Even eruit.

Een vrije dag en mooi weer. Daar moesten we even gebruik van maken.
Een tijdje geleden waren we in het Gemeente Museum van Den Haag. Toen we met het trammetje door de stad reden kwamen we tot de ontdekking dat we er nog nooit rond hadden gekeken. De weersvooruitzichten waren perfekt maar mijn pijnlijk verkrampte chronische darm speelde behoorlijk op. We besloten toch te gaan en ons deze dag niet door de neus te laten boren en dat was goed. We wandelden van Binnenhof naar Buitenhof en van Paleis naar de Paleistuinen en hebbben genoten al was het een aanslag op mijn uithoudingsvermogen.  Met mijn neus op de schoenen kwam ik 's avonds thuis maar dat versterkt de conditie heb ik bedacht. ;-)  Een nachtje slapen en vandaag schijnt de zon weer.

kinderen spelen in de paleistuin.

Niet zelf

Vorm is leegte leegte is vorm.
Boeddha's woorden:

Monniken, wat denken jullie: is vorm blijvend of vergankelijk?"
 "Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
 "Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Is gevoel blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Is waarneming blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Zijn mentale factoren blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer." "Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."
"Is bewustzijn blijvend of vergankelijk?"
"Vergankelijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is hetgeen dat vergankelijk is, pijnlijk of plezierig?"
"Pijnlijk, Eerwaarde Heer."
"Welnu, is het van hetgeen dat vergankelijk en pijnlijk is omdat het aan verandering onderhevig is, juist om te zeggen: 'Dit is van mij, dit ben ik, dit is mijn zelf'?"
"Nee, Eerwaarde Heer."

"Zo moet, monniken, iedere soort van vorm die in het verleden, in de toekomst of in het heden is verrezen, groot of klein, in je of buiten je, ondergeschikt of verheven, ver weg of dichtbij, met juist begrip aldus beschouwd worden: 'Dit is niet van mij, dit ben ik niet, dit is niet mijn zelf.'"

"Zo moet iedere soort van bewustzijn die in het verleden, in de toekomst of in het heden is verrezen, groot of klein, in je of buiten je, ondergeschikt of verheven, ver weg of dichtbij, met juist begrip aldus beschouwd worden: 'Dit is niet van mij, dit ben ik niet, dit is niet mijn zelf.'"

 

Dat is wat de Gezegende zei. De monniken waren blij, en zij loofden zijn woorden. En gedurende deze toespraak, werden de harten van de monniken van de groep van vijf, vanwege de onthechting van de bezoedelingen, bevrijd.

http://www.sleuteltotinzicht.nl/s22-059.htm

Een van de moeilijkste Boeddhistische filosofiën. De afwezigheid van 'op zichzelf bestaan'.

Alles is afhankelijk van oorzaken en omstandigheden.

Maar hoe pas ik die wetenschap op mijn eigen leven toe?

Leven we niet allemaal alsof we onafhankelijk functioneren ook al weten we dat het niet zo is?

We praten over loslaten en in het hier en nu leven, waarin we ieder moment anders zijn, maar in essentie daarmee omgaan valt  niet mee. We identificeren ons met alles dat ons overkomt en maken het 'MIJN' en 'VAN MIJ' tot één geheel. Die identificatie loslaten werkt bevrijdend en laat het leven er zijn zoals het IS.

Alleen al dat in de gaten krijgen is een hele toer en gelijktijdig een verademing voor degene die daar oplettend mee om willen gaan.

Daarin hoeft de betrokkenheid met al wat leeft niet verloren te gaan, maar wordt juist versterkt!!

Gezichtsbedrog

Oorlog.

September  1944 – mei 1945

Parachutisten landen op de heide bij Ede. In Oosterbeek wordt zwaar gevochten. 

Op 18 september met in de verte het hoorbare oorlogsgeweld kondigt de baby haar komst aan. Een moeilijker tijdstip is nauwelijks te bedenken. Geen hulp of dokter in de buurt. 

"Vraag maar aan de bovenbuurvrouw of ze Moeder kan halen," vraagt. Carla aan  haar man die merkbaar nerveuzer wordt.

lees verder