vrijdag 21 juni 2013

Knisperende elementalen

De vochtige damp onder de bomen voor mijn huis is verdwenen. Het heeft zich omgezet in water dat zachtjes naar beneden valt en het blad van de enorme rode beuk laat glimmen. Op de wind dansen takken van duizenden groenen en zwartpurper in een gezamenlijke dans van vreugde. Twinkelend knisperen de blaadjes, geluidloos als lachende elementalen. Iedere moment toveren ze een nieuwe compositie in mijn blikveld.

Ik zit in de serre goed verborgen voor de frisse bries en kijk waar ze reiken tot aan de hemel.




5 opmerkingen:

  1. dat is dartel dichterlijk neergezet, Elly, hier ontvouwt zich een nieuw perspectief...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie gefragmenteerde breedbeeld serre!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. da's een beste plek elly,
    daar zit je hoog en droog:-)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Dit is literatuur. Het stelt vragen en is oneindig.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel Plato. Ik voel het als een compliment en voel me vereerd ;-)

      Verwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...