Mystiek

Es schreef

Mijn eerste ultieme mystieke ervaring had ik in de jaren zeventig op een lsd-trip. Er was geen binnen of buiten meer, pure heldere wezenlijke werkelijkheidsbeleving. In die tijd las ik graag boeken van Castaneda en de gedichten van Allen Ginsberg die over hetzelfde verhandelden.
Het voordeel van deze ervaring was dat min of meer de basis werd gelegd tot een groeiend bewustzijn ongeveer vergelijkbaar met het aanreiken van een sleutel waarmee je de deur kunt openen die op slot is.

Leuk dat je hiermee komt Es. Tijdens de B. lessen die ik kreeg, hoorde ik dezelfde ervaringen. Allen Ginsberg werd een leerling van Rimpoche.
Bij zelfbewustwording en het boeddhistische pad van liefdevolle vriendelijkheid is er geen trip nodig. Het is een pad dat je bij vol bewustzijn zonder drugs kunt gaan. Zo kom je in het paradijs van je eigen innerlijk wezen. Waar je onderweg regelmatig weer mee in aanraking kunt komen. In toevallige ontmoetingen of zoals in de christelijke traditie wordt gezegd door genade.

Er bestaat geen paradijs buiten ons eigen diepste innerlijk  ZIJN. 

Daarover wordt in vele tradities, mystieke werken en  mythologische verhalen verteld.  Het betekent dat er velen zijn die het pad kennen en weten dat het door de mens begaanbaar is. Zij kwamen in hun innerlijk paradijs en konden er daardoor over schrijven. De ervaring was zo groot dat ze het niet voor zich wilden houden en het graag wilden delen. Dat deed een ieder op zijn eigen manier en men zocht daar woorden voor die een  aanwijzing geven voor dat wat hun belevenis was. Een belevenis waar moeilijk woorden voor te vinden zijn. Ook vertellen ze over de weg die ze gingen,  niet eenvoudig te gaan maar ook niet onoverkomelijk en zeker de moeite waard.

In het Boeddhisme worden handvatten aangereikt door het pad van de Boehdda te volgen zoals o.a.  in de Lam Rim, het Vajra Yana en de zes paramita's wordt beschreven.
De Joods-Christelijke traditie kent zijn tien geboden, geen VERboden, maar tien voorstellen die ons (aan)geboden worden om beter te kunnen leven, spiegels waarin je naar jezelf kunt kijken hoe het er met je voor staat en waar je iets mee kunt doen) en in het nieuwe testament de liefde voor God en de mens.
In het Hindoeïsme is een prachtig pad beschreven in de verhalen van de Mahabarata waar Krishna in de Bhagavat Gita aan Arjuna vertelt  hoe je de strijd aan kunt gaan op je weg.
In de mystiek lees je over de beklimming van een berg, bij Johannes van het Kruis en Teresa van Avila vertelt over de innerlijke burcht waar je in de diepste innerlijke kamer de Koning kunt ontmoeten. Een modernere schrijver is Anselm Grün. Hij schrijft daarover in zijn boekje: De hemel begint in jezelf.
Ook de boeken van Dürckheim zijn heel bijzonder en Walter leest ze graag heb ik begrepen :-)
Verder zijn er vele sprookjes en andere verhalen die vertellen over een weg  naar je diepste zelf. Je kunt ze allemaal gebruiken als spiegels.

Voor ieder wat wils als je geïnteresseerd zou zijn. Maar vergis je niet, 'je kunt het pad niet gaan als je het niet zelf geworden bent', wordt er geschreven in  'de stem van de Stilte'.
Kennis en lezen is niet voldoende voor resultaten, die kunnen er pas zijn als je het heel langzamerhand tot je door laat dringen door  te leren, erover te denken en STIL te zijn, te mediteren en het je eigen te maken. Er komt heel veel zelfreflectie bij kijken.  Het hoort er allemaal bij. Het is goed voor jezelf goed voor de medemens, aan het begin van het pad, voor onderweg en voor altijd.

En zoals altijd heb ik ook dit niet alleen voor jullie opgeschreven, al lijkt dat misschien zo, maar het geeft mijzelf ook weer een  ondersteuning op het pad dat ik wil gaan en waarop ik nog lang niet uitgewandeld ben.

Mystieke ervaring

Het kan je zomaar overkomen. Toch praat degene die het overkomt er niet zo graag over, want hoe kun je een ervaring verwoorden waar geen woorden voor zijn. Daarbij komt de mogelijkheid van het uitgesproken ongeloof van velen. Dan lijkt het delen ervan zo zinloos.

Plotseling lijken je ogen te zijn geopend en zie je voor een langer of kort moment de wereld als nooit tevoren. Het is niet meer jij en de wereld, maar jij en de wereld zijn één. Het is in en om je heen het doorstroomt je. Je wordt als het ware boven je dagelijkse doen en denken uitgetild en overziet het geheel. Het is niet meer het één of het ander, maar het is er allemaal. Verdriet en geluk zijn versmolten tot één geheel en toch ken je het verschil. Blijdschap, vreugde, geluk, het zijn allemaal woorden die niet waar maken waar het over gaat. Er lijkt een tipje van een sluier opgelicht en je ervaart een andere overweldigende wereld en een ander zelf als één geheel.

Misschien weten we dat alles in het universum deel van één oneindige stroom van liefde is, waarbinnen aantrekking en afstoting functioneert, maar weten is geen kennen. Weten is intelectueel beredeneerd, kennen is een verwerkelijking in onszelf. Die ervaring laat weten wat de Werkelijkheid  is. Het maakt duidelijk dat het niet het één of het ander is, maar beiden. Het Absolute onaanraakbare valt samen met het relatieve kenbare van het dagelijks leven.

De uitwerking daarvan naderhand is voor iedereen weer verschillend, want dan gaat de interpretatie en de dualiteit weer een rol spelen. Het enige wat duidelijk kan zijn geworden is, dat het mogelijk is op een heel andere manier aanwezig te zijn in het hier en nu. Anders dan er over het algemeen over wordt gesproken en begrepen. De werkelijkheid te zien en te ervaren is iets anders dan erover praten.. Het IS er, het BESTAAT . Daar hoef je niet meer aan te twijfelen.

Dat waar Boeddha, Jezus en vele andere mystici over praten heb je even kunnen ervaren. Zij vertellen dat het mogelijk is te leven in die staat van ZIJN. Inteligentie en beredeneren is niet het belangrijkste wat geld. Er is een open aandachtig bewustzijn voor nodig. Een bewustzijn dat openstaat voor meer dan we als normaal ervaren. Een bewustzijn dat niet vastzit in de theorieën die we opbouwen om dingen te verklaren, maar vrij is van denkbeelden, bewijsvoeringen en illusies waar we vol van zitten. Jammer genoeg komen we daar maar zelden van los want om er vrij van te zijn, is het nodig ze eerst te herkennen. En het dubbele daaraan is dat er toch ook woorden en denkbeelden nodig zijn om te verwoorden en duidelijk te maken waar het over gaat want ook hier kan het één niet zonder het ander.

 We hebben nog een hele weg te gaan om VOLLEDIG mens te worden. 

Dagelijkse overvloed

De rode beuk in vol ornaat gaat een weddenschap aan met de kastanje in bloei.

Ik ben een slecht jurylid

en zie door de bomen 

het bos niet meer.

ieder moment is de lichtval anders en mooier.
Ook 's avonds als de laatste zon laag door de takken schijnt
en wanneer de regen de stammen zwart door het blad laat schijnen.

Voor Pampus

Ik kijk terug op een drukke dag
Vanmorgen om kwart voor acht stapte mijn kleinzoon binnen en gewoonlijk ontbijten we dan samen. Hij heeft er dan al een reisje vanuit Markelo opzitten en omdat hij af en toe pas later naar school hoeft hebben we het even heel gezellig samen.
Hij is tegenwoordig ook heel geïnteresseerd in fotograferen en dat doet hij niet onverdienstelijk. Dat doet mijn 'oude hart' goed.
Alle activiteiten die daarna mijn dag vulden zorgden ervoor dat ik nu voor pampus achter compie zit. Ik hoop dat ik morgenochtend op tijd klaar ben voor de Yogales van 9.00 tot 10.00 want ook daar verheug ik me toch wel weer op.

De kastanjeboom voor ons raam laat alweer haar bloesem vallen.