Thuiskomen

Als wolken aan de hemel drijven

gedachten over het landschap

Gedachten fascineren

maken blij of ongelukkig

Meditatieve aandacht

 laat  zien

ervaren

en weten

er is een keus

meedrijven met de wolken 

of terugkomen bij mezelf

Thuiskomen.

Reiger en pad

Tijdens een wandelingetje door het park aan de overkant, met mijn kleinkinderen, ontmoetten we een foeragerende reiger. Terwijl Mika zich in het speeltuintje vermaakt zitten Niels en ik met een fototoestel op wacht en kijken wat er gebeurde.

Gespannen tuurt hij in het water

Razendsnel springt hij er helemaal in

om er weer even snel uit te kruipen.

Hij heeft een pad gevangen die zichzelf opblaast.

dat kan de reiger het idee te geven dat zijn prooi te groot is om door te slikken en hem redden van een wisse dood.

.

verschillende keren doopt de reiger zijn vangst in het water 

Om hem na iedere onderdompeling weer door elkaar te schudden

Gefascineerd kijk ik naar het overlevingsdrama van de reiger

en de dood van de pad die geen kwaliiteit van leven meer heeft

evenals deze foto ;-)

Onderzoeken

Een eindeloze bezigheid die licht op verschijnselen kan werpen, maar ook altijd weer nieuwe vragen oproept. Die weg gaan en toetsen aan mijn eigen ervaringen vind ik mateloos boeiend.
Het volgende citaat vond ik terug op mijn oude weblog. Ik verplaatste het hiernaartoe.

Onderzoek jezelf. Trek alles in twijfel. Beschouw niets als vanzelfsprekend. Geloof niets omdat het wijs en vroom klinkt en uit de mond van heiligen komt. Bekijk het met eigen ogen. Dat betekent niet dat je cynisch, onachtzaam of respectloos moet zijn. Het betekent de proef op de som nemen. Meet alle uitspraken af tegen jouw ervaring, de uitkomst ervan wijst je de weg naar de waarheid. Meditatie en zelfbeschouwing vloeien voort uit een innerlijk verlangen om de werkelijkheid onder ogen te zien en bevrijdend inzicht te verwerven in het hoe van het bestaan. De hele praktijk draait om dit verlangen om de waarheid onder ogen te zien. Zonder dit verlangen blijft de praktijk oppervlakkig.

Bhante Henepola Gunaratana, Mindfulness in Plain English

Evacuatie 1944

Om de beurt stappen ze bij verschillende boerderijen uit. Daar staan ze dan. Met de kinderwagen en de weinige spullen die ze hebben wandelen ze over de oprit langs de greppel en de hoge peppels in de richting van de boerderij. Er is geen mens te bekennen. Vertwijfeld kijken ze om zich heen. Aan de linkerkant voor ze de boerderij bereiken, is een varkensstal. De deuren van de grote deel rechts van de varkensschuur zijn in hun looprichting. Daarachter gaat de boerderij schuil. Wat zullen ze doen, doorlopen om de deel heen waar misschien het woonhuis is of op de deel gaan kijken, misschien is daar iemand? Ze durven toch niet zo goed door te lopen en besluiten  de grote onderdeur van de deel open te maken. Ze kijken in een grote donkere ruimte. De koeien lopen ergens verderop in de wei. Alleen het paard staat in een apart hok om de hoek van de  ingang. Hij hinnikt even als ze binnenkomen. Ze wachten niet wetend wat te doen en overleggen om toch maar om de boerderij heen te lopen naar de andere kant.

Maar dan gaat er achterop de deel een deur open en komt de boer te voorschijn.

Lees verder