maandag 29 december 2014

Ik mag niet mopperen

Drie weken pijnvrij is heerlijk en iedere dag verwonderde ik me daarover na jarenlange klachten.  Heel langzamerhand ging het steeds beter. Tot vandaag.
Eigenlijk was het wel te verwachten want ik heb me niet aan de regels gehouden die ik langzamerhand zelf heb uitgevonden. Dat valt tegen. Ja eigen schuld dikke bult. Maar wie weet misschien kunnen we toch morgen dat doen wat in de planning lag en is de pijn een incidentje.

Zo vlak voor de laatste dag van het jaar  terugkijken. Wat is er allemaal gebeurd en dan om met LOESJE te spreken
Maar vooruitkijken dan, daar ben ik ook niet zo'n voorstander van. Misschien heb ik dat zo langzamerhand afgeleerd. Ik heb gemerkt dat het onmogelijk is. Ik kom tegenwoordig niet verder dan het boodschappen lijstje en dat is moeilijk genoeg. Ik heb geen enkele grip op de toekomst. Er kan van alles gebeuren en ik heb daar gelukkig tot nog toe geen problemen mee. Ieder moment doen wat mogelijk is en wat me aanspreekt.

Ik ben met de meeste wekelijkse verplichtingen gestopt, haak en doodle er lustig op los en zorg dat het eten op tafel staat. Op tijd? Gelukkig ook niet meer belangrijk. Mijn jongste zoon wil geraniums voor me gaan kopen en ik vind het prima. Het zijn toch prachtige bloemetjes. Ik wil, nu ik zeventig ben genieten van ieder moment dat ik nog op mijn pad kan verwachten. En als er dingen zijn die minder plezierig zijn, zoals pijn en andere ongemakken hoop ik ze in vrede te kunnen aanvaarden.

Het gedicht van Toon Tellegen spreekt me erg aan en daarmee ga ik graag het nieuwe jaar in.

1. Ik mocht kiezen
Ik wist het niet.
Ik koos de vrede.

De waarheid en de schoonheid,
ik liet ze gaan,
en ook de wijsheid en de weemoed -
zelfs de liefde
die zo verwonderd naar mij keek, 
zwarte wolken dreven met haar mee.

Vrede, het was vrede.
En in de verste hoeken van mijn ziel
dansten wezens
waarvan ik zelfs nog nooit had gehoord!

En in de hemel hing een andere zon. 

Uit: Gedichten 1977 - 1999.
© Amsterdam, 2000. 



Ik ben benieuwd of het strebertje echt het hoofd op het kussen heeft gelegd en als ze de kop weer opsteekt, ach dan is dat ook prima. Als het van binnen maar vrede is.

En dat is nou precies wat ik iedereen in het nieuwe jaar toewens.



6 opmerkingen:

  1. Mooi. Alles! De woorden, de inhoud, het plaatje.... Nee, niet de pijn, maar wel het besef waar het door veroorzaakt wordt. En dat je het weer anders kan doen.
    Fijn hé. Oud worden! Dat je dan steeds meer weet en steeds meer begrijpt hoe je het beste met jezelf kan omgaan. En dat morgen nog helemaal niet bestaat!
    Van binnen vrede.... dat is al heel wat! Iedere minuut, iedere dag....
    Dag Hannah

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja ik verkies ook de vrede die alle verstand te boven gaat Elly.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik schreef dat ik misschien wel eens een keertje stiekem een doodl van je pik hahahahaha ze zijn zo mooi

      Verwijderen
    2. Dat is een lief compliment Novelle. En die vrede... Ik durf te vermoede dat als die innerlijke vrede aanwezig is alle andere goeds daaruit voortkomt.

      Verwijderen
  3. Prachtig vredig blog. Hou het vast als deze manier van leven je goed bevalt. Ik herken er veel in.

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...