winds die
and where the stories go

Pilgrim on your yourney
you may travel far
for pilgrim it's a long way
to find out who you are


En nu ga ik een heerlijke wandeling maken.