Wandeling langs de grote vijver van Sonsbeek.

 En ja, inderdaad. We zijn vanmorgen even naar Sonsbeek geweest. Het was heerlijk fris weer en er viel zoveel te fotograferen. Ik nam mijn Panasonic FZ1000 mee en het is toch ook wel heerlijk om daarmee te fotograferen. Het kleintje is ideaal voor in de tas met de vele mogelijkheden maart de kwaliteit van de grote is toch wel wat beter. 

Op dit moment ben ik bezig alle fotootjes die ik vanmorgen maakte te bewerken voor zover ik ze niet heb weggegooid want het meeste gaat wel de prullenbak in en toch blijft er dan nog genoeg over om mee te spelen.

Het begon al met een gans die besloot dat ik hem in de weg liep. Hij presteerde het zelfs om tegen me te blazen. Of zou hij om een stukje brood gebedeld hebben dat ik niet bij me had?

Ik heb ze toen maar vrij baan gegeven en stoïcijns wandelde ze het pad over. 

want er waren meer fotogenieke figuren die niet zo'n moeite met me hadden. 

Ik heb altijd veel geluk nodig om iets vliegends te kunnen fotograferen. Het gaat zo razendsnel en er is veel oefening voor nodig maar meer nog een flinke dosis geluk. Deze eend is dan wel niet scherp genoeg maar ik ben allang blij dat hij er vliegend op staat.

Aan de rand van het park staat de magnolia in bloei, daar liepen we op een afstandje langs. 

Zwanen zijn eigenlijk niets  bijzonders in ons landje. We zijn ze zo gewoon geworden  maar wat is er gewoon aan zo'n bijzondere vogel. En als je hem aanklikt en vergroot is hij nog mooier.

We wandelen rondom de grote vijver want daar gebeurd meestal van alles zo in het voorjaar. 

Hoog in de bomen zitten de reigers te nestelen. Midden in de grote vijver. Soms is het een spektakel van jewelste. 

Maar nu bnleef het vrij rustig en kwam een enkele reiger nog met een takje aanvliegen om het nest te versterken 

Terwijl anderen al vol blijde verwachting op hert jonge leven zaten te wachten.

En deze keer zaten ook de mandarijn eenden in de grote vijver. Meestal vinden we ze in een kleinere vijver verderop. 

Maar ze waren misschien wel verdreven door de meerkoeten dat zijn pittige eenden die graag verjagen wat ze aankunnen.  Toen we  langs de volgende vijver kwamen  waren ze al heel druk met voeren van hun kroost.

Ik heb nog niet al mijn kruid verschoten. Successievelijk zal er nog wel meer voorbij komen.