vrijdag 15 maart 2013

Mededogen een emotie??

Er zijn van die mensen die heel mooi en duidelijk kunnen verwoorden waar bepaalde woorden over gaan. En Ludwig legde de vinger op de zere plek.
Met het determineren van woorden kun je veel misverstanden voorkomen. Het is belangrijk wanneer je samen praat dat je het over hetzelfde te hebt, anders praat je langs elkaar heen. Zo kan er over mededogen of compassie veel verwarring ontstaan als het door iedereen verschillend wordt uitgelegd. Zelfs filosofen houden er verschillende inzichten op na.

Wat ik in mijn blogjes schrijf is gebaseerd  op de boeddhistische filosofie en het mededogen dat daar wordt bedoeld is geen emotie maar een levenshouding waar je helemaal van doordrongen kunt leren zijn. Een fundamentele houding van waaruit geleefd kan worden. Vanuit die houding gaat het erom het hele leven en alles te omarmen zoals ik zo vaak schrijf: met alles erop en eraan! In het mahayana boeddhisme is deze levenshouding bekend onder de naam 'groot liefde mededogen' de manier van leven van de bodhisattva. Een prachtige manier van leven waaruit vreugde 'geboren' wordt en waar uiteindelijk de Boeddha's uit voortkomen. Een weg die om 'aandachtig zijn', vraagt. Niet eenvoudig voor ons met alle blokkades die ons ervan weerhouden. Maar met een goede motivatie is de vreugde die eruit ontstaat voelbaar in het begin, in het midden en aan het einde van het pad.


Ludwig de Latter schreef een duidelijk verklaring over compassie die ik hier graag wil plaatsen. Hij beschrijft dat, waar het in spirituele zin om gaat.

Ludwig, bedankt voor je bijdrage en inspiratie.

Er is hier denk ik een begripsverwarring. Als we in de kontekst van Boeddhisme/meditatie/mindfulness (zie Tich Nath Han, Gerbert Bakx, Jon Kabat-Zinn) spreken over 'compassion' dan vertalen we dat in het Nederlands niet als compassie of medelijden maar als mededogen. Waar gaat het om?
Medelijden is een emotie. Ik kom jou bezoeken omdat je ziek en ellendig en gebroken bent. En ik word overweldigd door emotie en ik heb intens medelijden met jou. Ik kies er niet voor om medelijden te hebben, het overkomt me en het kan zelfs nog een paar dagen nazinderen.
Een jaar later ontmoeten we mekaar op de parking van het groot warenhuis. Jij in Armani pak, in een peperdure slee, met gouden horloge... mijn medelijden zal dan ver zoek zijn.
In de beide gevallen echter kan ik je wél ontmoeten vanuit een houding van mededogen. Mededogen is geen emotie maar een bewuste levenskeuze waarmee je de wereld, alles en iedereen altijd omarmt.
Het is hier niet het forum om dit verder uit te diepen maar als je het echt interesseert raad ik je aan om naar de bib te gaan of naar de boekhandel en te lezen. Het begint met weten. 

Zo is er dankzij De reactie van Ludwig toch weer een overdenking uitgerold op dit kleine noteboekje.




5 opmerkingen:

  1. grappig is dat hé elly, dat je lezers je inspireren en je soms van die gedachten zwiepers geven:-)

    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Meestal begint mededogen met een emotie denk ik dan. Maar vastberaden liefde en zorg word het wanneer je verschil wil maken.Tja emotie is zo vervlogen.Ik wens je een goede dag met zon en warmte.En de naam en site van de schilder staat nu vermeld hoor bij mijn laatste blogje "de engel"

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja Novelle dat kan en de emotie kan ook ondersteunend werken, maar evenzoveel blokkerend wanneer we ons door de emotie mee laten nemen en laten overweldigen. Soms kunnen we het mededogend aanwezig zijn dan niet meer aan. Goed omgaan met emoties is te leren.

      Verwijderen
  3. Ja Elly soms zijn emoties gewoon verstorend en vaak ook zo vals .Begrijp me goed Elly Ik oordeel niet over andermans emoties alleen de mijne heb ik het over.Ik zeg altijd maar zo.... wees aanwezig met je hele wezen,je verstand (vooral) en je emoties daarbij natuurlijk wel (onder controlebewind van jezelf) aanwezig bij wat op je pad komt in het leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooie uitleg die vast wel weer te weerleggen of te veranderen is. Maar het blijven allemaal maar woordjes die proberen een idee,een ingebed gevoel of een min of meer gekozen levenshouding te verduidelijken. Dat zal altijd wel problemen blijven geven. Daarom snap ik die mensen wel die zwijgend het goede nastreven. Vermoedelijk hebben zij al eerder dan wij begrepen dat je het niet altijd in woorden hoeft uit te drukken en dat woorden je dichterbij de ander kunnen brengen maar voor hetzelfde geld verder af.

    En wat gebruik ik hier zelf? Woorden.... ook ik ben onverbeterlijk.

    BeantwoordenVerwijderen

Blogarchief

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...