Niet meer mijn verantwoording

 Alweer vrijdag met het weekend voor de deur. Zo vreemd dat ik dat toch altijd weer een fijn gevoel vind. Nu we beiden dagelijks thuis zijn zou dat geen verschil ,meer moeten maken maar dat weekend zit er zo ingebakken..  Lekker een heel weekend voor jezelf. 

Natuurlijk zijn er door de week ook altijd weer dingen die gedaan moeten worden. Vroeger ging ik dagelijks naar mijn moeder. Ze was zo goed als blind de laatste jaren en gewend dat ik iedere morgen even bij haar kwam kijken. Ik durf niet te ontkennen dat die dagelijkse zorg soms weerstanden bij me opriep. Ik zou me er nu bijna voor gaan schamen na al de liefde die ik van haar heb mogen krijgen.  En nu mijn schoonmama ook in een fase van mantelzorg terecht is gekomen ben ik heel blij daar de verantwoordelijkheid niet over te hebben.  Als enig kind stond ik er bij mijn moeder alleen voor. Nu zorgen Fer en zijn zus en broer voor het wel en wee van ma en dat is goed. 

In dat opzicht heb ik dus een heerlijk rustig leven gekregen zonder veel zorgen aan mijn hoofd. En daar geniet ik van. Ik heb alle tijd me uit te leven met mijn schilderen, fotograferen, boeddhistische oefeningen en theosofische studies waar ik allemaal echt van geniet. 

Nu las ik weer een heel stuk van Krisjnamurti over het belang van jezelf te leren kennen. Waarin  hij zoals gewoonlijk alle autoriteit van religie, filosofie en andere zaken afwijst. Ik ga daar wel weer eens iets over schrijven op https://ellyseigenwijze.blogspot.com/  Zo boeiend om een beetje door te krijgen hoe dat bij mij binnenkomt en ik de verschillende theorieën toch in mij zelf een plek kan geven en er mijn voordeel mee kan doen op basis van mijn ervaringen en behoeften.

Een fotootje van vlak voor Corona. Op weg van Arnhem naar Zutphen over de provinciale weg.