zondag 25 december 2011

Stille nacht, heilige nacht

Nostalgisch en heel ingetogen
Nu heb ik nog een weblog gemaakt, maar wat een onzin want in mijn Magazijn passen de tekstjes die ik op Notitie schrijf ook heel goed. Eigenlijk had ik bedacht om daar meer persoonlijke dingen te schrijven, maar aangezien ik persoonlijk niet zoveel geheimen hoef te hebben en wat ik niet wil, toch niet opschrijf is het eigenlijk een heen en weer schrijven van het ene blog naar het ander.
Wat ik hierboven nu neerzet, lijkt nu meer op een notitie dan het stukje dat ik zojuist op Notitie zette.

Gister bedacht ik ook plotseling toen ik terugreed van een kennis die hulp nodig had, dat ik weer erg veel zin krijg in fotograferen. Daar komt de laatste tijd heel weinig van. Vooral de regen nodigt niet erg uit en het is misschien wel leuk weer een abonnement op de dierentuin te gaan nemen. In Burgers Zoo kun je ook heerlijk binnen in de Dessert of Bussh plaatjes maken.

Zou het er aankomend jaar weer van komen.?

Tussen twee gourmetstellen en nog wat rommel aan de ontbijttafel. De afwasmachine draait de laatste was en op de achtergrond The Kings College Choir.
Ja het was fijn gisteravond. Rondom de tafel de kinderen, kleinkinderen en voor de eerste keer zelfs een achterkleinkind. Het komt niet zo vaak voor, zo'n gezamelijk bezigzijn, eten en praten. Het hele jaar door is iedereen bezig met leven. Niet altijd even eenvoudig om dan de rust te vinden en ook op een kerstavond blijven allerlei moeizame omstandigheden een rol spelen al praten we blij over van alles en nog wat. Heel diep van binnen kan ik het waarnemen zonder dat mijn gevoel van saamhorigheid verloren gaat en de warmte van de kerstavond samen met alle geliefden, me doorstroomt.
Nu, achter de computer  hoor ik op de achtergrond de muziek van Jodi Mitschel met Booth sides now op het logje van Heldinne. Hoe toepasselijk. Het is de kunst alles in het leven te integreren, waar te nemen en aandachtig te zijn. Het hoort er allemaal bij. Daarin vrede en rust te vinden is het belangrijkste dat ik van het leven kan leren.
'Na het feest komt de afwas' is een boek van Jack Kornfield. Ook de afwas te omarmen is de kunst.
Terug naar het licht dat er niet kan zijn zonder duister. Geen dualiteit, maar polariteit.

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...