Sonsbeek

 We zijn weer op stap geweest. Vanmiddag in Sonsbeek. Het was redelijk druk maar niet druk genoeg om rechtsomkeer te maken. Genoeg ruimte om langs de vijver te staan en opnamen te maken van de eerst voorjaarsdrukte van de vogels. En ik mag niet mopperen het toestel maakt goede foto's van mooie kwliteit in vergelijk met de grote compact brengt hij het er zeker niet slecht vanaf. Daarbij komt dat hij jonger is en geavanceerder. Die camara's kunnen steeds meer en beter. 

En wat was het heerlijk na zo n rustig jaar en een winter in huis verblijven eindelijk weer eens even naar buiten en mijn ding te doen,

De reigers waren alweer bezig nesten te bouwen op het eiland in de grote vijver. 

En ook een superklein spinnetje daar wist de camera op macro ook wel raad mee

Het is een prima apparaat waar ik hopelijk veel plezier van heb.

Niks geen gesjouw meer.

 Er komt even niets van schrijven want gister haalde ik de compact camera op en heb veel tijd gestoken in het ontdekken van dat nieuwe speeltje. Na veel vijven en zessen begin ik het een beetje in de vingers te krijgen dus vanmorgen even het park in om uit te proberen. 

Het is weer een andere manier van ermee omgaan en ook de keus voor de bril die ik er het beste voor kan gebruiken is een hele uitzoekerij maar. Het gaat allemaal lukken en wat werkt dat ding geweldig.

Zo'n klein cameraatje met zoveel mogelijkheden. compleet met een klapbaar touchscreen waardoo ik niet met de buik op de grond hoef om zo'n fotootje te maken.

En een enorm zoombereik. 720 mm. dat is niet niks en dan ook nog een goede kwaliteit. 

En als er teveel zonlicht is zit er ook nog een zoekertje op voor mij een extra handigheid.

Ik heb niet eens zo'n hooge kwaliteit nodig want op het internet is het anders dan vergrotingen af willen drukken en dat doe ik eigenlijk nooit.

Ik ben er in ieder geval heel blij mee. Ook omdat zo'n klein apparaat makkelijk in de hand is en geen grote tas nodig heeft. Al dat gesjouw, daar heb ik geen zin meer in.

Ik heb er helemaal zin in, lekker erop uit en iedereen op afstand houden is geen probleem.

Ik heb nog veel meer kiekjes gemaakt. Die komen later wel weer.

Veel te doen

 Ja het loopt. Ik heb al 3 hoofdstukken weg zitten tikken. Maar het zal nog  nog wel even duren voor ik er echt iets mee ga doen. Zeker is dat ik er steeds meer plezier in krijg. En daar gaat het om. Dus ik ben drukdrukdruk. 🤣 voor zolang het goed voelt. 

Ja j e kunt je tijd maar een keer uitgeven. En ik wil ook binnenkort  weer een beetje schilderen en ja, er is nog meer. 

Morgen ga ik een kleine compact camera ophalen. Ik hoop dat het niet de miskoop van de eeuw wordt.  Want ik moet ervaren of ik met een kleinere camera, in verband met mijn ogen, net zo goed om kan gaan als met mijn grote camera.  Met die grote loop ik namelijk niet zo graag meer  te sjouwen.  Vandaar. Dus wordt het dit weekend denk ik eens even lekker uit proberen. Ik ben zo benieuwd.  

Voor wie het weten wil Rudi misschien. De keus viel op een Panasonic DMC TS 95. Omdat ik gewend ben aan Pana FZ1000  en ik dat een prachtige camera vind. Als Corona nu nog ter ziele zou gaan dan... wat zou het leuk zijn  weer een reisje te maken en zo niet. Nou ja voor mij geen man overboord maar veel beroerder voor al die mensen die er echt aan lijden. Direct of indirect allemaal even beroerd

 

Plotsklaps

 Ik ben me plotsklaps suf aan het schrijven. 

Of het wat wordt? Ik weet het niet. Misschien wordt het wel een vervolg op Als de hemel valt . We zullen zien.

Ik weet het niet meer

 Wat een weertje weer. Plotseling wil ik zoveel. 

Ik wil naar buiten, ik wil schrijven, ik wil fotograferen, ik wil, schilderen, ik wil fotootjes plaatsen en ......pff

Waar zal ik mee beginnen. We moeten ook nog wachten op een pakketje dat bezorgd wordt. 

Ik weet het niet meer

Eerst maar wat fotootjes erop zetten dan kom ik later wel weer terug.

Herkenning

 Zo dat boek is uit, maar misschien moet ik het begin nog een keer lezen. Pas over de helft kreeg ik een beetje 'grip' op het verhaal. Ik denk dat de 'plaatjes' van de eerste helft beter op hun plek vallen als ik het nu nog eens zou lezen maar ook terugdenkend is het me al veel duidelijker.  

Een intrigerend boek van Adriaan van Dis. KLIFI. Ik heb besloten meer digitaal te gaan lezen.

 Het blijft na zoemen in mijn hoofd.

En verder kijk herkenning. Ik bedoel dit kleine beeldje heb ik ook. Tientalle haren geleden gekregen van een nichtje die in Parijs was geweest. Ik vind het nog steeds prachtig. 

Bron van inspiratie

In 2019 waren we in Noorwegen. 

Ik wilde veel fotootjes daarvan in de cloud gaan zetten zodat ik ze makkelijker op mijn andere apparaten kan gebuiken.  Ik ben er weer een poosje mee aan het stoeien geweest. 

O o wat is dat toch een prachtig land. Het is genieten om met die plaatjes op herhaling te zijn.  Binnen kort ook hier eens wat meer landschappen delen . En ook voor het schilderen kan ik ze gebruiken. Wat een bron van inspiratie

ze vliegen de grond uit

Een klein wandelingetje door het park zo heerlijk maar ook weer zo confronterend. De lage zon en de hoge lichten. Mijn zicht lijkt zo achteruit te gaan. In huis valt het wel mee maar oner de omstandigheden van die lichten buiten is er nog maar zo weinig huidelijk. Ik herken geen vogeltje meer en zelfs geen gezichten meer en zie soms alleen maar wat beweging in blaadjes die op de grond liggen en weet dan, dat moet een vogeltje zijn. Ook zie  ik alleen maar een vlek paars van een troepje bloempjes. Maar gelukkig stellen de fototoestellen zelf scherp en kan ik thuis

goed bekijken hoe ze de grond uitvliegen.

En ook de vermoeidheid. De ene keer heb ik het gevoel dat ik uren door kan wandelen en de andere keer kom ik na een klein rondje met de tong op de schoenen terug. Hebben jullie dat nou ook?

Levenskunst.

 Nee, natuurlijk gaat het niet altijd zoals ik het wil hebben. Dat is me in de loop van mijn leven wel duidelijk geworden. En ik denk dat het leven ook niet daarom draait, het draait er meer om hoe ik met alles wat er gebeurd omga. En er gebeurd nogal wat in deze tijd van thuis zitten.

Toen ik op Vreedenhoff werkte daarvan herinner ik me dat er in februari  de meeste mensen overleden. Ja inderdaad dat zijn de dingen die bij het even horen als je oud bent en dat is makkelijk gezegd wanneer de dood nog niet direct aan de eigen deur staat te rammelen. Het wordt een heel ander verhaal als het steeds dichterbij komt en dan nog, zijn er veel mensen die het buiten de deur proberen te houden voor de eigen gemoedsrust.  Daar denkt menigeen liever niet te intensief over na en velen vinden dat ook niet nodig. Het is de vraag of ze gelijk hebben. Een ieder moet uiteindelijk dealen met de eigen omstandigheden en niet te vergeten de eigen innerlijke mogelijkheden en manier van leven. 

Toch word ik nu ik ouder ben steeds regelmatiger geconfronteerd met ouderdom ziekte en dood. Van dichtbij nu de tweede kennis in de directe omgeving aan  Corona overleden. En van iets minder dan tien personen hoorde ik het al in mijn omgeving al heb ik mede door de beperkingen op dit moment geen persoonlijke contacten meer en is alles op afstand.. Op een of andere manier geeft het overlijden aan Corona  net even een iets andere impact. Natuurlijk hopen wij er vrij van te blijven maar het is me wel duidelijk dat het risico steeds groter wordt naarmate de besmettingen dichterbij komen.  Maar goed  ook aan ouderdom en ziekte  zie ik steeds meer mensen  rondom me  wegvallen. Het gaat hard de afgelopen weken.

Levenskunst, wat is dat? 

Voor mij betekent het in ieder geval zonder te relativeren iedere keer weer in  mijn midden terug te kunnen komen. Tevreden met wat er is. Zien wat er gebeurd. Wat de mogelijkheden en onmogelijkheden in dit leven voor mij zijn. Dat het leven kort is en dat ik alle tijd die me rest op een voor mij zinvolle manier wil besteden. Zonder alle ellende weg te poetsen. Optimaal leven binnen de restricties die noodzakelijk zijn, blij en me bewust  van alles wat er wel en misschien ook niet is.

Nou dat is een hele mondvol en ik denk dat het me tot nu toe behoorlijk afgaat. 

Vanmorgen maakte ik deze zonnebloemen af. Daarvoor had ik een opdracht gekregen. Ik heb er heerlijk aan kunnen werken. Het was leuk om te doen.

Zoals ik het wil hebben

 Gisteren ben ik een tijd lang met oude fotootjes bezig gewees. Er liggen zoveel DVDtjes in de archief koffer met mooie foto's . Ook leuk om mee te expirementeren. 

Ik maakte ook een tijd geleden al een instagram account aan voor de fotootjes. Dan heb ik nu dus twee accounts. Een waar ik alleen mijn schilder werk op zet en nu ook een voor de foto's . Maar dan loopt toch niet helemaal zoals ik zou willen. Ik wil gewoon vanaf mijn computer daar fotootjes op kunnen zetten maar dat gaat dus niet onder windows. Wel met een appje op android tablet en phone.  En daarbij komt dat op een klein schermpje van die twee dingen niet alles even mooi overkomt. En zo rommel ik maar wat aan.

Ik wil het graag allemaal zo hebben dat ik het snel en makkelijk even kan delen precies daar waar ik wil maar ieder platvorm heeft weer andere mogelijkheden maar ook beperkingen. Ik heb nog steeds niet precies gevonden zoals ik het hebben wil. En hoe meer er is hoe lastiger het wordt.  Maar dat geeft niet, zo blijft er wat te rommelen en het houd je van de straat..

Hieronder deponeer ik nu maar eens wat fotootjes die ik gister tegenkwam. Uit de tijd dat we nog met vakantie konden. We waren in 2009 in Noorwegen. Wat een prachtig land is dat. Zou ik best wel weer een keertje naartoe willen.

We maakten toen ook een boottocht door een fjord. Dit zijn een paar van de foto's die ik maakte.

Die boot hieronder was een echt grrot schip maar lijkt zo klein door de enorme bergen die uit het water oprijzen 

En toen begon het te hozen. 

Maar de Noren gaan gewoon door met peddelen

Zo n zomer huisje lijkt me wel wat.

Onder de hoed

Zo dat was het dan weer. 

Vanmorgen was ik gastspreker op een middelbare school. Spannend, ik had geen idee hoe het zou gaan lopen. Maar het was heel simpel. De docenten hebben de leiding en met een mooie inleiding kon ik vertellen over mijn ervaringen met 'je eigen grenzen aangeven'. 

Nou daar heb ik meer dan genoeg ervaringen mee gehad van het niet op tijd aangeven van mijn eigen grenzen en ik hoop dat van mijn missers er iets is overgekomen en de jongelui er hun voordeel mee kunnen doen. Ik heb bewondering voor hoe docenten de relatie weten te leggen tussen bijvoorbeeld mijn verhaal en het dan te transformeren naar de leefwereld van hun leerlingen. Ook ik kan daar nog veel van leren. Voor mij was het een eerste keer en ik weet niet of er nog vaker via Old school een beroep op me zal worden gedaan. Wel heb ik af en toe   'een op een' gesprekken met studenten. Ook heel leuk om te doen en  de verschillen in die jonge mensen op te merken. De een die een rijtje vragen op me af vuurt en dan aantekeningen maakt en de ander waar een heel gesprek mee ontstaat. Een verschil van dag en nacht maar even interessant om mee te maken.

Ja die zoomsessies hebben leuke dingen voor mij onder de hoed. 

Alles erop en eraan

 Vandaag heb ik weer een uitgeslapen gevoel en zin om fijne dingen te doen. Dat was gister wel anders. De op en neer bewegingen in mijn leven. Vroeger waren ze veel extremer. Tegenwoordig veel subtieler maar ik heb nu wel de tijd er beter naar te luisteren.

De tijd krijgt een heel andere inhoud bij het ouder worden. Gisteravond bijvoorbeeld zag ik Gerrit de weerman voorbijkomen op de TV. Hij liet veel fotootjes op het scherm achter zich zien die ik natuurlijk niet of nauwelijks in detail kon zien maar wat hij zei vond ik interessanter. 

De acht jaar dat ik dit werk doe

En ik stond er versteld van. Acht jaar! Als de dag van gister herinner ik me hoe hij onwennig begon te verschijnen op het scherm en het gemak waarmee hij in het verloop van de tijd het weer nu presenteert. Dat is allemaal  opvallend veranderd. En die acht jaar, ze zijn als de dag van gister. Hoe ouder ik word hoe sneller de tijd verstrijkt. Wat vroeger een eeuwigheid leek of een lange periode is verworden tot een zeepbel die uit elkaar spat.

 Het is  opmerkelijke dat ondanks de achteruitgang van het lijf en de maatschappelijke omsgtandigheden rondom op dit moment het leven voor mij steeds mooier lijkt te worden. 

Steeds meer realiseer ik me dat ik niet zoveel tijd meer heb. En dat doet niets af maar geeft misschien zelfs meer kleur aan het dagelijks leven. Vrienden rondom mij heen zijn al weg gevallen.En nog steeds ben ik er en probeer iedere dag als een eeuwigheid in het nu te ervaren. Van alles wat ik doe wil ik me zoveel mogelijk bewust te zijn.  Blij  zijn met het goede leven dat ik heb en ondanks alles, wat ik ook meemaakte in vroegere tijden wat ik dan :erop en eraan noem,  te weten dat het goed was. Ik heb er veel van mogen leren. Ook ben ik blij en dankbaar  dat het me niet beangstigt niet zoveel tijd meer te hebben want het is goed zoals het is en mijn ouders hadden zelfs gedacht dat ik niet oud zou worden toen ik op 2 jarige leeftijd al een nieroperatie kreeg waarbij een nier werd weggehaald. 

Het leven is goed geweest voor mij en ius nog steeds goed en weer, met alles erop en eraan.

Sjonge jonge wat Gerrit al niet voor overwegingen oproept. Ik ga weer een  mooie levendige dag tegemoet. En ik hoop iedereen die dit leest ook. Het leven vol-ledig leven

Zo zit ik graag 's avonds in het hoekje van de bank in kleermakerszit. Het kussentje op mijn benen met tablet of laptop te lezen, tekenen en van alles wat ik met die heerlijke speeltjes kan doen. Dit is een tekeningetje op tablet van hoe ik in gedachten mezelf zie zitten 

Maar normaal zit ik ook overdag achter de werktafel voor het raam.  zoals nu.

Uitblazen

 Vandaag even uitblazen. Mijn energie heeft even de geest gegeven. Ik ben er bij gaan zitten

Wat is dat, liefde?

  Ik heb in tegenstelling tot gisternacht lekker geslapen en dat is dan ook wel te merken. Mijn energie voelt goed.Ik heb blogjes geschreven en geschilderd, De gitaar in de handen gehad en een poosje gefietst op dat kleine hometrainertje dat ik van Carmen kreeg, toppie!, de meditaties gedaan en toen kwam er een telefoontje van Florien.

Of ik aanstaande vrijdag voor oldschool een klas van een middelbare school in Arnhem Zuid met een zoom wilde bezoeken. Ze wilden praten over problematische relaties en hoe je daarmee omgaat. Ik werd gevraagd op basis van mijn eigen ervaringen.  Maya van Old school heeft mijn boek:Als de hemel valt gelezen en dacht dat ik daar wel een steentje aan bij zou kunnen dragen. Nou dat lijkt me wel wat.

Het zette mijn denkertje meteen aan het werk. Hoe ga je zoiets met jonge mensen benaderen. Ik denk dat ik dat maar eens ga doen vanuit een vraag naar hen. Wat is liefde eigenlijk wat betekent het voor jou? Betekent het dat je jezelf weg moet geven omdat je alles voor de ander over hebt en hem of haar niet kwijt wilt raken. Dan komt er hopelijk vanzelf wel iets los en wat is  liefde  is dat iets anders dan verliefd zijn ?

Ik zie wel hoe het gaat lopen. Het lijkt me leuk om te doen met jonge mensen. Of zij het ook leuk zullen vinden is een andere vraag 😁. Maar ook lijkt het me een  leuk onderwerp om een keer te schrijven over Groot Liefde Mededogen op mijn eigenwijze blogje denk ik.  Wat is dat eigenlijk of wat zou het kunnen zijn? Mooi om eens een beetje verder uit te diepen.

Ik gooi er nog maar een fotootje tegenaan. Een heel kleine uitsnede van een grote foto. Leuk om een beetje abstract mee te stoeien.

Helder wit

 En dan zit ik hier heerlijk voor het raam. Als ik naar buiten kijk komen de miniatuur vlokjes voorbij dwarrelen want voor dit raam staat geen wind, die komt langs de serre voorbij en daar is het nu heel koud terwijl ik hier met hele warme voeten naar buiten kijk. De sneeuw is zo fijn dat ik heel erg moet focussen dat wil voor mij zeggen om de grijze blinde vlek heen kijken en dan zie ik het vallen. prachtig. Alles is zo helder en licht door al dat wit.

En nu de laptop aan de kant en lekker schilderen,

Schilderen is boeiend

 Ik denk dat ik nooit ben uitgeleerd. Iedere keer komen er weer nieuwe dingen op mijn pad waar ik me mee bezig kan houden. Nu ben ik weer even bezig geweest met de zee omdat het op mijn pad kwam. Iemand anders was ermee bezig en zette een strakke lijn voor de horizon. Ik denk dat het schijlderrijker is daar wat anders mee om te gaan. Wanneer je focust op de horizon zul je hem nooit helemaal als een strakke lijn overzien. Misschien wel op een foto maar niet in de werkelijkheid. Ook waar het licht valt waardoor je ogen accommoderen zal het minder scherp zijn. Al die punten kun je in een schilderij benadrukken en heeft de schilder de vrijheid daar op eigen manier mee om te gaan precies zoals hij of zij dat zelf wil. Een focus punt is dan scherp en daar waar je niet focust zal de scherpte weglopen. 

Verder zullen de tegenstellingen in kleur tussen hemel en zee afhankelijk zijn van de weersomstandigheden. Dus ale vrijheid voor de schilder alles naar eigen idee in te vullen. Dat maakt schilderen boeiend.

Ik aan het stoeien met de zee...

En ook nog even met de kleine Sony een paar opnamen van het beslagen raam. Dat geeft een leuk abstract plaatje. En dan weer met het SD kaartje in de laptop oefenen om ze heelhuids zonder domme verschuivingen door het wiebelende beeldscherm over te krijgen in verkenner. Met links het schermpje tegenhouden en met rechts de touchscreen voorzichtig behandelen. Het gaat me steeds beter af. 

oefenen oefenen oefenen

 Ik ben weer aan het stoeien met mijn digitale apparaatjes. Met de touchscreen van mijn pc ben ik veel minder handig dan op het tablet. Het beeldschermpje dat rechtop het toetsenbord staat wiebelt bij het aanraken en het minste geringste aan raken van de mappen in verkenner verschuift de aangeraakte map naar een andere map en.... weg is het en kan ik hem soms moeilijk weer terug vinden. Oefenen oefenen oefenen.

Nou heb ik ook nog een mooi klein sony cameraatje al een hele tijd niet meer gebruikt en ik moet het weer van a tot z uitfigelieren hoe ik het ook alweer bedienen moet. Daarvan kan ik het sd kaartje eenvoudig in de laptop stoppen en de inhoud  overzetten in een interne map die ik maakte. Perfekt dus maar dan moet hij niet per ongeuk verschuiven want dan kan ik het niet meer terug vinden en zoek ik me wild. Zo zie je maar ik kom de ock down wel door. 

Maar het is geukt en dat toestel maakt hee mooie foto's met een goede belichting.