donderdag 30 mei 2013

In het moment leven

Een nieuw blanco velletje voor een logje en ik weet niet eens wat ik erop zal schrijven. Ik ben nog steeds in de running van de vakantie tot het einde van dit weekend. We doen allemaal ongewone dingen en toch is het heel gewoon lekker samen thuis.  Hopelijk duurt het niet meer al te lang dat het zo op deze manier  dagelijkse kost is en Fer, zoals hij zelf zegt "thuis komt wonen". Voor mij i.v.m. mijn leeftijd, vind ik dat ook hoog tijd worden. Wat zal dat heerlijk zijn als hij gepensioneerd wordt, maar wanneer die dag zal zijn, daar is nog geen zekerheid over. In deze crisistijd is niets zeker en wordt ook de dag van gepensioneerd worden of gedwongen moeten stoppen een onzekere zaak.

Nou is er helemaal niets zeker, dat weet iedereen, maar daar leven we over het algemeen niet zo bewust mee. Eerder denken we dat er morgen gewoon een volgende dag is. Velen zouden met het idee dat ze er morgen niet meer zouden kunnen zijn, niet kunnen leven.
Misschien vind je het gek, maar ik denk dat als ik wel op die manier zou kunnen leven, met het bewuste besef dat ik ieder moment eindig ben, dat ikdan veel intensiever en bewuster zou leven. Daarom probeer ik, als ik eraan denk, het toch hier en daar in te kalkuleren en werkelijk ik merk: dan geniet ik bewuster. Voorwaarde is wel dat de angst voor de dood niet of bijna niet op de loer ligt, want dan werkt het natuurlijk niet. Dan moet je daar eerst eens wat aan frunniken. :-)

Stel je voor dat ik nu zou leven met een onbeheersbare verlangen naar het bovengenoemde pensioen. Dan zou ik toch minder bewuste aandacht en genot vinden in de beslommeringen van de op dit moment aanwezige  werkelijkheid.  Om dan nog maar te zwijgen over het feit dat ieder moment echt je laatste kan zijn. Dan heb ik een hoop tijd verspild aan een verlangen dat nooit werkelijkheid werd zonder dat ik kon genieten van het moment omdat ik verlang naar iets anders..

En toch verlangen we altijd naar iets anders of beters . En maar denken dat we in het moment, in het nu leven ghaghagha.

En zo kalkte ik toch weer een blogje rond.


met de telelens gemaakt op een bergweitje langs de Moezel
Help, we zijn omsingeld



10 opmerkingen:

  1. Een oudere dame die ik redelijk goed kende zat te tobben over de aanstaande huurverhoging in juni.
    Ze is in februari overleden..Het groen buiten is werkelijk schitterend nu.
    Warme groet
    Walter

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Elke dag bewust leven zonder angst.
    Het zou mooi zijn als dat altijd zo is. Maar dat is niet de praktijk.
    Toch probeer ik me ook wat minder door de dagelijkse dingen te laten beïnvloeden.
    Wat als ik een ding geleerd heb is het wel dat als het een is opgelost, het ander zich al weer aandient.
    Die wetenschap maakt het (soms) makkelijk om afstand van dingen te nemen.


    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een prachtige foto's heb je weer gemaakt. Daar kan je sowieso een poosje stil in blijven hangen! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je Sagita. Grappig toevallig dacht ik ook: waarom fotografeer ik eigenlijk hihihi.

      Verwijderen
  4. Verlangen naar iets anders of beters... neen dat kén ik niet zo.
    Ik heb me weleens afgevraagd: stel dat ik nu een miljoen zou winnen. Dan zou ik werkelijk niet weten wat er (anders) mee te doen. Mijn leven zou daardoor niet veranderen, m.a.w. ik zou niet ineens een wereldreis gaan maken, een tweede huis in Spanje kopen of een rolls royce voor de deur zetten.
    Eigenlijk realiseer ik me dan dat ik intens gelukkig genietend en met weinig tevreden door het leven wandel.

    De gezondheid vind ik van groter belang maar ook daar: men lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest. dus: carpe diem...

    Hoe gaat het op dit moment met jouw gezondheid, Elly?

    ***

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou Es, toen ik een dag ziek in de hotelkamer lag lag ik lekker en gelukkig baalde ik niet, daar was ik veel te beroerd voor maar ik had toch echt wel liever een vakantie wandelingetje gemaakt. En het zou ook heerlijk zijn als ik van mijn chronische aandoening afwas. Eerlijk is eerlijk. ;-) Maar gelukkig, net als jij ben ik niet ontevreden hoor, dat is wat anders.

      Verwijderen
  5. Als de omstandigheden en de toekomst zeer onzeker is dan is het in het moment leven rust te vinden.Ik heb het zelf ervaren dat je dit vanzelf gaat doen als het ware.Maar normaal tenminste in het gewone leven van alle dag moet je soms voor uit zien en plannen maken af en toe.Eigenlijk leef ik veel in het moment maar dat komt ook dat ik veel thuis ben denk ik ik weet het niet zeker hoor.(glimlach) niets is zeker ach laat ik niet doordraven en me koest houden hahahaha

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jij als ervaringsdeskundige hoeft je echt niet koest te houden hoor,
      Natuurlijk moeten we in de praktijk ook vooruitdenken, dat is functioneel, maar als het niet functioneel is wordt het meestal ook gedaan, zeker op momenten van zorgen en problemen. Niet iedereen kan dan rust vinden, dat moet je leren vinden door bewustwording en overgave of loslaten. Jij hebt dat opgepakt, maar lang niet iedereen kan dat. Vaak stapelen we het ene probleem op het andere en nemen alles mee op onze schouders. Als dat niet zo was zou niemand meer overspannen worden. :-)Jij hebt een zware leerschool gehad en bent daar sterk uitgekomen.

      Verwijderen
  6. soms misschien sterk Elly en soms ook erg zwak..... zo is een mens toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Morgen beleven we nooit


    tussen vandaag en de nachtverdrijvende morgen
    hangen aan dunne lijntjes
    dikke schuifgordijntjes
    voor sommigen blijft wat er achter ligt verborgen


    'Velen zouden met het idee dat ze er morgen niet meer zouden kunnen zijn, niet kunnen leven.':)

    Dit is werkelijk een prachtige zin, Elly!
    Dieren hebben dit probleem niet! ;)
    Lenjef

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...