Wijsheid en/of kennis.

We kunnen kennis vergaren via andermans kennis, maar we kunnen nooit wijs worden met andermans wijsheid.


Michel de Montaigne

Maar waar begint nou eigenlijk wijsheid?

Theater Boembats, Nijmegen 
 psychologisch geschoolde clown Mariët Mensink

Indische kers

Toen ik in het begin van de middag in de auto stapte nadat ik de buurman die het tuintje opruimde, had gegroet, wilde ik de deur dichtklappen maar hield hij me tegen. Met de woorden: "de laatste bloem is voor jou", verraste hij me. Zo leuk,  Onderweg rook de hele auto  naar de pietepeuterige verlepte laatste Indische kers op het dashboard en vrolijk ging ik mijn boodschappen halen.

Vanuit zo'n klein begin wordt de blijdschap onderweg steeds groter. Wat kan iemand met een kleinigheid veel doen!

Ik hoop dat jullie er ook een beetje blij van worden. Vandaar dit logje.

Het één en ander.

Het menselijk bewustzijn is zo groot dat het in staat is alles te bevatten.
Lijden en geluk, lelijkheid en pracht, ziekte en gezondheid het is geen enkel probleem.
Wij zijn het zelf die in ons brein de beperkingen aanbrengen en onderscheid maken
Doordrongen worden van die beperkingen waar voor wordt gekozen of die er gewoon zijn,  bewerkstelligt  de ervaring dat er een andere  mogelijkheid is.
Het kan echt, zowel het één als het ander ervaren en zelf in het midden blijven zonder onverschillig te worden en het leven bewust en voluit leven.


Is dat zo?
Is dat echt zo?
Betekent dat bewustwording?

Het is allemaal (nog) niet zo duidelijk

of

heeft de tand des tijds het bewustzijn

verduisterd?

Komt het vanzelf goed

of kunnen we het zelf restaureren?

Ik wens je een aandachtige week toe

Zekerheid

'Waar vind je nog een goede leraar?' schreef Schrips in een reactie.

Ik kreeg een artikeltje dat een vriendin dat ik daar mooi bij aan vond sluiten vandaar dat ik het hier plaats.

ZEKERHEID

In de New Age business wordt een hoop geproduceerd. Te veel, denk ik, vooral omdat de gewone lezer door de bomen het bos niet kan vinden. Al die methodes om beter te worden, beter te mediteren, jezelf te vinden (whatever that may be), contact te krijgen met space-brothers, natuurgeesten, dieren, aura's te zien en kundalini te activeren, het wordt me wel eens teveel. Daarom kom ik tegenwoordig maar zelden in een New Age boekhandel: zo'n uitstalling overtuigt me vooral van wat ik níet wil hebben.

Natuurlijk liggen er ook goeie boeken, waardevolle boeken, boeken die me even in m'n portemonnee laten kijken of ik wel genoeg geld bij me heb.

Maar de vraag blijft prangen: hoe weten al die schrijvers van boeken en van internetblogs zo precies hoe't zit met het leven? Waar halen ze hun wijsheid vandaan?

Uit zichzelf, zegt de getrouwe New Ager. Dat zal wel, want de meeste boeken zijn niet voorzien van een bibliografie, en in het geval van een 'leer' of een 'theorie' vind ik dat om te beginnen al verdacht.

Want in mijn ervaring - en ik heb veel gezien en nogal wat afgelezen - zijn er maar weinig mensen die 'uit zichzelf'  de wijsheid bezitten om anderen te vertellen hoe ze moeten leven, of de kennis bezitten om te weten waar ze hun wijsheden op baseren. Vooral aan dat laatste is nog wel eens gebrek. Men weet niet veel, en dat leidt al gauw tot de illusie dat men zelf heeft bedacht wat als het even wil al duizenden jaren in omloop is.

Natuurlijk is daar een weg omheen, want die schrijvers vertellen hun wijsheden als een verhaal, of ze presenteren zich als geestelijk heel bijzonder, of ze leggen gewoon de verantwoordelijkheid bij het 'zelf' van de ander. "Het zit allemaal in jezelf" is hun boodschap.  "Je hoeft alleen maar naar mij te luisteren en dan komt het er vanzelf uit."

O, zo.

God beware ons voor de betweters, de wijsneuzen, de zichzelf op de borst slaande verlichten en de mooipraters, de dommerikken en de oppervlakkige gelukszoekers.

Hij geve ons onderscheidingsvermogen en verstand, zodat we niet overal intrappen, geen secteleiders achternalopen, geen goeroes aanbidden, geen politieke leiders kritiekloos geloven, en onze voeten op de grond houden.

Houvast ...misschien, in wie ons voorgingen, hun ster achterna. In authentieke spiritualiteit, in uitgevochten levens, in doorleefde wijsheid, in een eenvoudig mens, in een pretentieloze ontmoeting.

Het leven is nou eenmaal niet iets wat we uitgelegd kunnen krijgen. Er zijn geen paden en er is geen zekerheid en geen houvast.  We kunnen geloven en hopen en proberen de hobbelige weg te gaan die naar onze uiteindelijke bestemming voert, en leren van onze ervaringen en van onze fouten. We kunnen hopen op wijsheid en op vergeving.

Maar zekerheid...gelukkig niet.  

Dat is precies de reden waarom het noodzakelijk is altijd alert en kritisch te blijven. Waarover ik in het vorige logje sprak.

Mijn ervaring is dat ik zonder iemand met know how vanuit authenticiteit nooit dat had kunnen leren wat ik wilde leren. Uitgaande van het feit DAT ik wil leren en dat wil ik nog steeds, want het is eindeloos.

Als ik denk dat ik het zelf wel weet houdt dit hele verhaal natuurlijk op.

Al is iets nog zo waardevol

het is zinloos er domweg achteraan te hobbelen.

Pas wanneer de waarde ervan 

door de persoon herkend wordt

doordat hij/zij zich erin heeft verdiept

krijgt het zin en meerwaarde.

Dat geldt voor alle fenomenen